Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1024

ตอนที่ 1024-3 เทพแห่งเครื่องดนตรี (3)

ฟังเขาพูดเข้า แบบนี้มันใช่คำพูดของคนปกติไหม?

นายคิดว่ามืออาชีพหาง่ายเหมือนซื้อผักกาดขาวที่ตลาดหรือไง!?

สมแล้วที่เป็นเทพบุตรของฉัน!

เสี่ยวหมี่ยืนอยู่ข้างๆ เห็นหลินเยวียนแล้วก็ใจบาง รู้สึกว่าหัวใจของเธอไม่เป็นของเธออีกต่อไป

ครืน!

ห้องถ่ายทอดสดแทบระเบิด!

หลังจากเมื่อวานที่หลินเยวียนโชว์ฝีมือระดับมืออาชีพในการบรรเลงวิโอลา วันนี้เขาก็แสดงฝีมือการบรรเลงเชลโลระดับเดียวกันอีก!

ไม่มีใครกล้าสงสัยคำพูดของอันหง

การกล่าวเช่นนี้ต่อหน้าผู้ชมมากมาย อันหงไม่มีทางพูดโกหกแน่นอน ไม่เช่นนั้นจรรยาบรรณในวิชาชีพของเขาจะถูกตั้งคำถามทันที!

‘นี่มันมนุษย์เทพเจ้า!”

‘เดี๋ยวๆ จำได้ว่าเปียโนของพ่อเพลงอวี๋ก็ระดับมืออาชีพเหมือนกันนะ มีคนในวงการหลายคนยืนยันไว้แล้ว!”

‘นี่มันเทพเซียนอะไรกัน!!’

‘เดี๋ยวนะ!’

‘ฉันจำได้ว่าพ่อเพลงอวี๋เล่นเปียโนได้ระดับมืออาชีพเหมือนกันนี่นา มีพ่อเพลงหลายคนยืนยันเรื่องนี้ด้วยตัวเองเลยนะ’

‘แม่เจ้า!’

‘เปียโน วิโอลา และเชลโล ทั้งหมดระดับมืออาชีพ?’

‘ระดับมืออาชีพดูไร้ค่าขนาดนี้เมื่อไหร่กัน?’

‘ตอนนี้วงการนักประพันธ์เพลงมันแข่งขันกันขนาดนี้แล้วเหรอ แค่เข้าใจทฤษฎีไม่พอ ต้องเล่นเครื่องดนตรีได้ระดับมืออาชีพอีก?’

‘พ่อเพลงอวี๋ คุณกำลังปิดกั้นช่องทางหาเงินของนักดนตรีมืออาชีพอยู่นะรู้ไหม!’

ชั่วขณะนั้น

ในไลฟ์สดของฉินโจวก็กลับเข้าสู่โหมด ‘พ่อเพลงอวี๋โชว์ของ’ อีกครั้ง!

แต่สำหรับการแข่งขันในวันนี้

การประกวดเชลโลยังเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น…

…

ในห้องถ่ายทอดสดวันนี้

เนื่องจากนนี้รอบการแข่งขันมีน้อยลง ทำให้จำนวนรายการแข่งขันมีมากขึ้น จึงมีการถ่ายทอดสดการแข่งขันสำคัญหลายรายการติดต่อกัน!

เบส…

กู่เจิง…

ผีผา…

กลองชุด…

ไวโอลิน…

วันนี้เน้นไปที่การแข่งขันเครื่องดนตรี!

ในทุกๆ ประเภทเครื่องดนตรี เซี่ยนอวี๋ก็สาธิตให้ผู้ชมชมกันแบบสดๆ !

และในทุกๆ ประเภทเครื่องดนตรีเซี่ยนอวี๋ก็แสดงฝีมือที่ไม่ธรรมดา!

ในห้องถ่ายทอดสด!

ผู้ชมแทบจะบ้าไปแล้ว!

‘เครื่องดนตรีหลักๆ พวกนี้ พ่อเพลงอวี๋เล่นได้หมดเลย เขาคนเดียวก็รวมวงได้แล้วนะเนี่ย!’

‘พระเจ้าช่วย!’

‘เก่งเกินไปแล้ว!’

‘นี่แหละที่เรียกว่าพ่อเพลงตัวจริง!?’

‘พูดอะไรน่ะ พ่อเพลงทั่วไปยังทำแบบนี้ไม่ได้ นี่มันเทพชัดๆ !’

‘ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมเซี่ยนอวี๋ถึงได้เป็นพ่อเพลงที่อายุน้อยที่สุดในบลูสตาร์ นี่มันพรสวรรค์ระดับเทพด้านเครื่องดนตรี!’

‘ถ้าคนคนหนึ่งจะเล่นเครื่องดนตรีได้หลายอย่างก็พอเข้าใจนะ เพราะพวกอัจฉริยะเรียนรู้เร็ว แต่เล่นได้ทุกชิ้นแถมระดับสูงแบบนี้ออกจะโอเวอร์เกินไปหรือเปล่า!’

‘อหหหหหหหห!!’

‘เครื่องดนตรีพวกนี้เป็นเครื่องดนตรีกระแสหลักเกินไป แข่งกันให้แรงกว่านี้หน่อยได้ไหม เอาเครื่องดนตรีที่ทำให้พ่อเพลงอวี๋ต้องกุมขมับมาบ้าง ผมไม่เชื่อหรอกว่าเขาจะเล่นได้ทุกอย่าง!’

‘งั้นเอาปี่สั่วน่ามาเลย!’

‘พูดบ้าอะไรน่ะ! คนที่แต่งเพลงจิ่วเอ๋อร์ได้แบบนั้น จะเล่นไม่เป็นสั่วน่าได้ยังไง ต้องหาเครื่องที่ยากกว่านี้แล้วล่ะ!’

…

ปี่สั่วน่า?

หลินเยวียนเห็นชาวเน็ตพูดถึงปี่สั่วน่า จึงยิ้มพลางเอ่ยว่า “เครื่องดนตรีอย่างปี่สั่วน่า ผมก็พอรู้อยู่บ้างนิดหน่อยนะครับ อยากฟังกันไหม?”

ฟังบ้าอะไรล่ะ!

รู้แล้วว่าเก่งมาก!

คุณจะมาเป่าสั่วน่าทำไมล่ะ จะส่งพวกเราไปสู่ที่ไกลโพ้นกันหมดหรือยังไง!?

แต่หลินเยวียนไม่สนหรอกว่าใครอยากฟังหรือไม่ อยากฟังหรือไม่ เขาก็หยิบสั่วน่ามาเป่าให้ดูเลย ครั้งนี้เลือกเป่าแบบครึกครื้น เอฟเฟ็กต์รายการพุ่งสูงเต็มปรอท!

…

และในตอนนั้นเอง

การแข่งขันสุดท้ายของวันนี้ก็เริ่มขึ้นแล้ว

แม้การแข่งขันนี้จะถูกจัดให้อยู่ในกลุ่มเครื่องดนตรีเหมือนกัน แต่รูปแบบกลับน่าสนใจมาก เพราะไม่ได้เป็นการเปรียบเทียบเครื่องดนตรีชนิดเดียว ทว่าเป็นการนำเครื่องดนตรีเฉพาะกลุ่มที่ไม่ค่อยเป็นที่รู้จักหลายชนิดมารวมแข่งกันในรายการเดียว อาจเป็นเพราะเครื่องดนตรีเหล่านี้หายากเกินไป จนจัดการแข่งขันเดี่ยวไม่ได้ และถ้าไม่ใส่ไว้ในงานมหกรรมดนตรีบลูสตาร์ก็คงน่าเสียดาย จึงรวบรวมมาแข่งกันเพื่อชิงเหรียญทองเพียงเหรียญเดียว

สายตาของผู้ชมเป็นประกายทันที!

ในที่สุดก็เจออะไรที่ท้าทายบ้างแล้ว!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน