Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1019

ตอนที่ 1019 แม้ต่ำต้อยแต่ข้ายังห่วงแผ่นดิน (1)

Ink Stone_Fantasy

“เจียงขุย…”

ทันทีที่เจียงขุยก้าวขึ้นสู่เวที ราวกับเกิดแรงสั่นสะเทือนบางอย่างในอากาศ

ซูเจวียนเงยหน้าขึ้นทันใด จ้องไปยังเงาร่างบอบบางบนเวทีอย่างแน่วแน่

ก่อนการแข่งขัน โค้ชได้เตือนเธอไว้แล้วว่า

‘ระวังเจียงขุยให้ดี’

ตอนแรกซูเจวียนไม่ได้ใส่ใจนัก เพราะเธอคิดว่าเจียงขุยอาจจะยังไม่สามารถผ่านด่านเพื่อนร่วมทีมจงโจวของเธอทั้งสองคนได้ด้วยซ้ำ

จนกระทั่งได้เห็นจ้าวอิ๋งเก้อและซย่าฝานระเบิดพลังบนเวที ความทะนงตนในใจของซูเจวียนจึเริ่มลดลง

แค่จ้าวอิ๋งเก้อกับซย่าฝานก็ทำให้เธอเริ่มระวังขึ้นมาแล้ว ถ้าเป็นนักร้องหญิงที่แข็งแกร่งที่สุดของราชวงศ์ปลาอย่างเจียงขุย จะต้องอยู่ในระดับไหนกัน

ราชวงศ์ปลา

เต็มไปด้วยพยัคฆ์หมอบมังกรเร้นกายจริงๆ

เดี๋ยวนะ

ชุดที่เจียงขุยใส่อยู่คืออะไรกัน?

ดูคล้ายกับชุดของนักแสดงงิ้วในสมัยโบราณ?

ซูเจวียนครุ่นคิด พยายามคาดเดาเบื้องหลังของเพลงที่เจียงขุยจะขับร้อง

…

เจียงขุยในชุดงิ้ว ยืนอยู่บนเวทีโดยยังไม่เริ่มร้องทันที เธอค่อยๆ หลับตาลงเล็กน้อยเพื่อปลุกอารมณ์ภายในให้พร้อมก่อน เพราะเพลงนี้จำเป็นต้องใช้เวลาในการบ่มเพาะอารมณ์

เมื่อความรู้สึกสุกงอมแล้ว เธอก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างเฉียบพลัน

“เริ่มได้”

เจ้าหน้าที่เห็นว่าเวลาพร้อม จึงส่งสัญญาณมือให้เริ่มการแสดง

เสียงผสมของเปียโนเสียงสูงกับกีตาร์ดังขึ้น

ขลุ่ย

ผีผา

และดูเหมือนจะมีเสียงขอซอเอ้อร์หูแทรกอยู่ด้วย?

บรรยากาศของแฝงไปด้วยความโศกเศร้าบางอย่างแทรกซึม

ด้านหลังของเจียงขุย จอใหญ่บนเวทีก็สว่างขึ้นทันที

เป็นภาพแอนิเมชันเรื่องราวของนักแสดงงิ้วคนหนึ่ง ใบหน้าถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางงิ้วจนมองไม่เห็นสีหน้าชัดเจน

ด้านล่างเวที

ผู้ชมในเรื่องเป็นกลุ่มทหารที่นั่งไขว่ห้างกันอย่างสบายเฉิบด้วยท่าทางหยิ่งผยอง

นี่คือ?

คณะกรรมการทั้งเจ็ดคนหันไปมองจอพร้อมกัน นักร้องทุกคนจะมีเอฟเฟกต์บนเวทีเพื่อเสริมบรรยากาศในการแสดง

เทคโนโลยีจากเว่ยโจวนั้นล้ำหน้าเป็นอย่างมาก ทำให้สร้างฉากสุดอลังการได้บนเวทีได้ นักร้องคนก่อนๆ อย่างจ้าวอิ๋งเก้อและซย่าฝานก็ล้วนแต่ใช้เอฟเฟ็กต์เหล่านี้บนเวที เพื่อให้ผู้ชมเข้าถึงอารมณ์ในเพลงของตนได้มากขึ้น

ส่วนเพลงของเจียงขุยดูเหมือนจะมีเจตนาในการเล่าเรื่อง

หน้าจอขนาดใหญ่ด้านหลังเธอนั้น ก็กำลังถ่ายทอดเรื่องราวบางอย่างอย่างชัดเจน

ในขณะที่ทุกคนกำลังคาดเดาเรื่องราวบนจออย่างเงียบงัน จู่ๆ บนหน้าจอก็ปรากฏคำสั้นๆ ขึ้นมา

นางงิ้วผู้ภักดี

ในขณะเดียวกัน

เสียงของเจียงขุยก็ดังขึ้นมาอย่างแผ่วเบาและเยือกเย็น

“ละครหนึ่งฉาก

ขับขานสุขทุกข์ลาจาก

ไม่เกี่ยวกับข้า

พัดสะบัดเปิดปิด

เสียงกลองดังพลันเงียบงัน

นักสังคีตนอกความรู้สึกใน

ใครเล่าจะบอกได้…”

ข้อมูลของเพลงก็ปรากฏชัดต่อผู้ชมทั่วทั้งห้องถ่ายทอดสด

ชื่อเพลง: นางงิ้วผู้ภักดี

คำร้อง: เซี่ยนอวี๋

ทำนอง: เซี่ยนอวี๋

ขับร้อง: เจียงขุย

นี่คือผลงานชิ้นที่สามของเซี่ยนอวี๋ในมหกรรมดนตรีบลูสตาร์ คุณภาพสองเพลงก่อนหน้า ได้พิชิตใจผู้ชมมาแล้ว

‘รู้สึกได้ถึงกลิ่นอายโบราณ’

ความคิดนี้แวบผ่านใจผู้ชมในขณะที่เสียงของเจียงขุยดังขึ้นอีกครั้ง

“ชินกับการกลั่นสุขเศร้าเคล้าน้ำหมึกและผงแป้ง

บทเก่าซ้ำเดิมจะเปล่งเสียงอีกสักกี่ครั้งเป็นไรเล่า

แม้นกระดูกขาวเถ้าถ่านยังเป็นข้า…”

ในจังหวะที่เจียงขุยร้องท่อนนี้ บนจอเวที นักแสดงงิ้วในแอนิเมชันก็กำลังรำและขับร้องอยู่เช่นกัน

ด้านล่างเวที

ผู้ชมกลุ่มหนึ่งหัวเราะเริงร่า

บ้างก็เป็นทหารที่แต่งตัวไม่เรียบร้อย

นั่งจับกลุ่มคุยกันอย่างไม่ใส่ใจ

บางคนซึ่งเป็นหัวหน้าถึงกับนั่งกอดหญิงงามไว้ในอ้อมแขน แววตาเลื่อนลอย มืออยู่ไม่สุขคอยเย้าแหย่

หมายความว่ายังไงกัน

เหมือนจะมีกลิ่นอายโบราณอยู่ในฉากนี้

ขณะที่ผู้ชมเริ่มสงสัย ฉากจอก็เปลี่ยนไปทันที

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน