เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 914

หัวใจของหยุนตงหยางทันใดนั้นก็เต้นขึ้นมาอย่างรุนแรง

หยุนจงเฮ่อถามด้วยเสียงที่แหบแห้ง“เพราะอะไร？”

หยุนตงหยางพูด“หนิงเหลยถิงถูกคนของคนบ้านั่นฆ่าตายแล้ว พวกเราตระกูลหยุนเกรงว่าจะซ่อนไม่อยู่แล้วดังนั้นทำได้เพียงล่วงหน้า！”

หยุนจงเฮ่อไม่ได้พูดหลับตาลงอีกครั้งแล้ว

หยุนตงหยางไม่กล้าพูดอีก เขาไม่รู้ว่าพ่อของตัวเองจะตัดสินใจยังไง

เพราะเรื่องชนิดนี้ไม่ใช่ที่เขาจะสามารถตัดสินใจได้

หลังนานมากหยุนจงเฮ่อพูดจาง ๆ “อดทนรอสักหน่อย อย่ารีบร้อน！”

ตอนนี้เวลายังไม่สุกงอม ยังไม่ถึงเวลาที่จะลงมือ

“ครับพ่อ！”

หยุนตงหยางไม่กล้ารบกวนพ่อของตัวเอง ถอยออกไปแล้วอย่างเงียบ ๆ

ถึงแม้หยุนตงหยางเป็นในฐานะผู้นำตระกูลของตระกูลหยุน

แต่อยู่ต่อหน้าพ่อของตัวเอง เขาไม่มีความน่าเกรงขามของผู้นำตระกูลมหาเศรษฐีใด ๆ เลยแม้แต่นิด

เพราะเขาชัดเจนมาก

ดูจากภายนอกตระกูลหยุนเป็นเขาที่เป็นคนตัดสินใจ

แต่ในความเป็นจริงแล้วคนที่ตัดสินใจอย่างแท้จริง เป็นหยุนจงเฮ่อพ่อของตัวเอง！

หลังหยุนตงหยางออกไปแล้ว หยุนจงเฮ่อลืมตาอีกครั้งแล้ว

ดวงตาคู่หนึ่งแหลมคมเหมือนมีดคมอย่างนั้น

ถึงแม้อายุมากถึงแปดสิบปีแล้วแต่หยุนจงเฮ่อทั้งคนดูขึ้นมาแล้วยังคงเหมือนกับห้าสิบหกสิบปี

เฮ้อ！

จู่ ๆ เสียงมังกรคำรามเสียงหนึ่ง

มังกรเทพตัวหนึ่งพุ่งบินออกไปจากร่างกายของหยุนจงเฮ่อ

ครื้น ๆ ！

ถ้ำเขาทั้งลูกจู่ ๆ ก็สั่นไหวขึ้นมาอย่างรุนแรงแล้ว สั่นคลอนใกล้จะถล่มลงมา ！

บนหน้าของหยุนจงเฮ่อเปิดเผยสีที่น่าเสียดายออกมา ถอนหายใจเบา ๆ เฮือกหนึ่งแล้วพูด“สุดท้ายยังคงขาดอีกนิดเดียว！”

เขาได้แอบซ่อนเกือบเป็นเวลาสิบปีแล้ว ต่างก็ค้นคว้าวิจัยชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรที่ตระกูลหยุนทิ้งไว้ตลอด

แต่ผ่านไปสิบปีแล้ว สุดท้ายเขารู้สึกยังคงขาดเวลาช่วงที่สำคัญเล็กน้อย