Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1025

ตอนที่ 1025-2 กองเชียร์ที่มีคนเดียว (2)

ผู้เข้าแข่งขันจากฉินโจวทั้งสองคนไม่ได้เหรียญแม้แต่เหรียญเดียว

ในทางกลับกัน ผู้เข้าแข่งขันจากจงโจวกลับแสดงศักยภาพอย่างเหนือชั้น และคว้าเหรียญทองในรอบนี้ไปครองได้อีกครั้ง!

‘น่าเสียดายจริงๆ !’

‘จงโจวได้เหรียญทองเพิ่มอีกเหรียญแล้ว!’

‘เฮ้อ พวกคุณคนฉินถือว่าโชคดีแล้วนะ นี่มันวันที่สี่เข้าไปแล้ว ฉู่โจวของพวกเราเพิ่งได้เหรียญทองแค่เหรียญเดียวเอง’

‘พวกเราเยี่ยนโจวยังไม่ได้เหรียญทองเลยสักเหรียญ!’

‘ที่น่าสงสารที่สุดไม่ใช่พวกเราจ้าวโจวเหรอ ไม่ใช่แค่ไม่มีเหรียญทอง แต่เหรียญเงินกับเหรียญทองแดงก็ได้มาไม่กี่เหรียญเอง’

การแข่งขันผ่านมาแล้วสี่วัน

ยังมีอีกสามทวีปที่ยังไม่ได้แม้แต่เหรียญเดียว

เพราะจงโจวและฉินโจวแข็งแกร่งเกินไป กวาดเหรียญรางวัลส่วนใหญ่ไปหมด

โดยเฉพาะจงโจว ถึงแม้จะมีบางจุดที่ผิดพลาด และถึงจะโดนเซี่ยนอวี๋ทำให้หวาดผวา แต่จำนวนเหรียญทองรวมของจงโจวก็ยังคงทิ้งห่างทวีปอื่นอย่างขาดลอย

ในเวลาเดียวกัน

แต่ละทวีปต่างกำลังระบายความคับข้องใจ

ภาพเหตุการณ์นี้ดูชวนให้รู้สึกประหลาดอยู่ไม่น้อย ทั้งที่แต่ละทวีปก็มีห้องถ่ายทอดสดของตัวเอง แต่ผู้คนกลับแห่มายังห้องถ่ายทอดสดของฉินโจว เพื่อเปิดเวทีระบายความในใจกันแบบหมู่คณะ

…

จงโจว

ภายในห้องถ่ายทอดสด เต็มไปด้วยเสียงโห่ร้องยินดี!

‘ทำได้ดีมาก!’

‘สองสามวันที่ผ่านมาโดนเซี่ยนอวี๋หลอกซะจนขวัญหนีดีฝ่อ เกือบลืมไปเลยว่าจงโจวเราน่ะแข็งแกร่งแค่ไหน!’

‘ที่ผ่านมาพวกเราจิตตกเพราะเซี่ยนอวี๋จริงๆ ’

‘ความพ่ายแพ้บางจุดไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร มหกรรมดนตรีบลูสตาร์ยังไงก็ต้องดูผลรวมอยู่ดี!’

‘ลองคิดดูให้ดีๆ ถึงฉินโจวจะเก่งกว่าที่เราคิดไว้หน่อย แต่ดูเหมือนจะมีแค่ราชวงศ์ปลาที่เด่นขึ้นมาเท่านั้น คนอื่นเจอพวกเราก็ยังเทียบไม่ติดอยู่ดี’

‘ผมไม่เชื่อหรอกว่าเซี่ยนอวี๋จะสามารถจัดการพวกเราจงโจวได้ด้วยตัวคนเดียว’

‘แปดเหรียญทองแล้วนะ!’

‘ดูจากแนวโน้มแบบนี้ จงโจวเราชนะขาดแน่นอน!’

ชาวจงโจวกลับมามีความมั่นใจอีกครั้ง!

จำนวนเหรียญทองคือความมั่นใจของพวกเขา!

ต่อให้เซี่ยนอวี๋จะน่ากลัวแค่ไหนแล้วอย่างไร?

มหกรรมดนตรีบลูสตาร์ไม่ใช่การแข่งขันของคนเพียงคนเดียว!

สิ่งที่มหกรรมนี้วัดคือรากฐานทางดนตรีของแต่ละทวีป!

ถึงแม้เจ้าปลาตัวนั้นจะอัจฉริยะขนาดไหน แต่เขาจะสามารถพาฉินโจวคว้าเหรียญทองไปได้อีกกี่เหรียญกันเชียว?

…

หลังจากการแข่งขันเบสจบลง

ก็เป็นรอบชิงชนะเลิศของกลองชุด

นักกีฬาจากฉินโจวคว้าเหรียญทองแดงมาได้หนึ่งเหรียญ แต่อีกด้านก็มีข่าวดีสำหรับฉินโจวเช่นกัน เพราะจงโจวไม่ได้เหรียญทองในการแข่งขันกลองชุด พวกเขาได้เพียงเหรียญเงิน

ส่วนเหรียญทองนั้นเยี่ยนโจวคว้าไปครอง!

นั่นทำให้ชาวเยี่ยนโจวล้วนตื่นเต้นดีใจ ข้อความบนหน้าจอหลั่งไหลมาเพื่อร่วมเฉลิมฉลองอย่างไม่ขาดสาย!

หลินเยวียนอดยิ้มออกมาไม่ได้ “ขอแสดงความยินดีกับเพื่อนๆ จากเยี่ยนโจวด้วยนะครับสำหรับเหรียญทองแรก ทำผลงานได้ยอดเยี่ยมจริงๆ !”

นี่เป็นเหรียญทองแรกของเยี่ยนโจว ถือว่าไม่ใช่เรื่องง่ายเลย นักดนตรีที่ชนะก็สมควรได้รับความเคารพ เพราะทั้งที่จะทำผลงานได้ไม่ดีนักในรอบแรก แต่ในรอบที่สองกลับสามารถโชว์ฟอร์มจนพลิกกลับมาชนะคู่แข่งที่แข็งแกร่งจากจงโจวได้ราวกับปาฏิหาริย์!

‘พ่อเพลงอวี๋เกรงใจเกินไปแล้ว!’

‘ฮ่าๆๆๆๆ ใจกว้างจริงๆ!’

‘ดูสิ พ่อเพลงอวี๋ใจกว้างขนาดไหน การดูไลฟ์นี้ไม่เสียเวลาเปล่าจริงๆ !’

ในขณะนั้น

ผู้ชมจากทวีปอื่นๆ ในห้องถ่ายทอดสดก็ร่วมกันแสดงความยินดี

‘คนฉีโจวขอส่งความยินดี!’

‘ชาวฉู่โจวก็ขอร่วมแสดงความยินดี ตอนนี้เหลือแค่พวกเรากับจ้าวโจวเท่านั้นที่ยังไม่มีเหรียญทองเลย’

‘จ้าวโจวบอกเลยว่ายากมาก แต่ก็ยังขอแสดงความยินดีกับเยี่ยนโจว!’

‘ชาวหานร่วมยินดีด้วย!’

‘ขอบคุณ ขอบคุณ!’

อันหงมองดูคอมเมนต์ที่อบอวลไปด้วยความปรองดอง แล้วก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองหลินเยวียน ในใจแฝงด้วยความรู้สึกบางอย่าง

ยากที่จะเชื่อ

ว่าในการแข่งขันมหกรรมดนตรีบลูสตาร์ จะมีการถ่ายทอดสดที่เต็มไปด้วยการให้กำลังใจข้ามทวีปเช่นนี้

ทั้งที่ทวีปต่างๆ ก็เป็นคู่แข่งกันทั้งนั้น

และคนที่ทำให้เกิดภาพแบบนี้ก็คือเซี่ยนอวี๋

งานบลูสตาร์ชอบใช้คำขวัญว่า ‘จิตวิญญาณแห่งบลูเกมส์’

บางทีฉากนี้ก็อาจเรียกได้ว่าเป็น ‘จิตวิญญาณแห่งดนตรีบลูสตาร์’ ก็ได้

อืม

เว้นก็แต่จงโจว

เพราะไม่ว่าทวีปไหน ก็ดูจะไม่ค่อยชอบจงโจวสักเท่าไร ไม่ใช่เพราะจงโจวแข็งแกร่งเกินไป แต่เป็นเพราะภาพลักษณ์ของความยะโสโอหังของชาวจงโจว ที่ฝังลึกอยู่ในใจของผู้คนคนทั่วไป

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน