เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 707

ในที่สุดหยุนเฟยฉางก็ปอดแหก

เขาก้มหน้า กัดฟันพูดว่า : "ขอโทษ!"

หยางเฟิงเหลือบมองหยุนเฟยฉางด้วยความเหยียดหยาม

ทายาทเศรษฐีอย่างนี้ จะต้องถูกตบอย่างแรง

โดนตบจนเขาต้องยอม!

ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะไม่รู้เลยว่า ทำไมดอกไม้จึงเป็นสีแดง?

"ที่รัก เราไปกันเถอะ!"

หยางเฟิงจูงมือเย่เมิ่งเหยียน และเดินเข้าไปในโรงแรม

มองภาพด้านหลังของหยางเฟิงที่จากไป

ดวงตาทั้งคู่ของหยุนเฟยฉางก็เผยแสงแห่งความอาฆาตแค้นออกมา

"คุณชาย เกิดอะไรขึ้นกับคุณ?"

"คุณชาย คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม?"

"คุณชาย เกิดเรื่องอะไรขึ้น?"

......

ในเวลานี้

บอดี้การ์ดกลุ่มใหญ่กรูกันเข้ามา และรีบประคองหยุนเฟยฉางขึ้นมา

เพียะ!

หยุนเฟยฉางตบหน้าเสี่ยวเฮยที่เป็นหัวหน้าบอดี้การ์ดอย่างแรง และด่าทอต่อว่า : "เมื่อกี้นี้พวกมึงไปตายอยู่ที่ไหนกันหมด?"

เสี่ยวเฮยกุมใบหน้า และกล่าวด้วยใบหน้าที่รู้สึกไม่เป็นธรรม : "คุณชาย เมื่อกี้ไม่ใช่ว่าคุณให้พวกเราไปซื้อดอกไม้ เพื่อจะมอบให้คุณหนูหนิงชิงเฉิงหรอกหรือครับ?"

เดิมที

ก่อนหน้านี้หยุนเฟยฉางเพื่อเอาใจหนิงชิงเฉิง

ตนเองจึงสั่งบอดี้การ์ดให้ไปซื้อดอกกุหลาบ 999 ดอกเพื่อมอบให้หนิงชิงเฉิงเป็นพิเศษ

อย่างไรเสียหยุนเฟยฉางก็นึกไม่ถึง

ว่าตงไห่สถานที่เล็กๆ แห่งนี้ ยังกล้ามีคนตบเขาด้วยเหรอ?

หยุนเฟยฉางกล่าวด้วยความโมโห : "มึงรู้ไหม ว่ากูถูกตบ!"

"อะไรนะครับ?"

ได้ยินคำพูดของหยุนเฟยฉาง

เสี่ยวเฮยก็ตกใจจนหน้าถอดสี

ในหัวของเขาเกิดเสียงดังหึ่ง

ไม่ใช่ว่าเป็นเพราะหยุนเฟยฉางถูกตบ แต่ไม่อยากจะเชื่อว่า จะมีคนกล้าตบเขาด้วย!

เขากล่าวด้วยสีหน้าโหดเหี้ยม : "คุณชาย ใครครับ? ฉันจะไปฆ่ามันเอง!"

ในฐานะคุณชายตระกูลหยุนตระกูลเศรษฐีในจงโจว

คาดไม่ถึงว่าจะมีคนกล้าตบหยุนเฟยฉางด้วย

รนหาที่ตายแล้วจริงๆ!

หากเรื่องนี้ถูกผู้นำตระกูลทราบเข้า