เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 822

เมื่อเทียบกับกาแฟต่างประเทศแล้วเขาชอบชาของต้าเซี่ยมากกว่า!

เนื่องจากชาของต้าเซี่ยไม่ขมเท่ากาแฟ คำแรกที่ดื่มเข้าไปมีการเปลี่ยนรสชาติแบบอ่อนๆ

อธิบายชีวิตสัจธรรมชีวิตได้อย่างสมบูรณ์ - ต้นร้ายปลายดี!

หลังจากสิบนาที

หวางเปียว เดินมาหาหยางเฟิงด้วยความเคารพและกล่าวว่า "คุณหยางผมทำตามคำสั่งของคุณแล้ว!"

หยางเฟิงเหลือบมองหน้าที่แทบจำไม่ได้ของสวี่โหย่วหรง โบกมือและพูดว่า อืม แกไปได้แล้ว!"

“ขอบคุณครับคุณหยาง!”

ได้ยินสิ่งนี้

หวางเปียว รีบออกไปทันทีราวกับได้รับการปลดปล่อย

สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาตอนนี้คือหนี!

หลังจากที่หวางเปียวออกไป

หยางเฟิงยืนขึ้นและเดินมาหาสวีโหย่วหรง

ตอนนี้หน้าของสวี่โหย่วหรงเต็มไปด้วยเลือด

บาดแผลอันน่าสะพรึงกลัวหลายแผลกระจายทั่วหน้าของเธอ

“หยางเฟิง!”

สวี่โหย่วหรงจ้องหยางเฟิงด้วยความโกรธแค้นโดยไม่สนใจความเจ็บปวดบนใบหน้าของเธอ

สำหรับผู้หญิงชีวิตอาจไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด

แต่รูปลักษณ์เป็นสิ่งสำคัญแน่นอน

สวี่โหย่วหรงเดิมทีเป็นสาวสวย ตอนนี้ถูกหยางเฟิงทำให้เสียโฉม

เกรงว่าต่อไปจะออกไปไหนมาไหนคงลำบาก

เมื่อเห็นสายตาที่โกรธแค้นของสวีโหย่วหรง

หยางเฟิงยิ้มอย่างเฉยเมยและกล่าวว่า "สวี่โหย่วหรงอันที่จริงฉันให้โอกาสคุณมาหลายครั้งแล้ว ครั้งที่แล้วที่คุณให้ ไป๋กวงใส่ร้ายเฟิงชิงหวูฉันก็ปล่อยคุณไปครั้งหนึ่ง"

“แต่บางคนไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา! คราวนี้คุณกล้ายังกล้าใส่ร้ายสินค้าของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป อย่าหาว่าฉันโหดร้ายกับคุณ”

“จำคำพูดฉันไว้ ทำผิดก็ต้องชดใช้ และการชดใช้บางอย่างก็เกินที่คุณจะรับไหว!”

พูดจบหยางเฟิงหันก็เดินจากไปโดยไม่หันกลับมามอง

สำหรับเขาสวี่โหย่วหรงเป็นเพียงแค่คนตัวเล็กๆเท่านั้น

ถ้าไม่ใช่เพราะสวี่โหย่วหรงยั่วยุเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า

หยางเฟิงไม่อยากแม้แต่จะเหยียบย่ำเธอ