และสมาชิกของศูนย์พันธมิตรบู๊แต่ละคนต่างก็ไม่เป็นห่วงชีวิต โหดร้ายทารุณมาก
ไม่เพียงพลังแข็งแกร่งมาก อีกทั้งฆ่าคนขึ้นมาก็ไม่กระพริบตาอย่างสิ้นเชิง
ถึงแม้พวกเขาใช้แรงต่อต้าน
แต่ยังคงไม่ใช่คู่ต่อสู้!
เป็นอย่างนี้ต่อไป
ความมุ่งมั่นในการรบของทหารต่างก็ต้องล่มสลายลงไม่ช้าก็เร็ว!
หม่าตงกัดฟันอยู่ บนหน้าที่มีการศึกษาคิดไม่ถึงจะเปิดเผยแผลเป็นออกมา พูดคำรามอย่างบ้าคลั่งด้วยความโกรธ“ฉันไม่สนว่าแกใช้วิธีอะไรจะต้องอดทนรอท่านแม่ทัพมาถึงให้ได้!”
“แต่……”
หนิวต้าลี่อยากพูดมาก ถ้าหยางเฟิงไม่มาจะทำยังไง?
พวกเขาก็ไม่ใช่ตายไปแล้ว!
แต่
ประโยคนี้เขาไม่กล้าพูดออกมา
เพราะหยางเฟิงก็เป็นเทพในใจของหม่าตง
ไม่อนุญาตให้ล่วงเกินใด ๆ แม้แต่นิด!
หม่าตงจ้องถลึงหนิวต้าลี่แวบหนึ่งอย่างดุร้าย“ไม่มีแต่อะไร! นายอย่าลืมแล้ว ชีวิตของนายนี้เป็นคุณหยางที่ฝากไว้อยู่ที่นี่ชั่วคราว!”
“ถ้าหากนายกล้าขัดขืนคำสั่ง ตอนนี้ฉันก็จะฆ่านายแล้ว!”
พูดจบคำพูดนี้
หม่าตงมีใบหน้าที่ต้องการฆ่าคนอย่างดุร้าย
หนิวต้าลี่ไม่กล้าพูดแล้ว
เขากัดฟัน!
หันหัวมา!
มือกำดาบเปิดเขา บนหน้าไม่กลัวต่อความตาย
“พวกพ้อง สู้ตายกับพวกเขาแล้ว!”
“ฆ่า!”
“ฆ่า!”
ในเวลาเดียวกันนี้
สมาชิกอื่น ๆ ของพื้นที่สีเทาตงไห่ก็หอบความมุ่งมั่นที่จะตาย มือกำอาวุธมีดหั่นบุกขึ้นไป
พวกเขารู้ตัวเองจะตาย
แต่พวกเขาไม่ถอยอย่างเด็ดขาด
เพราะตงไห่เป็นบ้านของพวกเขา
ที่ข้างหลังเป็นลูกภรรยาของพวกเขา……
ถ้าหากพวกเขาถอย
ให้ปีศาจที่ฆ่าคนไม่กระพริบตาเหล่านี้บุกเข้าตงไห่
ถึงเวลานั้นจะทำให้เกิดโศกนาฏกรรมที่ยากจะให้คนจินตนาการได้!
ดังนั้นพวกเขาสาบานว่าถึงตายก็จะไม่ยอมศิโรราบ!
ดังนั้นพวกเขาไม่ถอย!
เห็นสถานการณ์นี้
เริ่นเทียนสิงยิ้มเย้ยหยัน“มดสุดท้ายยังไงก็เป็นแค่มด ไม่ว่าดิ้นรนยังไงอีกก็คือเปลืองแรงเปล่า ๆ !”
ในความคิดของเขา
การกระทำของหนิวต้าลี่และคนอื่น ๆ เพียงแค่ตั๊กแตนที่ขวางรถเท่านั้น
สุดท้าย
ต่างก็จะถูกตัวเองทำลาย!
“ผู้ที่กล้าต่อต้านตงไห่ แม้ว่าจะไกลอีกก็จะต้องฆ่าให้ได้!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...