เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 82

ทันใดนั้น เย่เทียนก็ตะโกนและคว้าเย่กวงไว้แน่น

“ไอ้แก่ แกอยากตายหรือไง?”

เมื่อเห็นว่าเย่เทียนกล้าที่จะหยุดเขา

เย่กวงโมโหและสิ้นหวังและมีร่องรอยของความโหดเหี้ยมอยู่บนใบหน้า

เอื้อมมือออกไปและผลักเย่เทียนลงมาจากดาดฟ้า

"พ่อ!"

“ปู่!”

เมื่อเห็นเย่เทียนถูกเย่กวงผลักลงไป เย่ไห่และเย่เมิ่งเหยียนหน้าซีดด้วยความตกใจ

"ช่วยด้วย!"

เย่เทียนกรีดร้องด้วยใบหน้าที่ซีด

เขาไม่คิดเลยว่า เย่กวงจะโหดร้ายและกล้าฆ่าตัวเองจริง ๆ

แต่ที่แน่ ๆคือตัวเองเป็นพ่อของเขา!

ฟี่บ!

มีเงาผ่านไป

หยางเฟิงหายตัวไปจากจุดนั้น

เย่เทียนล้มลงอย่างรวดเร็ว และหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

จู่ ๆ

เขาพบว่าตัวเองหยุดลง

เมื่อมองขึ้นไป คือหยางเฟิงที่ดึงเขาเอาไว้

“หยางเฟิง!”

เย่เทียนมองไปที่หยางเฟิง ใบหน้าของเขาซับซ้อนมาก

ปีที่แล้ว เหตุผลที่เขาเลือกหยางเฟิงเข้าร่วมตระกูลเย่

นั่นเป็นเพราะโดนตัวตนของหยางเฟิงในฐานะคนจรจัดและสามารถให้โชคลาภกับตัวเองได้

แต่ก็คิดไม่ถึง

ลูกเขยที่เขาดูถูกที่ผ่านมา หลังจากหายตัวไปห้าปี

ไม่เพียงแต่เขากลับมา แต่เขายังแข็งแกร่งมากด้วย

ตัวเขาเองเปลี่ยนจากการเป็นหัวหน้าตระกูลเย่กลายเป็นคนไร้ค่า

ตระกูลเย่ทั้งหมดก็หายไป

เย่เทียนเคยเกลียดหยางเฟิงจนอยากเอามีดแทง

แต่ไม่คิดว่าคนที่ช่วยเขาในวันนี้คือหยางเฟิง

"จับฉันเอาไว้!"

เมื่อเห็นว่าเย่เทียนยังคงมึนงง หยางเฟิงจึงตะโกน

เย่เทียนตอบสนองทันทีและคว้าหยางเฟิงไว้แน่น