ได้ยินสินค้าของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปกินแล้วทำให้คนตาย
ลูกค้าสองสามคนในนั้นที่เพิ่งแย่งสินค้ามาได้ แต่ละคนต่างก็มีสีหน้าที่ขาวซีด
เหมือนที่ถือในมือไม่ใช่สินค้าแต่เป็นระเบิดลูกหนึ่งที่กำหนดเวลาอย่างนั้น
“พ่อค้าชั่ว! คืนชีวิตพวกพ้องของฉันมา!”
“วันนี้ถ้าหากไม่ให้คำอธิบายกับพวกเรา พวกเราก็พังร้านของแกแล้ว!”
“อะไรเฟิงเมิ่งกรุ๊ป? ฉันดูก็คือบริษัทหลอกลวงแห่งหนึ่ง!”
“ทุกคนต่างก็ไม่ต้องเชื่อเฟิงเมิ่งกรุ๊ปแห่งนี้ สินค้าที่พวกเขาขายคนกินแล้วตาย!”
ลูกน้องเหล่านั้นที่หวางเปียวพามาก็โวยวายขึ้นมาแล้วทันที
ลูกค้าคนอื่น ๆ เห็นสภาพการณ์นี้แล้วก็ทยอยสงสัยในคุณภาพสินค้าของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป
“คืนสินค้า!”
“หลอกลวง รีบคืนสินค้า!”
“พวกแกพ่อค้าชั่วเหล่านี้ต้องไม่ตายดี!”
ในพริบตากลุ่มคนทั้งหมดเต็มไปด้วยความโกรธ
สินค้าอันหนึ่งที่คนกินแล้วตาย ใครยังกล้าจ่ายเงินไปซื้อ?
ในสถานการณ์นั้นก็วุ่นวายขึ้นมาในทันที
หัวหน้าร้านมองเห็นที่นี่ ร้อนรนเกือบจะร้องไห้แล้ว
ถูกหวางเปียวและคนอื่น ๆ ทำอย่างนี้ ทำจนพวกเขาไม่มีวิธีที่จะทำธุรกิจต่อไปได้แล้ว
มองเห็นเรื่องถูกตัวเองทำให้ใหญ่โตแล้ว
มุมปากของหวางเปียวก็เปิดเผยรอยยิ้มที่ภาคภูมิใจออกมา
พอเขาสะบัดมือพูด“พวกพ้อง พังร้านนี้ให้ฉันแล้ว!”
ภายใต้เสียงคำสั่งหนึ่ง
ลูกน้องนับร้อยก็บุกเข้ามาในทันทีแล้ว สะบัดไม้กระบองที่อยู่ในมือทุบพังไปทั่วทั้งร้านแล้ว
“อย่าทุบ! อย่าทุบนะ!”
“ขอร้องพวกคุณ อย่าทุบแล้ว!”
หัวหน้าร้านมองเห็นที่นี่ก็พูดอ้อนวอนอย่างร้อนรน
แต่เดิมทีก็ไม่มีประโยชน์
วันนี้ที่หวางเปียวและคนอื่น ๆ มาก็คือเพื่อสร้างความวุ่นวาย
เรื่องวุ่นวายยิ่งมากยิ่งดี
พวกเขาจะเป็นไปได้ยังไงที่จะไม่ทุบ?
“ฮ่า ๆ ๆ !”
สวีโหย่วหรงยืนที่บาร์พักผ่อนแห่งหนึ่งชั้นสองตรงข้าม มองทั้งหมดที่เกิดขึ้นด้านล่างจากหน้าต่างที่กั้นอยู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...