ตอนที่ 1015-2 ราชินีเพลงที่ฝีมือพอใช้ได้ (2)
ปู้ติงเอ่ยขึ้นว่า
“นอกจากนักร้องหญิงฝีมือดีทั้งสามคนจากราชวงศ์ปลาแล้ว อาจารย์เซี่ยนอวี๋มีความรู้เกี่ยวกับผู้เข้าแข่งขันจากทวีปอื่นไหม คิดว่าแต่ละคนมีความสามารถเป็นอย่างไรครับ”
ขณะนี้ผู้เข้าแข่งขันจากแต่ละทวีปได้ปรากฏตัวแล้ว
หลินเยวียนเคยร่วมศึกษาและวิเคราะห์ผู้เข้าแข่งขันจากทวีปอื่นร่วมกับหัวหน้าโค้ชคนอื่นๆ ในช่วงเก็บตัวฝึกซ้อม เขามองดูรายชื่อของผู้เข้าแข่งขันจากทุกทวีปก่อนจะกล่าวขึ้นว่า
“ผู้เข้าแข่งขันจากจงโจวสามคนพอใช้ได้”
ปู้ติงและเซียงเซียงถึงกับชะงักไปชั่วขณะ พวกเขาหันมามองหน้ากันด้วยความตกตะลึง
นี่คือการประเมินของคุณงั้นหรือ?
ผู้เข้าแข่งขันจากจงโจวสามคน…
พอใช้ได้?
แต่พวกเขาเป็นถึงสามราชินีเพลงของจงโจวเลยนะ!
ผู้ชมจากฉินโจวพากันตกตะลึง
‘อะไรฟระ?’
‘พ่อเพลงอวี๋ฝันอยู่หรือไง?’
‘ผู้เข้าแข่งขันจากจงโจว…พอใช้ได้?’
‘ถ้าผู้เข้าแข่งขันจากจงโจวยังแค่พอใช้ได้ แล้วผู้เข้าแข่งขันจากทวีปอื่นล่ะ แล้วซย่าฝานกับจ้าวอิ๋งเก้อล่ะ?’
‘คู่ซ้อม?’
‘ฉินโจวเรายังสู้จงโจวไม่ได้เลย เมื่อวานก็แพ้เละเทะ!’
พอดีกับที่
การแข่งขันเริ่มขึ้นพอดี
ผู้เข้าแข่งขันจากจงโจวเป็นคนแรกที่ขึ้นเวที
เธอเลือกขับร้องเพลงรัก
เพียงแค่เพลงเดียวก็ทำให้ผู้ชมทั้งฮอลล์ต้องตกตะลึงในทันที!
สำหรับการแข่งขันเพลงพ็อปหญิงในวันนี้ มีกรรมการทั้งหมดเจ็ดคน
หกคนจากเจ็ดคนให้คะแนนเก้าสิบขึ้นไป
ส่วนกรรมการเพียงหนึ่งเดียวที่ไม่ให้ถึงเก้าสิบ ก็ยังให้คะแนนสูงถึงแปดสิบเก้า
‘เพลงนี้สุดยอดจริงๆ !’
‘ร้องได้เยี่ยมมาก!’
‘จงโจวไม่มีจุดอ่อนเลยหรือไง!’
‘เมื่อวานการแข่งขันโอเปร่าแข็งแกร่งมากอยู่แล้ว วันนี้เพลงพ็อปก็ยังไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันเลย!’
‘เริ่มรู้สึกหมดหวังแล้วนะ…’
‘นี่คือสิ่งที่เซี่ยนอวี๋บอกว่าพอใช้ได้งั้นเหรอ?’
‘เหอะๆ บอกตามตรง มีคนบางคนเริ่มอวดดีแล้วนะ’
‘พอได้เป็นหัวหน้าโค้ชลำดับที่หนึ่ง ก็เริ่มเข้าข้างราชวงศ์ปลาอย่างเปิดเผย แบบนี้เพราะก้าวหน้าในวงการได้อย่างราบรื่นเกินไปใช่ไหม ตอนนี้ชักจะอวดดีไปหน่อยแล้วนะ’
มีคนไม่พอใจเซี่ยนอวี๋
แต่ปู้ติงแสร้งทำเป็นไม่เห็นคอมเมนต์แสดงความไม่พอใจเหล่านั้น แล้วกล่าวด้วยความชื่นชมว่า “ราชินีเพลงของจงโจวแต่ละคนมีเอกลักษณ์ของตัวเองจริงๆ ทุกคนมีไม้ตายของตัวเอง อย่างเช่นราชินีเพลงซึ่งเพิ่งขับร้องไปเมื่อครู่ เธอมีเสียงที่อ่อนโยนราวกับสายน้ำ แฝงความเศร้าเล็กๆ ฟังแล้วสบายหูมากจริง ๆ ครับ”
เซียงเซียงพยักหน้า “ไม่ว่าจะเป็นลมหายใจหรือเทคนิคการร้อง ล้วนสมบูรณ์แบบมาก อาจารย์เซี่ยนอวี๋คิดว่าอย่างไรคะ”
ทั้งสองหันไปมองหลินเยวียน
หลินเยวียนตอบว่า “โดยรวมผ่านมาตรฐาน แต่จุดที่ยังไม่สมบูรณ์แบบคือช่วงเปลี่ยนจากท่อนคอรัสไปท่อนเวิร์สยังขาดอะไรบางอย่างไป นี่เป็นเหตุผลที่มีกรรมการบางคนไม่ได้ให้คะแนนเก้าสิบขึ้นไป ถ้าเป็นผม ผมก็คงให้แค่แปดสิบเก้าเหมือนกัน”
ในคอมเมนต์เริ่มมีคนเดือดดาล ‘ถึงจะเป็นคู่แข่งก็เถอะ ไม่เห็นต้องพยายามติขนาดนี้เลยไหม?’
“ผมจะลองเปลี่ยนวิธีร้องในท่อนนั้นใหม่ให้ดูก็ได้”
หลินเยวียนบังเอิญเห็นข้อความนี้พอดี จึงตัดสินใจใช้เสียงร้องผู้หญิงของตัวเองร้องท่อนนั้นให้ฟังใหม่อีกครั้ง
ในชั่วพริบตา
เสียงขับร้องดังขึ้น
เป็นความรู้สึกอันอ่อนโยนราวสายน้ำพลิ้วไหว
ไม่มีดนตรีประกอบ แต่กลับกระตุ้นความรู้สึกเศร้าในใจทุกคน!
โดยเฉพาะเทคนิคการงับคำในบางจุด แม้จะฟังดูคล้ายกับวิธีที่ผู้เข้าแข่งขันจงโจวใช้ แต่หากฟังให้ลึกซึ้งจะสัมผัสได้ถึงความแตกต่างมากมาย
เพียงไม่กี่ประโยค
หลินเยวียนพาผู้ชมทั้งหมดเข้าสู่โลกของเสียงเพลงที่ก้องกังวานอยู่ในหัวใจ จนหลายคนเริ่มหวังว่าเขาจะร้องต่อไปเรื่อยๆ ไม่อยากให้จบลง
“…”
“…”
ทั้งห้องถ่ายทอดสดตกอยู่ในความเงียบ
ปู้ติงและเซียงเซียงมองหลินเยวียนด้วยแววตาประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด
ในวินาทีถัดมา
คอมเมนต์ถล่มทลาย!
ทั้งหน้าจอเต็มไปด้วยคอมเมนต์แน่นขนัด!
‘แม่เจ้าโว้ย พ่อเพลงอวี๋โคตรเทพพพพพ!’
‘เปลี่ยนการงับคำแค่นิดเดียว แต่ความรู้สึกที่ถ่ายทอดออกมากลับเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว!’
‘ฮ่าๆๆๆ ใครบอกว่าพ่อเพลงอวี๋อวดดีเกินไป!?’
‘ขนาดนี้ยังไม่มีสิทธิ์อวดดีอีกเหรอ?’
‘เขาไม่ได้แค่ชี้จุดอ่อนของนักร้องคนนั้น แต่ยังแสดงให้เห็นว่าวิธีไหนที่ดีกว่า!’
‘พ่อเพลงอวี๋บอกว่าผู้เข้าแข่งขันจากจงโจวแค่พอใช้ได้ ไม่ใช่เพราะเปรียบเทียบในฐานะนักร้อง แต่เปรียบเทียบในฐานะของตัวเองต่างหาก!’
‘โธ่เอ๊ย ทำไมพ่อเพลงอวี๋ต้องเป็นโค้ชด้วย!’
‘ทำไมไม่ไปสร้างชื่อในงานมหกรรมดนตรี มานั่งเป็นผู้บรรยายทำไมเนี่ย!?’
ต้องฝีมือระดับไหนกันเนี่ย!?
ผู้ชมตกตะลึงจริงๆ !
แค่หลินเยวียนเปิดปากร้องเพลงออกมา ไม่ต้องใช้ดนตรีประกอบ ไม่ต้องมีการเตรียมตัวล่วงหน้าด้วยซ้ำ เสียงร้องของเขากลับเหนือกว่าผู้เข้าแข่งขันแบบทิ้งห่างไม่เห็นฝุ่น!
“เอาละครับ…”
ปู้ติงยิ้มเจื่อนๆ แล้วถอนหายใจ
“ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมอาจารย์เซี่ยนอวี๋ถึงบอกว่าผู้เข้าแข่งขันจากจงโจวแค่พอใช้ได้ เมื่อเปรียบเทียบกับระดับของอาจารย์ อีกฝ่ายก็คงทำได้แค่พอใช้ได้จริงๆ …”
เซียงเซียงซึ่งอยู่ข้างกันก็พยักหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง!
บรรดาคอมเมนต์ซึ่งเคยบอกว่าเซี่ยนอวี๋อวดดี ก็หายไปหมดในชั่วพริบตา!
การที่มีคนในห้องถ่ายทอดสดสามารถสอนนักร้องอาชีพได้เช่นนี้ ทำให้ผู้ชมพูดไม่ออกเลยจริงๆ !
นี่มันโคตรโหดเลยเว้ย!!!
ทุกคนเกือบลืมไปแล้วว่าพ่อเพลงอวี๋ไม่ได้เป็นเพียงพ่อเพลง
ในรายการราชาหน้าการนักร้องตอนนั้น เซี่ยนอวี๋เคยเอาชนะราชาและราชินีเพลงมาแล้ว!


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...