เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 960

ผู้แข็งแกร่งอย่างหยุนจงเฮ่อ นักบู๊แดนแปรเทพ

เมื่ออยู่ต่อหน้าหยางเฟิงเขาเปราะบางราวกับมด

“หยางเฟิง แกฆ่าฉันไม่ได้หรอก!”

“คุณฆ่าฉันไม่ได้!”

หยุนจงเฮ่อพยายามลุกขึ้นยืนปากของเขาเต็มไปด้วยเลือด

เขาจ้องหยางเฟิง สายตาของเขาเต็มไปด้วยความคลั่ง! ความเหลือเชื่อ!

"ฆ่าแกไม่ได้เหรอ งั้นลองดู!"

“แม่ หากวิญญาณของแม่อยู่บนฟ้า จงมองดูสิ่งนี้!”

พูดจบ

หยางเฟิงกระทืบเท้าลงพื้นอย่างดุเดือด

บูม!

ตัวเขากระเด้งขึ้นเหมือนพายุทอร์นาโด และมาถึงหน้าหยุนจงเฮ่อในทันที

เร็ว!

เร็วมาก!

เมื่อเห็นหยางเฟิงมาถึงตรงหน้าเขา

ทันใดนั้น หยุนจงเฮ่อรู้สึกว่าเขาไม่สามารถขยับตัวได้

ความอาฆาตอันทรงพลังของหยางเฟิงล็อคเขาไว้ทันที!

เขาทำได้เพียงมองหมัดของหยางเฟิงกระแทกใส่เขาต่อหน้าต่อตา

ความตายปกคลุมเขาทันที

หยุนจงเฮ่อไม่ทันได้ตอบโต้

หมัดของหยางเฟิงนั้นเหมือนกับภูเขาที่กดเขาลงอย่างไร้ความปรานี

หยุนจงเฮ่อสิ้นหวัง

เขารู้สึกเหมือนกำลังจะตาย!

กิจการอันยิ่งใหญ่ของตระกูลหยุน

เขาต้องอดทนมาหลายปีกว่าที่จะร่างเสร็จ

กำลังจะล้มเหลวหรือ? ล้มเหลวในมือของชายหนุ่มคนนี้?

หยุนจงเฮ่อหลับตาด้วยความสิ้นหวัง

เขาพร้อมที่จะตาย

แต่จู่ๆ.

เขารู้สึกได้

หมัดที่รุนแรงเช่น พลังการฆ่าที่หนักหน่วง

กลับมลายหายไป

เขาลืมตาขึ้นช้าๆ เห็นหยางเฟิงหันไปราวกับว่ากำลังเผชิญกับศัตรูผู้ยิ่งใหญ่

เพราะในขณะนี้

หยางเฟิงรู้สึกถึงรัศมีการฆ่าที่น่าสะพรึงกลัวซึ่งมาจากด้านหลัง