เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 945

แต่ในตอนนี้!

ณ เวลานี้!

ต่อหน้าต่อตาของเขา

หลงกูเฉิงกลับบอกว่า หยางติ่งเทียนเป็นอาเขยของเขา?

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

ขณะที่หลงเฟยหยูกำลังจะเปิดปากถามให้เข้าใจ

หลงกูเฉิงโบกมือของเขาและพูดว่า "เอาล่ะ ไม่ต้องพูดเรื่องไร้สาระแล้ว แกรีบไปพักฟื้นร่างกายดีกว่านะ!"

พูดจบ พวกพยาบาลก็เข็นหลงเฟยหยูเข้าไปในห้องพักคนป่วย

ขณะเดียวกัน

หลงกูเฉิงได้จัดเตรียมบอดี้การ์ดไว้สิบกว่าคน เพื่อคอยคุ้มกันหลงเฟยหยูตลอด 24 ชั่วโมง

หลังจากจัดการทั้งหมดเสร็จ หลงกูเฉิงก็ออกจากโรงพยาบาลไป

แม้ว่าหลงเฟยหยูจะปลอดภัย ไม่เป็นอะไรแล้ว

แต่การที่หยุนเฟยฉางกล้าลอบสังหารลูกชายของเขา

เรื่องนี้ เขาจะต้องคิดบัญชีกับตระกูลหยุนเป็นแน่!

หลังจากหลงกูเฉิงกลับมาถึงบ้านของตระกูลหลง ก็มีเงาหลายร่างมาปรากฏต่อหน้าเขา

ออร่าทรงพลังที่แผ่ออกมาจากคนเหล่านี้ ล้วนเป็นยอดฝีมือระดับแดนปรมาจารย์!

เขาหรี่ตาลงและพูดว่า "พวกเจ้า จงไปเฝ้าดูตระกูลหยุนไว้! หากมีความเคลื่อนไหวใดๆ ให้รีบมาบอกข้าทันที!"

หลังจากพูดจบ เหล่ายอดฝีมือระดับแดนปรมาจารย์ก็พยักหน้าและจากไป

ดวงตาของหลงกูเฉิงก็ปรากฎให้เห็นแสงในแววตาของเขา

เขาพูดกับตัวเองด้วยใบหน้าที่ดุร้าย: "ตระกูลหยุน ฉันไม่สนว่าพวกแกคิดจะทำอะไร แต่พวกแกกล้าคิดจะฆ่าลูกชายของฉัน ก็อย่ามาหาว่าฉันโหดร้ายก็แล้วกัน!"

ในขณะเดียวกัน

ตระกูลหยาง

ฟู๋โป๋พูดขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ "นายท่าน วันหลังห้ามทำแบบนี้อีกนะครับ ตอนนั้นมันอันตรายมาก ทำไมท่านถึงเอาตัวเองไปรับกระสุนแทนหลงเฟยหยู?"

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ในใจฟู๋โป๋ก็อดคิดไม่ได้

คนอื่นต่างก็รีบหลบหนีเมื่อเห็นอันตราย

แต่หยางติ่งเทียนกลับรีบตรงเข้าไปปกป้องหลงเฟยหยูด้วยตัวคนเดียว

พ่อของเขาเองยังไม่เดือดร้อนเลย

แล้วคนที่เป็นเพียงอาเขย จะฮึกเหิมอะไรขนาดนั้น

นี่คือที่เค้าเรียกว่า ฮ่องเต้ไม่เดือดร้อน ขันทีเดือดร้อนแทน!

หยางติ่งเทียนยิ้มและพูดว่า "ไม่ต้องกังวล ฉันไม่เป็นอะไร!"

หยางติ่งเทียนในตอนนี้ มีสีหน้ารื่นรมย์ ราวกับว่าสิ่งที่เพิ่งเผชิญมาไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไร

“ยังจะบอกว่าไม่เป็นอะไรอีกหรือครับ? กระสุนลูกนั้นหากคลาดเคลื่อนไปอีกนิดเดียว ก็จะฝังเข้าไปอยู่ในหัวใจของนายท่านอยู่แล้วนะ!”

ถึงตอนนั้น ต่อให้เทพเซียนมา ก็ช่วยนายท่านไม่ได้แล้วนะ!