แม้ว่าตระกูลหลงจะเป็นหัวหน้าสี่ตระกูลมหาเศรษฐี แต่พวกเขาก็ไม่อาจหยุดยั้งได้
อีกไม่นานตำแหน่งหัวหน้าสี่ตระกูลมหาเศรษฐีของตระกูลหลง คงต้องส่งให้ตระกูลหยาง
แม้ว่าหลงกูเฉิงจะไม่พอใจแต่ก็ไม่มีประโยชน์
เพราะไม่อาจทำให้หยางเฟิงให้ขุ่นเคืองได้!
ขณะเดียวกัน ตระกูลหนิง
ปรมาจารย์ตระกูลหยุนหลายร้อยคนนอนอยู่บนพื้นแน่นขนัด
เสือขาวตะคอกอย่างเย็นชาด้วยความเหยียดหยาม ทั่วตัวเขาเต็มไปด้วยกลิ่นอายความพิฆาต
หนิงชิงเฉิงมองไปเสือขาวและถามด้วยความเหลือเชื่อ "แกเป็นคนของพี่เฟิงจริง ๆหรือ"
ตะลึง!
มันน่าตะลึงจริงๆ!
หนิงชิงเฉิงไม่คิดว่าพลังของหยางเฟิงจะแข็งแกร่งจนทำให้สิ้นหวังเช่นนี!
คราวนี้ปรมาจารย์ที่ตระกูลหยุนส่งมาทำลายล้างตระกูลหนิงล้วนเป็นนักบู๊แดนปรมาจารย์ทั้งนั้น!
แต่คนเยอะขนาดนี้
กลับถูกเสือขาวฆ่าตายเกือบหมด!
และเป็นการฆ่าฝ่ายเดียวโดยไม่มีเสียแรง!
อีกทั้งคนเหล่านั้นที่เสือขาวพามานั้นล้วนดูเฉยเมย
ราวกับว่าเรื่องแบบนี้พวกเขาเห็นมานับครั้งไม่ถ้วน
จนชินชา!
นี้……
หนิงชิงเฉิงไม่กล้าจินตนาการจริงๆ
ตัวตนที่แท้จริงของหยางเฟิงจะทรงพลังแค่ไหน?
พลังมันน่ากลัวขนาดไหน?
นักบู๊แบบไหนกันที่อะไรที่มีลูกน้องโหดเหี้ยมเช่นนี้!
ถ้าไม่ใช่เพราะเสือขาวและคนอื่นๆ
ตระกูลหนิงคงจะพินาศไปแล้ว!
“คุณหนูใหญ่หนิง!”
ขณะนี้เสือขาวเลียริมฝีปากของเขาและมาหาหนิงชิงเฉิงเหมือนอารมณ์ยังค้างอยู่: "ท่านแม่ทัพกล่าวว่า ห้ามให้คุณเป็นอะไรเด็ดขาด!"
หวด!
ทันใดนั้น
ดวงตาของหนิงชิงเฉิงก็แดงก่ำ
น้ำตาราวกับไข่มุกไหลออกมาทีละหยดอย่างควบคุมไม่ได้
“พี่เฟิง ยังเป็นห่วงฉัน!”
“เขาเป็นห่วงฉันมาตลอด!”
เมื่อเห็นหนิงชิงเฉิงร้องไห้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...