ได้ยินไป๋กวงตะลึงเล็กน้อยแล้ว
เขาถามอย่างแปลกใจ“งั้นนายจับฉันมาทำอะไร?”
“ง่ายมาก คุณไม่ใช่ต้องการให้เฟิงชิงหวูเสียชื่อเสียงเหรอ?”
“งั้นผมก็ให้คุณลิ้มลองรสชาติของการเสียชื่อเสียงหน่อยว่าเป็นยังไง!”
ได้ยินคำพูดของหยางเฟิง
ในใจของไป๋กวงทันใดนั้นก็มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีชนิดหนึ่ง
หยางเฟิงหันหน้ามาถามต่อเสือขาวว่า“เตรียมพร้อมแล้วหรือยัง?”
เสือขาวยิ้มชั่วร้ายพยักหน้า“ท่านแม่ทัพ ผมเตรียมพร้อมเรียบร้อยนานแล้วรับรองร้อนแรงมาก!”
พูดจบ
ผู้ชายรูปร่างกำยำสองสามคนเดินออกมาแล้ว
ผู้ชายรูปร่างกำยำสองสามคนต่างก็เป็นคนที่เสือขาวหามาโดยเฉพาะ มีความชอบที่เป็นเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร
สายตาของผู้ชายสองสามคนที่มองไปทางไป๋กวงเต็มไปด้วยความร้อนแล้ว
โดยเฉพาะไป๋กวงที่ให้ความสำคัญกับการบำรุงรักษามาก ๆ มาตั้งแต่ไหนแต่ไร
ทั้งคนก็เหมือนกับหนุ่มหน้าใสคนหนึ่งอย่างนั้น
ผู้ชายสองสามคนเลียริมฝีปากแล้ว อดไม่ได้ที่จะเอาไป๋กวงกินลงไปทั้งคน
มองเห็นผู้ชายสองสามคนนี้
ไป๋กวงร้องเสียงดังด้วยใบหน้าที่หวาดผวา“พวกนายอยากที่จะทำอะไร?”
“ลงมือ!”
พูดจบ
หยางเฟิงนั่งบนเก้าอี้ขี้เกียจที่จะสนใจ
ภายใต้เสียงของคำสั่งหนึ่ง
ทันใดนั้นผู้ชายรูปร่างกำยำสองสามคนก็หันกระโจนเข้าไปทางไป๋กวงแล้ว
“เฮ้ย พวกแกอย่ามามั่ว ๆ นะ!”
“ต้องรู้ ฉันเป็นคุณชายของตระกูลไป๋!”
“พวกแกกล้าทำมั่ว ๆ ต่อฉัน ตระกูลไป๋จะไม่ปล่อยพวกแกไป!”
ไป๋กวงในเวลานี้เหมือนลูกแกะที่สั่นเทาตัวหนึ่ง
ขดตัวในมุม น่าสงสารเห็นได้ชัดเจน
แต่น่าเสียดายมาก
ผู้ชายสองสามคนนี้ไม่ใช่คนที่ดูแลเอาใจใส่อะไร
พวกเขาเหมือนเสือหิวกระโจนเข้าหาอาหารแล้วอย่างนั้น
“อ๊าก! ช่วยด้วย!”
ไป๋กวงส่งเสียงร้องที่น่าเวทนาเสียงหนึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...