Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1026

ตอนที่ 1026-2 สง่าราศี (2)

ทีมโค้ชจากแต่ละทวีป

ไม่มีใครรู้สึกแปลกใจเลย

ชัยชนะของหยางจงหมิง ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่เหล่าพ่อเพลงทุกคนเห็นตรงกันอยู่แล้ว แต่บนใบหน้าของทุกคนก็ยังเต็มไปด้วยความตะลึง

“ทำไมฉันรู้สึกว่าหยางจงหมิงน่ากลัวยิ่งกว่าสมัยก่อนอีก?”

“ไม่ลงมือก็แล้วไป แต่ถ้าลงเมื่อไหร่ ต้องมีคนเจ็บทุกที”

“ฟาดทีเดียวจบ เฉือนทีเดียวขาด นี่แหละคือโค้ชใหญ่จากฉินโจวผู้กุมบังเหียนของทวีป”

“ผลงานของเขายิ่งนานวันยิ่งสุขุม หนักแน่น และสง่างามมากขึ้นเรื่อยๆ”

“ฉันเริ่มตั้งตารอกลิ่นดินปืนคลุ้งหลังการผนวกรวมของจงโจวขึ้นมาแล้วละ”

“อบิเกลจะหวังล้างแค้นหยางจงหมิง บอกเลยว่ายาก!”

“มหกรรมดนตรีบลูสตาร์น่าจะกลายเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้หยางจงหมิงเป็นที่รู้จักในวงกว้าง แต่ก่อนแม้ผลงานของเขาจะได้รับเสียงชื่นชมอย่างล้นหลามในวงการดนตรี ทว่าตัวเขาเองกลับเป็นคนที่ถ่อมตัวและไม่ค่อยออกสื่อ ทำให้ประชาชนทั่วไปยังไม่เข้าใจถึงความสามารถของเขาอย่างแท้จริง”

…

จงโจว

ใบหน้าของอบิเกลเริ่มแดงระเรื่อ!

เขากลับรู้สึกตื่นเต้นงั้นหรือ!?

ใช่แล้ว

หยางจงหมิงที่เป็นแบบนี้นี่แหละ คือคนที่เขาเฝ้านึกถึงอยู่ในใจมาโดยตลอด

สำหรับอบิเกลแล้ว การได้เอาชนะคู่ต่อสู้ระดับนี้ ถึงจะรู้สึกว่าน่าสนใจจริงๆ

แม้ว่าสำหรับเหล่าพ่อเพลงคนอื่นๆ ในจงโจว บทเพลงของหยางจงหมิงจะเป็นเหมือนฝันร้ายก็ตาม

‘หมอนี่นับวันก็ยิ่งน่ากลัวขึ้นทุกที’

‘นี่แค่เพลงเดียวเองนะ เขาไม่มีทางมาร่วมงานบลูสตาร์ด้วยแค่เพลงเดียวหรอก!’

‘เขาต้องรอจังหวะสำคัญ แล้วลงมือเพื่อตัดสินเกมในทีเดียวแน่นอน’

‘ตอนนี้ได้แต่ภาวนา ขอให้เขาเตรียมเพลงมาไม่เยอะเกินไป ไม่อย่างนั้นบางรายการของเราคงลำบากแน่’

‘ยังไม่รวมถึงที่ฝั่งหยางจงหมิงยังมีเซี่ยนอวี๋กับลู่เซิ่งอยู่ด้วยอีกนะ’

‘คู่แข่งตัวฉกาจไม่ธรรมดาเลยจริงๆ ’

…

ข้อสรุปจากแต่ละฝ่ายไม่ผิดเลย

มหกรรมดนตรีบลูสตาร์ คือเวทีที่ดีที่สุดในการแสดงพลังของหยางจงหมิง!

เพียงแค่ออกโรงเป็นครั้งแรก ก็ทำให้ทุกคนตกตะลึง และทำให้ทุกคนเข้าใจทันทีว่า ทำไมเขาถึงได้เป็นหัวหน้าโค้ชใหญ่ของฉินโจว!

ความแก่วิชา!

ผลงานของเขานั้นมีความสุกงอมอย่างถึงที่สุด

นั่นคือเสน่ห์ของความพอดีและกลมกล่อม

เสมือนราชาที่ถือดาบใหญ่ไร้คม ทว่าฟาดออกไปทีเดียวกลับสะเทือนปฐพี!

ห้องถ่ายทอดสดของหานโจว

โค้ชจางหมิงซึ่งก่อนหน้านี้ถูกผลงานของนักร้องจงโจวเล่นงานอย่างหนักหน่วง ตอนนี้เอ่ยขึ้นมาว่า “ผมจะบอกความลับอย่างหนึ่งให้ฟังนะ หยางจงหมิงเคยประมือกับอบิเกลหัวหน้าโค้ชของจงโจวมาแล้วครั้งหนึ่ง เรื่องนี้มีแต่คนในวงการเท่านั้นที่รู้ นอกวงการไม่เคยมีใครพูดถึง”

“ผลเป็นอย่างไรครับ”

“อบิเกลเป็นฝ่ายยอมแพ้”

“เฮือก!”

ผู้บรรยายของหานโจสูดลมหายใจอย่างด้วยความตะลึง!

จางหมิงพูดอย่างสะท้อนใจว่า “รู้ไหมทำไมทุกคนถึงกลัวหยางจงหมิงนัก เพราะดนตรีนั้นมีกำแพงบางอย่าง อย่างไวโอลินน่ะ ทุกคนฟังแล้วเข้าใจจริงหรือ?”

เขาส่ายหน้า

จากนั้นจึงพูดต่อ “สิ่งที่น่ากลัวของหยางจงหมิงก็คือ แม้คุณจะไม่เข้าใจไวโอลิน แต่พอคุณได้ฟังเพลงไวโอลินของเขา คุณจะ หยุดฟังไม่ได้ คุณจะเผลอใจหลงใหลในเสียงเพลงจากใจจริง แม้คุณจะไม่สามารถอธิบายได้เลยว่า คุณชอบมันตรงไหนก็ตาม”

…

ห้องถ่ายทอดสดฉินโจว

หลินเยวียนก็กำลังอธิบายเกร็ดความรู้ให้กับผู้ชมเช่นกัน

ซึ่งเรื่องที่เขากำลังอธิบายนี้ ยังไม่เคยมีใครพูดถึงมาก่อน

เพราะนี่คือคำตอบที่ได้มาจากระบบ

หลินเยวียนเชื่อในการประเมินของระบบ ไม่ใช่เพียงเพราะระบบไม่เคยหลอกเขา แต่เพราะเขาเคยเห็นกับตาของตนเอง

วันนี้

หลินเยวียนจึงตัดสินใจบอกคำตอบนี้กับผู้ชมเช่นกัน ไม่ว่าผู้ชมจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม

“ระดับความสามารถด้านการประพันธ์โดยรวมของอาจารย์หยางจงหมิง ในทั้งบลูสตาร์นั้น สามารถติดหนึ่งในสามอันดับแรกได้อย่างแน่นอน”

คอมเมนต์ทะลักทลายแทบระเบิด

เมื่อประโยคนี้หลุดออกมาจากปากเซี่ยนอวี๋เอง ย่อมมีความน่าเชื่อถือ ใครที่ไม่เชื่อก็ต้องเริ่มลังเลบ้างแล้ว!

‘พูดจริงเหรอ?’

‘สามอันดับแรกของบลูสตาร์เลย?’

‘ถึงเพลงเมื่อกี้จะสมบูรณ์แบบแล้ว…’

‘แต่ว่าถ้าหนึ่งในสามละก็…’

‘นั่นมันระดับยอดพีระมิดของวงการดนตรีเลยนะ!’

‘เว่อร์ไปหรือเปล่า?’

‘หลังจากนี้พ่อเพลงหยางจะยังมีเพลงอื่นอีกใช่ไหม?’

‘รอฟังดูก็รู้เองแหละ!’

‘ถ้าแต่ละเพลงยังอยู่ในระดับนี้ สามอันดับแรกคงมีสิทธิ์เป็นจริง!’

บางคนก็ไม่เชื่อ

คิดว่าเป็นหลินเยวียนพูดยกยอหยางจงหมิง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน