สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 662

บทที่662 ทนได้หรือ

ดวงตาของเขาหรี่ลงอย่างรวดเร็ว รังสีรอบตัวของพลันกดดันขึ้นทันใด

เย้นโม่หลินมองตรงไปที่ยาคุมกำเนิดฉุกเฉินกล่องนั้น ผ่านไปสักพัก ถึงได้เอ่ยคำพูดออกมาจากลำคอแห้งผาก

“เธอซื้อยาคุมฉุกเฉินมาทำไม?”

เธอ จะใช้งั้นเหรอ?

กู้จื่อเฟยใบหน้าสีเผือกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะพูดไปอย่างไม่รู้ตัว “ไม่....”

เพียงปากอ้าออก เสียงของเธอกลับหยุดอย่างกะทันหัน

ยาคุมกำเนิดกล่องนี้นั้นซื้อมาให้เย้นหว่าน เย้นหว่านกำชับไว้ว่าอย่าให้พวกเย้นโม่หลินรู้ ถ้าเธอพูดไป เย้นโม่หลินก็ต้องรู้ไม่ใช่รึไง

ไม่ได้ เธอพูดไม่ได้

แทบจะไม่ได้ไตร่ตรองมาก กู้จื่อเฟยรีบย่อตัวลง เก็บยาคุมกำเนิดกลองนั้นขึ้นมาแล้วยัดใส่ในกองสิ่งของกองใหญ่อย่างรวดเร็ว

การเคลื่อนไหวของเธอทั้งรวดเร็วและยุ่งเหยิง เก็บสิ่งของเหล่านั้นอย่างรีบร้อน

ในสายตาของเย้นโม่หลิน ก็เหมือนกับการปกปิดอย่างตื่นตระหนก

ในอกราวกับถูกหินก้อนใหญ่กดทับอย่างกะทันหัน กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ทำให้หัวใจของเขาเต้นอย่างยากลำบาก

เย้นโม่หลินหายใจอย่างหนักหน่วง เขายื่นมือไปคว้าแขนของกู้จื่อเฟยเอาไว้

ถุงที่กู้จื่อเฟยเพิ่งจะเก็บขึ้นมาเกือบจะตกลงบนพื้นอีกครั้ง

เย้นโม่หลินกลับไม่สนใจ ดวงตาจ้องเขม็งไปที่กู้จื่อเฟย ก่อนกัดฟันถาม

“ตอบฉันมา เธอซื้อมาทำอะไร?”

ชายหนุ่มเข้ามาใกล้อย่างกะทันหัน ด้วยลมหายใจแรงของเขา ทำให้หัวใจเธอพลันบีบรัดขึ้นมา

กู้จื่อเฟยหน้าซีด พูดอย่างลนลาน “ก็ไม่เกี่ยวกับนาย”

คำพูดที่ไม่คุ้นเคย เหมือนกับกำลังพูดกับคนแปลกหน้าที่ยุ่งมากเรื่อง

เย้นโม่หลินแข็งค้างไปครู่หนึ่ง แม้แต่การเคลื่อนไหวของมือก็ชะงัก

กู้จื่อเฟยใช้ประโยชน์จากช่องว่างนี้ สลัดหลุดจากมือของเย้นโม่หลินในทันที เธอมองเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ กำของที่อยู่ในมือไว้แน่น แล้วหมุนตัววิ่งไป

ฝีเท้าก้าวอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าคนข้างหลังเป็นเสือสิงห์อย่างนั้น

เย้นโม่หลินไม่ได้ตามเธอไป ยังคงยืนตัวแข็งทื่อเหมือนท่อนไม้อยู่ตรงนั้น

เขามองแผ่นที่วิ่งหนีไปของเธอ หัวใจราวกับถูกเฉือนเนื้อออกไปทีละน้อย

ช่างเจ็บปวดเหลือเกิน

หลังจากกลับมาครั้งนี้ กู้จื่อเฟยก็รักษาระยะห่างกับเขาตลอด ดึงความสัมพันธ์ให้ห่างเหินมากขึ้นเรื่อยๆ แทบจะเหมือนกับคนแปลกหน้าสองคนที่ไม่มีวันเข้าหากันอีกแล้ว

และเธอ.....

นึกถึงยาคุมกำเนิดฉุกเฉินที่หล่นลงที่พื้นเมื่อครู่ ลมหายใจของเย้นโม่หลินก็ยิ่งหนักหน่วงขึ้นมา

เธอจะใช้มันงั้นเหรอ?

ตอนนี้เธอมีผู้ชายคนอื่นแล้วเหรอ?

เมื่อเทียบกับช่องว่างและความห่างเหินของเธอ เรื่องนี้ก็เหมือนกับความหนักอึ้งที่สั่งสมมาทีละนิด ทำให้เย้นโม่หลินหงุดหงิดอย่างที่สุด

หงุดหงิดจนแทบมีความคิดอยากฆ่าคนขึ้นมา

“ต้วนอาน”

เย้นโม่หลินเอ่ยเสียงเย็น

ต้วนอานโผล่ออกมาจากด้านข้างเหมือนภูตผี ยืนตัวตรง “คุณชาย เชิญสั่ง”

“ไปตรวจสอบ ว่าไม่กี่วันมานี้กู้จื่อเฟยได้ติดต่อกับผู้ชายคนไหน”

หลังหยุดไปชั่วขณะ เย้นโม่หลินก็กัดพูดออกมาอีกไม่กี่คำ “ตรวจสอบให้แน่ชัด ว่าเธอไปนอนกับผู้ชายคนไหนมา”

ต้วนอานราวกับได้ยินคำพูดที่น่าเหลือเชื่อ มองไปที่เย้นโม่หลินด้วยสีหน้าตกตะลึง

คุณชาย คำสั่งนี้ท่านจริงจังใช่ไหม?

เมื่อเห็นว่าต้วนอานยังยืนนิ่งไม่ขยับ ความโมโหของเย้นโม่หลินก็ยิ่งมากขึ้น

เขาตะคอก “ยังไม่รีบไปทำอีก?!”

ต้วนอานกลืนความหดหู่ในใจลงไปอย่างยากลำบาก รักษาอารมณ์อย่างมืออาชีพชั้นดี ตอบกลับด้วยความเคารพ