หนิงชิงเฉิงเอามือเท้าเอวพลางพูดว่า:“จะทำเช่นไรได้?พวกเราพ่ายแพ้ให้เฟิงเมิ่งกรุ๊ปแล้ว หากอยู่ที่หู้ไห่ต่อไปก็มิมีประโยชน์ สู้กลับไปที่ตงไห่เสียยังดีกว่า!”
ระหว่างที่พูด
หล่อนหันหลังกลับไปมองไป๋ปิงปิง“ปิงปิง ครั้งนี้คงต้องให้เจ้าช่วยแล้วล่ะ!”
ในเมื่อไม่สามารถหยุดยั้งการวิจัยผลิตสินค้าใหม่ของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป
ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ทำได้เพียงถูๆไถๆแล้ว
สำหรับสินค้าของตนเอง หนิงชิงเฉิงมีความมั่นใจมาก
ต่อให้เย่เมิ่งเหยียนได้ข้อมูลไปแล้วมันยังไงล่ะ
สุดท้ายแล้วก็เป็นเบี้ยล่างของตนเองอยู่ดี
หนิงชิงเฉิงคิดสักครู่ พลางกล่าวเตือนว่าเย่เมิ่งเหยียนว่า“จริงสิ!ปิงปิง ได้ยินมาว่าเย่เมิ่งเหยียน กำลังจะขอความช่วยเหลือนักเต้นบัลเลต์,เจ้าอย่าประมาทเป็นอันขาด!”
ไป๋ปิงปิงยิ้มอย่างไม่สนโลกพลางกล่าวว่า:“วางใจเถอะ ฉันจัดการเองได้!”
ช่วงนี้นักเต้นบัลเลต์กำลังได้รับความนิยม
แต่ก็ยังห่างชั้นจากของตนเองมาก
ในสายตาของไป๋ปิงปิงไม่ได้สนใจการเต้นบัลเลต์
ขอเพียงหล่อนออกโรงเอง
หล่อนเชื่อว่า แฟนคลับจะสามารถตัดสินใจเลือกได้
หลังจากนั้น
หนิงชิงเฉิงก็นั่งเครื่องกลับที่ตงไห่
ในเวลาเดียวกัน
เมื่อได้ข้อมูลแล้ว หยางเฟิงและเย่เมิ่งเหยียนไม่รีรออยู่ที่ตงไห่
พวกเขาเองก็ต้องรีบกลับไปที่ตงไห่ ให้นักวิจัยทำงานวิจัยพัฒนาสินค้าใหม่ต่อไป
ถ้าหากมีข้อมูลซัพพอร์ต ก็ไม่มีปัญหาแล้ว
แต่จากที่จะจากไป
หยางเฟิงยังหนึ่งเรื่องที่ต้องทำ
“เฉินตง การที่ข้าให้สำนักหงกลับไปที่หู้ไห่ครั้งนี้ เจ้าคงจะเข้าใจความหมายของข้าดีนะ?”
หยางเฟิงนั่งอยู่บนโซฟา มองเฉินตงด้วยสายตาเรียบนิ่ง
ถึงแม้เฉินตงจะเป็นเจ้าสำนักหง
แต่อยู่ต่อหน้าหยางเฟิง เขาก็ไม่กล้ามีข้อกังขาใดๆ
เฉินตงก้มหน้าสำนึกผิด พลางพูดอย่างระมัดระวังว่า“ข้าทราบดี!คุณหยาง ท่านวางใจเถิด!หลังจากที่พวกเราสำนักหงกลับไป จะดำเนินชีวิตอย่างสุจริต นำบทเรียนที่แก็งเขียวถูกล้มล้างมาเป็นบทเรียน และไม่มีพฤติกรรมลักขโมยใดๆเกิดขึ้น!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...