เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 97

หลังจากที่หวางหมิงถูกเสือขาวจับไปแล้ว ถูกส่งตัวไปที่กรมตำรวจในพื้นที่เพื่อรอการจัดการ

มีคำสั่งทหารของหยางเฟิง

กรมตำรวจท้องถิ่นไม่กล้าที่จะหย่อนยานเลยแม้แต่น้อย

หวางหลงใช้ความพยายามอย่างมาก เงินจำนวนนับไม่ถ้วน ใช้เส้นสายก็ไม่สามารถช่วยหวางหมิงออกมาได้

สามวันต่อมา

หวางหมิงก่ออาชญากรรมร้ายแรง ถูกตัดสินประหารชีวิต ถูกนำตัวไปที่สนามประหารโดยตรง ถูกประหารชีวิตทันที

หวางหลงสืบออกมาเพียงแค่ ก่อนที่หวางหมิงจะเสียชีวิต ได้ทำเรื่องขุ่นเคืองกับบุคคลลึกลับ

ส่วนบุคคลลึกลับนี้เป็นใคร เขาก็ไม่รู้!

เมื่อได้ยินคำพูดของหวางหลง เย่ชิวก็ตกใจ

เขาพึมพำกับตัวเอง: “หนึ่งเดือนก่อน ไม่ใช่ป็นวันที่สามีของเย่เมิ่งเหยียน เขยแต่งเข้าตระกูลเย่ของเราหยางเฟิง กลับมาเหรอ?”

เมื่อเดือนที่แล้ว

หยางเฟิงที่หายตัวไปเป็นเวลาห้าปี จู่ๆก็กลับมา

หลังจากกลับมา ก็ก่อกวนสร้างเรื่องที่งานวันเกิดของเย่เทียน

ตั้งแต่นั้นมาตระกูลเย่ก็ได้เข้าสู่ฝันร้าย

“นายพูดอะไรนะ？ วันที่น้องของฉันถูกจับ คือตอนที่เขยแต่งเข้าตระกูลเย่ของพวกนายกลับมาเหรอ!”

ได้ยินคำพูดนี้

หวางหลงลุกขึ้นยืนด้วยความตกใจ

เย่ชิวพยักหน้าและกล่าวว่า "ใช่ ผมจำได้ชัดเจน หยางเฟิงกลับมาเมื่อเดือนที่แล้ว"

“หยางเฟิงนั่นที่นายพูดถึง ใช่คนนี้ไหม？”

หวางหลงหยิบรูปถ่ายจากกระเป๋าแล้วส่งให้เย่ชิว

ภาพนี้ ถ่ายมาจากกล้องวงจรปิดคฤหาสน์ของหวางหมิง

แม้ว่าภาพจะเบลอไปบ้าง

แต่เมื่อเย่ชิวและเย่ขวงทั้งสองคนเห็นภาพนี้แวบแรก ตะโกนทันทีว่า "ใช่แล้ว มันนี่แหละ มันก็คือหยางเฟิง!"

หวางหลงถามด้วยสีหน้าเคร่งขรึม: “พวกนายไม่ได้จำผิดใช่ไหม?”

เย่ขวงกัดฟันและกล่าวว่า “พี่หลง แม้ว่ามันจะกลายเป็นเถ้าถ่านก็ตามฉันก็ดูออก”

เพิง！

หวางหลงตบลงที่โต๊ะอย่างแรง

ทันใดนั้นโต๊ะกระจกทั้งโต๊ะ แตกกระจายไปทั่ว

หวางหลงพูดด้วยดวงตาแดงก่ำ “ในที่สุดก็เจอฆาตกรที่ฆ่าน้องชายของฉันแล้ว! หยางเฟิง ไม่ฆ่าแก ฉันสาบานฉันจะไม่เป็นคน!”

หวางหลงและหวางหมิงสองพี่น้อง สูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่เด็ก