ฟีนิกซ์ 5 (ซีรีส์ 5หนุ่มแห่งฟีนิกซ์) นิยาย บท 64

ที่ห้องแต่งตัวของเจ้าสาว...

ไมย่าเคาะประตูห้องก่อนจะเข้าไปบอกเจ้าสาวคนสวยและเพื่อนเจ้าสาวด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น “ได้เวลาแล้วค่ะ”

“พวกเราไปรอที่ด้านนอกนะมิรา” พิมพลอยบอกยิ้มๆ

“ค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะพี่พิม พี่แพร พี่ฟ้า พี่มิกิ” เมลิสสาเงยหน้าขึ้นบอกสี่สาวที่พากันมาช่วยดูแลความเรียบร้อยให้

“ยินดีจ้า” แพรณาราส่งยิ้มหวานให้เจ้าสาวคนสวย

“พี่เต็มใจอย่างที่สุดจ้ะ” ฟ้ารดาบอกพลางนึกไปถึงงานแต่งของตนกับสามี เข้าใจวินาทีสำคัญแบบนี้ เจ้าสาวต้องการกำลังใจจากเพื่อนๆ มากขนาดไหน

“อีกเดี๋ยวเจอกันนะ มิรา ซอนบี” แพรณาราส่งยิ้มให้สองสาวก่อนจะเดินตามเพื่อนๆ ออกไปรอที่ด้านนอก

“ค่ะ/ค่ะ” เมลิสสากับซอนบียิ้มรับ ก่อนจะหันมาช่วยกันจับชุดให้เข้าที่เข้าทาง

5 นาทีต่อมา...เจ้าสาวแสนสวยในชุดเดรสสีขาวลายลูกไม้ เดินมาตามทางที่ปูด้วยพรมสีแดง โดยมีซอนบีกับไมย่าเดินถือชายกระโปรงให้

ขณะเดียวกันหนุ่มน้อยโรฮานก็เดินถือกระเช้านำหน้าคุณแม่แสนสวย โปรยกลีบดอกกุหลาบตามทางมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ทำเอาแขกที่นั่งอยู่ต่างพากันอมยิ้มในความน่ารักของหนุ่มน้อยไปตามๆ กัน

คาเรนเทียมองเจ้าสาวคนสวยที่อเลกซานโดรรับหน้าที่เป็นคนพาเดินเข้ามาทำพิธี พลัน! น้ำตาก็เริ่มเอ่อล้นขึ้นมาทันใด

“ผ้าเช็ดหน้าครับ” คนที่ทำหน้าที่เพื่อนเจ้าบ่าวและถือแหวน รีบส่งผ้าเช็ดหน้าให้ญาติผู้พี่

“ขอบใจมากคริส” คาเรนเทียหยิบมาซับน้ำตาที่เอ่อล้นออก เพิ่งเข้าใจว่าทำไมวันนั้นแพททริกสันถึงบ่อน้ำตาแตกในโบสถ์

“ดูแลมิราให้ดีนะคาเรน” อเลกซานโดรบอกพร้อมกับส่งมือของเจ้าสาวแสนสวยให้กับเจ้าบ่าวที่รักดั่งน้องชายแท้ๆ

“ผมจะดูแลเธอด้วยชีวิตครับ” คาเรนเทียยิ้มก่อนจะจูงมือของเจ้าสาวเดินไปยังแท่นทำพิธีที่มีบาทหลวงรออยู่

เมลิสสารู้สึกตื่นเต้นและสั่นขึ้นมานิดๆ เมื่อเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าอันหล่อเหลาของเจ้าบ่าว

บาทหลวงยิ้มให้เจ้าบ่าวเจ้าสาวก่อนจะกล่าวเริ่มพิธีต่างๆ ท่ามกลางแขกนับพันคนที่เดินทางมาร่วมเป็นสักขีพยาน

“คาเรนเทีย บาร์เลนเซนต์ ท่านจะรับสตรีผู้นี้เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายหรือไม่?”

“ผมรับครับ!” เสียงขานรับดังขึ้นที่ด้านหลัง ทำให้แขกทุกคนพากันหันไปมองคนขานรับตามๆ กัน

“เจค / ไอ้เจค / ไอ้เชี่ย” แดเนียล/แพททริกสัน/ออร์แลนโด้ สบถเรียกไอ้คนขานรับแทนเจ้าบ่าวด้วยสีหน้าตึงๆ

“อย่าๆ ผมล้อเล่นครับเฮีย” เจคอปรีบขยับหลบเท้าของพี่ชายกำลังง้างขึ้นและเตรียมจะถีบ

“ขะ...ขอโทษครับ พอดีน้องชายผมลืมกินยาก่อนมาร่วมงาน ชะ...เชิญต่อได้เลยครับ” แพททริกสันบอก พร้อมกับก้มหัวลงนิดให้กับเจ้าบ่าว-เจ้าสาว และแขกในงาน อย่างรู้สึกชาที่หน้านิดๆ

คาเรนเทียหัวเราะเบาๆ ที่ถูกเอาคืนด้วยประโยคเดียวกันกับที่ตนเคยป่วนในงานแต่งของแพททริกสัน ซึ่งเขาเองก็ไม่ได้โกรธเจคอป เพราะรู้มาว่า...อีกฝ่ายไม่ค่อยจะเต็มเท่าไหร่

เมลิสสาและซอนบีอมยิ้มกับอารมณ์ขันของหนุ่มขี้เล่น ที่รอยยิ้มเปื้อนใบหน้าแทบจะ 24 ชั่วโมง

“คราวหลังถ้ามึงจะทะลึ่ง ไปนั่งไกลๆ กูเลย” ออร์แลนโด้บอกอย่างรู้สึกโกรธที่น้องชายชอบทำตัวปัญญาอ่อน เพื่อเรียกร้องความสนใจ

“ใช่! เผื่อพี่คาเรนเดินมาเตะจะได้ไม่พลาดมาโดนพวกฉัน” คารอส บอกก่อนจะกลอกตาอย่างรู้สึกเซ็งๆ

“โธ่! ขำๆ น่าเฮีย งานแต่งป๋าแพท พี่คาเรนก็เคยทำแบบนี้เหมือนกัน จำไม่ได้หรือไง” เจคอปเอ่ยเท้าความ

“พี่เจคอย่าเสียมารยาทสิครับ” หนุ่มน้อยจัสตินสะกิดบอก

“เห็นไหม! นี่ขนาดลูกฉันแค่สามขวบยังรู้จักคิด แกอายุเท่าไหร่ ควรจะมีสมองมากกว่านี้นะ” ออร์แลนโด้สมทบตามบุตรชายด้วยสีหน้าบูดบึ้ง

“หึๆๆ” แพททริกสัน แดเนียลและคารอสพากันหัวเราะจนตัวสั่นเมื่อเห็นตัวป่วนสตั้นไปสามวิ

‘ชิ! นี่ถ้าไม่เห็นแก่หลานละก็ พี่ก็พี่เถอะวะ! พ่อจะเตะโชว์แขกในงานให้ดู’ หนุ่มโสดคนสุดท้ายของตระกูลโรคาซานเดอร์ต่อว่าในใจ ก่อนจะหันไปฉีกยิ้มหวานให้สาวๆ ที่พากันหันมามองให้ท่าตน

บาทหลวงแอบถอนหายใจแล้วถามประโยคเดิมขึ้นมาอีกครั้ง “คาเรนเทีย บาร์เลนเซนต์ ท่านจะรับสตรีผู้นี้เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายหรือไม่?”

“รับครับ ข้าพเจ้าคาเรนเทีย บาร์เลนเซนต์ ขอรับเมลิสสา แอนดิสัน เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย จะรัก จะดูแล จะปกป้องและซื่อสัตย์ต่อเธอไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่ แด่เธอ...ข้าขอสัญญา” คาเรนเทียให้คำมั่นพร้อมกับจ้องมองใบหน้างาม ผ่านผ้าคลุมหน้าลายลูกไม้บางๆ อย่างเต็มไปด้วยความสุข