เมื่อมองเห็นสีหน้าของหยางเฟิงที่มีสีหน้าโกรธแค้น หงส์แดงรู้ดี ว่าท่านแม่ทัพนั้น ต้องการที่จะได้ธุรกิจทุกอย่างที่เกี่ยวกันชิงเฉิงกรุ๊ปนั้นมาครอบครอง !
หยางเฟิงมองไปที่หงส์แดงก่อนที่พร้อมจะเอ่ยว่า “ของอื่นๆ คุณไม่ต้องไปสนใจหรอก คุณนั้นคอยพิจารณาตรวจสอบเอกสารของชิงเฉิงกรุ๊ปให้ผมต่อไปก็พอแล้ว!”
หงส์แดงพยักหน้าตอบรับ “รับทราบค่ะ!”
เรื่องที่เป็นทางการนั้นจะต้องส่งต่อให้คนที่เป็นทางการนั้นไปดู
หยางเฟิงนั้นไม่เคยที่จะใช้เวลาของตนเองอย่างเปล่าประโยชน์เลย
ส่วนเสือขาวที่อยู่ด้านข้างนั้นก็ตะลึงครู่หนึ่ง
ท่านแม่ทัพเอ่ยประโยคเดียว ก็เอาเรื่องบริษัทชิงเฉิงกรุ๊ปที่มีมูลค่าร้อยล้านกว่าให้กับหงส์แดงจัดการ
เกรงว่าทั้งในเมืองต้าเซี่ย คนที่มีอำนาจในมือที่ใหญ่ขนาดนี้ คงจะมีแต่หยางเฟิงเพียงคนเดียวเท่านั้น !
……
ในขณะเดียวกันนั้น บ้านตระกูลหยาง
หลงเฟยหยูที่พักอยู่ในบ้านตระกูลหยางมาแล้วหนึ่งคืน
ไม่ใช่เพราะว่าเขานั้นไม่ได้เจอหลงโยวหลิงมาเป็นเวลานั้น เพียงแค่อยากจะถามไถ่ถึงเรื่องของเธอบ้าง
นั่นก็เพราะว่า หลงเฟยหยูนั้นไม่ได้ที่ต้องการมาจากมือของหยางติ่งเทียน
วันที่สอง
หลังจากที่ตื่นมา
หลงเฟยหยูนั้นเตรียมที่จะไปถามหยางติ่งเทียน
ในรอบนี้ เขานั้นกะที่จะไปถามตรงๆต่อหน้า
ในสายตาของเขานั้น ทั้งหมดของตระกูลหยางนั้นที่เป็นตระกูลมหาเศรษฐีได้ทั้งหมดนั้นก็เพราะตระกูลหลง
งั้นตระกูลหยางนั้น ยังมีอะไรอีกล่ะ ที่เขานั้นไม่สามารถที่จะเอาได้?
ในใจของหลงเฟยหยู เขานั้นไม่เคยที่จะเอาหยางติ่งเทียนมาไว้ในสายตาเลยแม้แต่น้อย
ในสายตาของเขานั้น หยางติ่งเทียนก็แค่พวกหนูตกถังข้าวสารที่รอกินข้าวต้มอ่อนๆ!
หากไม่ใช่เพราะหยางติ่งเทียนนั้นแต่งงานกับหลงโยวหลิง เขานั้นหรอที่จะมานั่งอยู่ในตำแหน่งของผู้นำตระกูลหยาง?
ฝันไปเถอะ!
หยางติ่งเทียนเจ้าคนดีคนนี้ เพียงเพราะอยากที่จะนั่งอยู่ในตำแหน่งของผู้นำตระกูลหยาง เลยไม่เสียดายที่จะละทิ้งแม้แต่ภรรยาและลูก !
คนแบบนี้ หลงเฟยหยูนั้นไม่เคยเอามาไว้ในใจเลยด้วยซ้ำ!
ในตอนนี้ คนใช้ของตระกูลหยางเดินเข้ามา ก่อนที่จะเอ่ยอย่างเคารพ “คุณชายหลง นายท่านให้ข้ามาเชิญท่านไปทานข้าวครับ,”
“ข้าทราบแล้วล่ะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...