ฟีนิกซ์ 5 (ซีรีส์ 5หนุ่มแห่งฟีนิกซ์) นิยาย บท 62

“ค่ะ” เมลิสสามองค้อน แต่ก็เห็นด้วย เพราะบุตรชายตัวน้อยกำลังซนและบ้าพลังมาก ชอบวิ่งให้พี่เลี้ยงสาวไล่จับกันจนหัวหมุน กว่าจะยอมหยุดได้ก็ทำเอาทุกคนต่างหมดเรี่ยวหมดแรงไปตามๆ กัน

“เราต้องไปรับน้องสาวของคุณที่สนามบิน แล้วก็ไปลองชุดแต่งงานต่อ” คาเรนเทียเอ่ยเตือน

“ค่ะ” เมลิสสาขานรับก่อนจะเดินไปพร้อมกับพ่อเทพบุตรสุดหล่ออย่างรู้สึกเขินอายนิดๆ ไม่คิดว่าวันหนึ่งจะได้กลับมาใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับอีกฝ่ายอีกครั้ง แม้ว่าเธอกับเขาจะห่างหายกันไปหลายปี จนอดคิดไม่ได้ว่าเขาอาจจะหลงลืมเธอไปแล้ว แต่เปล่าเลย! เขายังคงรักและเฝ้ารอให้เธอกลับมา แถมทุกๆ ค่ำคืน เธอยังต้องรับศึกหนัก ซึ่งเธอก็คิดว่ามันอาจจะเป็นแค่ช่วงแรกๆ เท่านั้น แต่ที่ไหนได้ เขายังคงความหื่นได้เสมอต้นเสมอปลาย ราวกับว่าเป็นกิจวัตรประจำวันที่ต้องทำวันละ 3-4 ครั้ง โดยที่เธอเองก็ไม่สามารถจะปฏิเสธเขาได้

หนึ่งชั่วโมงต่อมา...London Heathrow Airport

“พี่มิรา!” เด็กสาวลูกครึ่งไทยเกาหลีวัย 21 ปี รีบโบกไม้โบกมือให้ เมื่อเห็นพี่สาวที่รักเดินคู่มากับชายหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลายิ่งกว่าพระเอกแถวหน้าของฮอลลีวูด

“ซอนบี” เมลิสสาโผเข้ากอดอย่างดีใจ

“สวัสดีครับ ผมคาเรนเทีย บาร์เลนเซนต์ เป็นพ่อของฮานครับ” คาเรนเทียเอ่ยแนะนำตัว

“ซะ...ซอนบีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก” หญิงสาวจับมือทักทายด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ‘พระเจ้า! ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมฮานถึงได้หล่อตั้งแต่เกิด’

“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ ขอบคุณที่ช่วยมิราเลี้ยงดูฮานมาเป็นอย่างดี” คาเรนเทียบอกอย่างซาบซึ้งใจ

“ฮานน่ารักค่ะ เลี้ยงง่าย” ซอนบีบอกพร้อมกับแอบส่งสายตาหยอกล้อไปให้กับพี่สาวที่กำลังอายหน้าแดงซะยิ่งกว่าลูกตำลึงที่สุก

คาเรนเทียพยักหน้าให้บอดี้การ์ดเข้ามายกกระเป๋าของหญิงสาว ก่อนจะล้วงมือถือที่กำลังสั่นอยู่ในกระเป๋าเสื้อสูทออกมากดรับสาย

[พี่คาเรนอยู่ไหนแล้วครับ] คนที่รับหน้าที่เพื่อนเจ้าบ่าวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสดใส

[มารับน้องสาวของมิรา ตอนนี้กำลังจะออกจากสนามบิน]

[ผมว่าเราแวะหาอะไรทานที่ห้องอาหารมะลิฉัตรก่อนดีไหมครับ]

[ได้สิ นายไปสั่งอาหารรอได้เลย อ้อ! สั่งเยอะหน่อยนะ สำหรับสี่ที่]

[จัดให้เลยครับ] ปลายสายบอกก่อนจะกดวาง

“คุณคริสเหรอคะ” เมลิสสาเอ่ยถาม หลังจากที่เห็นพ่อเทพบุตรสุดหล่อเก็บมือถือใส่กระเป๋าเสื้อเสร็จ

“ใช่จ้ะ เดี๋ยวเราไปทานอาหารกันก่อน แล้วค่อยไปลองชุด”

“ค่ะ” เมลิสสายิ้มก่อนจะหันไปดึงมือของซอนบีให้ออกเดินตามไปยังรถที่บอดี้การ์ดขับวนมาจอดรอตรงทางออก

สี่สิบนาทีต่อมา...The Diamond R

คาเรนเทียพาสองสาวที่เอาแต่คุยกันเป็นภาษาไทยมาตลอดทาง จนทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดนิดๆ เพราะไม่รู้ว่าเมลิสสาแอบเมาท์อะไรเกี่ยวกับเรื่องของตนเอาไว้บ้าง แม้จะแอบพยายามจับใจความอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่เข้าใจความหมายอยู่ดี

“พี่คาเรน! ทะ...ทางนี้ครับ” คริสเตียนโน่ที่ลุกขึ้นโบกมือให้ญาติผู้พี่ ก่อนจะสตั้นไปสามวิ เมื่อเห็นหญิงสาวร่างเล็ก บอบบาง หน้าตาราวกับนางฟ้านางสวรรค์เดินมาพร้อมกับเมลิสสา

“นี่ซอนบี น้องสาวของมิรา” คาเรนเทียเอ่ยแนะนำ

“นะ...น้องจริงๆ เหรอครับ?” คริสเตียนถามอย่างสงสัยเพราะสองสาวหน้าตาไม่เหมือนกันแม้แต่น้อย จะมีก็แต่รูปร่างไซซ์มินิที่เต็มไปด้วยส่วนเว้าส่วนโค้งอันงดงามเท่านั้น ที่เหมือนราวกับหลุดออกมาจากพิมพ์เดียวกัน

“เอ่อ...ไม่ใช่หรอกค่ะ” ซอนบีรู้สึกขำกับคำถามของหนุ่มหล่อหน้าตาคมเข้มที่สีผิวออกแทนนิดๆ

“คือ...ซอนบีเป็นลูกบุญธรรมของคุณเจสสิก้า คนที่มิราไปอาศัยอยู่ด้วยในช่วง...ที่เอ่อ...หายไปค่ะ” เมลิสสาบอกอย่างอายๆ

“อ๋อ! เข้าใจแล้วครับ ยินดีที่ได้รู้จัก ผมคริสเตียนโน่ เรียกคริสก็ได้ครับ” คนหล่อโสดส่งมือไปจับด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณคริส” ซอนบีส่งมือไปจับตอบพร้อมกับยิ้มให้หนุ่มหล่อท่าทางเฟรนด์ลี่

“เอ่อ...คุณคริสจะเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวจ้ะซอนบี” เมลิสสารีบบอกให้เพื่อนเจ้าสาวรู้ตัว