เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 925

“หยางเฟิง ข้าจะฉีกเจ้าเป็นชิ้นๆแน่！”

หลงเฟยหยูเอ่ยออกมาด้วยในใจที่เต็มไปด้วยความเกลียดแค้น

หลังจากนั้น หลงเฟยหยูนั้นก็ได้คว้านหาเสื้อผ้าเก่าๆมาจากกองขยะ ก่อนที่จะรีบมุ่งกลับไปยังบ้านตระกูลหลง

“นี่มันขอทานที่ไหนกัน กล้าที่จะมาเดินเล่นในบ้านตระกูลหลง？”

ด้านหน้าสายตาที่หลงเฟยหยูนั้นรีบเดินเข้ามา คนของตระกูลหลงนั้นเอ่ยตำหนิออกมา

หลงเฟยหยูเอ่ยดุออกมา“ พวกเจ้าตาบอดกันหรือไงกัน มองคุณชายไม่ออกหรือยังไงกัน？”

หลังจากที่มองชัดเจนแล้วว่าคือหลงเฟยหยู

ทุกคนนั้นก็ตกใจจนเกร็งไปหมด“คุณ คุณชาย……ทำไมคุณถึงเปลี่ยนไปเช่นนี้ล่ะ？”

คุณชายแห่งตระกูลหลง ตอนนี้ราวกับขอทานอย่างไรอย่างงั้น

นี่มันช่างนี่เหลือเชื่อเกินไปแล้ว！

หลงเฟยหยูนั้นขี้เกียจที่จะอธิบายกับพวกเขา ก่อนที่จะเดินเข้าไปยังห้องหนังสือของพ่อเขาเพื่อหาพ่อ

หลงกูเฉิงที่เป็นผู้นำตระกูลหลง

อายุนั้นพอๆกับหยางติ่งเทียน แต่มองไปแล้วไม่ค่อยแก่เท่าไหร่

สีผมนั้นขาวไปแล้ว แต่ว่ามองไปแล้วก็ดูไม่เลวเลยทีเดียว

ภายในห้องอ่านหนังสือ มองไปแล้วต่างก็มีภาพวาดที่เก่าแก่เต็มไปหมด

มองไปแล้ว หลงกูเฉิงที่เลี้ยงตนเองนั้นได้ไม่เลวเลยทีเดียวในการดูแลตนเอง ！

แต่ว่าคนที่รู้จักหลงกูเฉิงเท่านั้นถึงจะรู้

หลงกูเฉิงนั้นชอบที่จะสร้างชื่อเสียงให้คนชื่นชม เป็นคนเย่อหยิ่ง และไม่เคยเอาใครมาไว้ในสายตา

“ท่านพ่อ！”

หลงเฟยหยูรีบร้อนรนวิ่งเข้ามาข้างใน

หลงกูเฉิงเงยหน้าขึ้นมามอง ก่อนที่จะเอ่ยดุด้วยความไม่พอใจ“เรียกอะไรกัน？คุณชายของตระกูลหลงมาเรียกอะไรแบบนี้ได้ยังไงกัน？ข้าหลังจากนี้ จะไว้วางใจเอาบ้านตระกูลหลงไปไว้ในมือเจ้าได้อย่างไร？”

เอ๋อ？

หลงเฟยหยูนั้นตะลึงนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง

ก่อนที่น้อยใจแล้วรีบก้มหน้าลง

หลงกูเฉิงจ้องมองไปที่หลงเฟยหยู ก่อนจะเอ่ย“ข้าถามเจ้านะ เมื่อวานเจ้าไปที่บ้านตระกูลหยางมาใช่ไหม？”

“ใช่ครับ ผมไปหาคุณอามา เธอนั้นอยู่คนเดียวน่าสงสารจริงๆ……”

ไม่รอให้หลงเฟยหยูเอ่ยจบ