เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 786

"พอดีกับว่าพื้นที่สีขาวของเมืองก่างเป็นอาณาเขตของตระกูลหยุนของฉัน ขอเพียงแค่ฉันไปแจ้งล่วงหน้า เฟิงเมิ่งกรุ๊ปก็หยุดคิดที่จะปักหลักอยู่ในจงโจวไปได้เลย ถึงเวลานั้น เฟิงเมิ่งกรุ๊ปจะไม่ต้องกลับตงไห่ไปด้วยความอับอายหรอกเหรอ....หึหึ......"

จู่ๆ หยุนเฟยฉางก็หัวเราะขึ้นมาอย่างประหลาด

ตระกูลหยุนในจงโจว มีอิทธิพลมากมายทั้งด้านดีและไม่ดี

พื้นที่สีเทาของเมืองก่างถูกคนกวาดล้างไปแล้ว

คิดที่จะซุ่มโจมตีเฟิงเมิ่งกรุ๊ปจากพื้นที่สีเทา มันเป็นไปไม่ได้

แต่สามารถทำได้จากทางราชการ จากด้านหน้า อย่างเที่ยงธรรมและตรวไปตรงมา!

หยุนเฟยฉางไม่เชื่อหรอกว่า

หยางเฟิงเป็นคนไม่ได้เรื่องคนหนึ่งในตงไห่ จะมีเส้นสายอะไรในจงโจวล่ะ?

ต้องทราบว่า พื้นที่สีขาวแตกต่างจากพื้นที่สีเทา

ใครที่มีหมัดใหญ่ในพื้นที่สีเทาก็คือลูกพี่

แต่ว่าพื้นที่สีขาว เปรียบได้กับเส้นสาย

ไม่มีเส้นสาย หมัดของคุณใหญ่แค่ไหนก็ไม่สำคัญ

เว้นเสียแต่ว่าหมัดของคุณ จะสามารถทำลายเครื่องจักรทั้งประเทศได้

แต่ว่านี่มันจะเป็นไปได้เหรอ?

สวีโหย่วหรงตาเป็นประกายทันที : "คุณชายหยุน เป็นกลยุทธ์ที่ดี! มาอย่างนี้ ฉันจะดูสิว่า หยางเฟิงคนนี้จะอยู่ในจงโจวต่อไปได้อย่างไร?" เฟิงเมิ่งกรุ๊ปประกาศว่าจะขึ้นเหนือไม่ใช่เหรอ?

ถ้าหากว่า จัดตั้งบริษัทสาขาไม่ได้

ดูสิว่าพวกเขาจะขึ้นเหนือได้อย่างไร?

เกรงว่าเมื่อถึงเวลานั้น กลยุทธ์ที่จะขึ้นเหนือของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป ก็จะกลายเป็นเรื่องตลกในโลกธุรกิจเท่านั้น!

นึกถึงตรงนี้แล้ว

มุมปากของสวีโหย่วหรง ก็อดไม่ได้ที่จะเผยรอยยิ้มอย่างลำพองใจออกมา

เธอเกลียดชังหยางเฟิงเป็นที่สุด

เป็นเพราะหยางเฟิง ที่ทำให้อับอายครั้งแล้วครั้งเล่า จนถึงขั้นตบตนเองอีกด้วย!

เป็นเพราะหยางเฟิง ที่ทำให้ความสัมพันธ์พี่น้องของเธอกับหนิงชิงเฉิง แตกหักไปโดยสิ้นเชิง!

เป็นเพราะหยางเฟิง ทำให้คนที่สูงส่งอย่างเธอ กลายเป็นพนักงานออฟฟิศธรรมดา!

ดังนั้น

หลังจากที่สวีโหย่วหรงออกจากชิงเฉิงกรุ๊ป

อันดับแรกเลยก็คือมาหาหยุนเฟยฉางที่ตระกูลหยุน

เพราะเธอเข้าใจดีวเป็นอย่างยิ่ง!

ด้วยนิสัยลูกผู้ลากมากดีอย่างหยุนเฟยฉางคนนี้

หยางเฟิงตบเขาหลายครั้งที่ตงไห่ เขาจะไม่มีวันยอมเลิกราอย่างแน่นอน!