หยางเฟิงปลอบโยน: "พ่อ พ่อไม่ต่องโมโหนะ ตอนนี้เย่กวงเป็นเหมือนสุนัขบ้า เห็นใครก็ไล่กัดคนนั้น"
เย่เมิ่งเหยียนพูดขึ้น: "ใช่ เรารีบไปกันเถอะ ถ้าเย่กวงบ้าขึ้นมาจริง ๆแล้วผลักคุณปู่ลงไป แย่แน่ ๆ!"
"อืม เราไปกันเถอะ!"
หลังจากพูดแบบนี้ เย่ไห่และคนอื่นๆ ก็เดินเข้ามา
“เย่ไห่ ในที่สุดแกก็มาแล้ว!”
เมื่อเห็นเย่ไห่และคนอื่นๆ ปรากฏตัว เย่กวงก็ตะโกนทันที
ในเวลาเดียวกัน กล้องโทรทรรศน์ก็เล็งไปที่เย่ไห่ทันที
เย่ไห่มองไปที่เย่กวงอย่างสงบ และพูดเบา ๆว่า “เย่กวง ถึงยังไงเราก็เป็นพี่น้องกัน ทำไมแกต้องใช้วิธีนี้มาข่มขู่ฉัน ปล่อยพ่อ ฉันจะปล่อยแกไป”
"ฮ่าๆๆ!"
เย่กวงหัวเราะเสียงดังและพูดว่า "เย่ไห่ เจ้ามีคุณสมบัติอะไรถึงพูดแบบนี้กับฉัน? ถ้าไม่ใช่เพราะแก ฉันคงไม่ต้องจบลงแบบนี้"
ขณะที่พูด เขาพูดด้วยสีหน้าอย่างเคร่งขรึม: "ถ้าแกให้ฉันหนึ่งพันล้าน ฉันจะปล่อยพ่อไป ไม่งั้นฉันจะผลักไอ้แก่นี่ลงไป"
หลังจากพูดแบบนี้ เย่กวงก็ผลักรถเข็นไปที่ขอบดาดฟ้า
"ช่วยด้วย!"
เย่เทียนหน้าซีดด้วยความตกใจและรีบตะโกน
“เย่กวง แกอย่าบ้า!”
เมื่อเห็นว่าเย่กวงจะผลักเย่เทียนลงไปจริง ๆ เย่ไห่ก็รีบตะโกนขึ้น
เย่กวงตะโกน: "ให้ฉันหนึ่งพันล้าน ไม่งั้นฉันจะฆ่าไอ้แก่นี่!"
เย่ไห่พูดอย่างช่วยไม่ได้: “หนึ่งพันล้านมันมากเกินไป ฉันไม่มีเงินเยอะขนาดนั้น”
ตอนนี้มูลค่าตลาดของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปอยู่ที่หนึ่งพันล้าน และจะให้เอาหนึ่งพันล้านออกมาคงต้องขายเฟิงเมิ่งกรุ๊ปทั้งหมด
เย่กวงพูดอย่างเคร่งขรึม: “เย่ไห่ แกโกหก! เมื่อวานนี้ ลูกเขยของแกใช้เงินห้าสิบล้านไปกับร้านอาหารแห่งความฝัน แล้วใช้เงินอีก 100 ล้านเพื่อซื้อแหวนเพชรหัวใจนิรันดร์เพื่อขอเย่เมิ่งเหยียนแต่งงาน! แกยังกล้าพูดว่าเอาเงินหนึ่งพันล้านออกมาไม่ได้อีกเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...