“โอ๊ยโอ๊ยโอ๊ย……”
ในเสียงกรีดร้องโหยหวนนั้น
ปรมาจารย์ตระกูลหนิงและตระกูลหยุนนับไม่ถ้วนล้มบินเข้ามา
คนร่างสูงสวมชุดรบคนหนึ่ง ใส่รองเท้าบูต ก้าวเข้ามาช้าๆราวกับเป็นพระเจ้า
หยางเฟิง!
คือหยางเฟิง!
หลังจากที่เห็นหยางเฟิง
รูม่านตาของทุกคนหดเกร็งอย่างรุนแรง
เพราะพลังของหยางเฟิงนั้นแข็งแกร่งเกินไป
ดวงตาทั้งคู่เปรียบเสมือนทะเลดาว
ราวกับมองแค่ครั้งเดียว ก็จะหลงเข้าไปในนั้น
ความอาฆาตขององครักษ์มังกรสามพันล้นฟ้า
“ที่รัก!”
บนหน้าเย่เมิ่งเหยียนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ วิ่งไปทางหยางเฟิง
“ที่รัก ฉันคิดว่าคุณจะไม่มาแล้วสักอีก?”
เย่เมิ่งเหยียนพุ่งเข้าไปในอ้อมกอดของหยางเฟิง พูดอ้อนๆ
หยางเฟิงลูบหัวของเธอ ยิ้มพูดอย่างอ่อนโยน “ยัยโง่ คุณอยู่ที่นี่ ฉันจะไม่มาได้ยังไงล่ะ?”
เมื่อได้ยิน เย่เมิ่งเหยียนก็อดไม่ได้ที่จะหน้าแดง!
ไม่ว่าตัวเองจะอยู่ที่ไหน?
เจออันตรายอะไร?
หยางเฟิงมักจะมาถึงในทันทีเสมอ!
ความรู้สึกได้รับการปกป้องดูแลแบบนี้ มันมีความสุขมากจริงๆ
บนหน้าหงส์แดงที่อยู่ข้างๆ ก็เต็มไปด้วยความอิจฉา
เมื่อไหร่ เธอถึงจะมีท่าเรือแห่งความสุขของตัวเอง?
คิดถึงตรงนี้
หงส์แดงอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองเสือขาวไปหนึ่งที
เห็นเสือขาวทำหน้าเขินอาย สภาพเหมือนพี่หมู
หึ!
หงส์แดงอดไม่ได้ที่จะสูดหายใจเย็นชา
“หงส์แดง ทำไม? เธอก็อิจฉาความรักที่แสนหวานของท่านแม่ทัพกับนายหญิงเหรอ? หรือว่าให้พี่ดูแลเธอดีมั้ย”
เสือขาวเดินมา พูดตลกเฮฮา
หงส์แดงพูดด้วยสีหน้าเย็นชาทันที “ไสหัวไป! ไม่อย่างนั้นฉันจะตัดน้องชายนายทิ้ง!”
ตึง!
เสียงพูดจบลง
กริชแหลมคมตกไปอยู่ในมือของหงส์แดง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...