ตอนที่ 1027-2 ชีวิตคือตัวเลข (2)
ในสนามแข่งขัน
พิธีกรประกาศ “ผู้เข้าแข่งขันท่านถัดไป”
ซุนเย่าหั่วสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะก้าวขึ้นเวที
เขารู้ดีว่า
รุ่นน้องของเขากำลังนั่งดูอยู่ในสนาม
ตอนนี้เขาเหมือนกลายเป็นความหวังเพียงหนึ่งเดียวของทีมฉินโจวแล้ว
เพราะฉะนั้นในรอบนี้ เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องชนะ!
เจียงขุยมีเหรียญทองติดมือไปแล้ว แม้แต่เฉินจื้ออวี่ยังคว้าแชมป์ในการแข่งแร็ปเร็ว
แล้วทำไมเขาจะคว้าแชมป์ไม่ได้ล่ะ?
ขอโทษทีนะเหล่าเฉิน
นายก็เป็นนักร้องชายที่อ่อนสุดในราชวงศ์ปลาต่อไปแล้วกัน
ใครให้ในราชวงศ์ปลามีผู้ชายแค่พวกเราสองคนกันล่ะ
เมื่อคิดได้ดังนั้น
ซุนเย่าหั่วจึงพยักหน้าให้เจ้าหน้าที่
ทันใดนั้น
เสียงดนตรีบรรเลงขึ้น
บนหน้าขนาดใหญ่ปรากฏข้อมูลของเพลง
ชื่อเพลง: ชีวิตคือตัวเลข
คำร้อง: เซี่ยนอวี๋
ขับร้อง: ซุนเย่าหั่ว
สายตาของผู้ชมพลันเปลี่ยนไป และทันใดนั้นความคาดหวังอันมหาศาลก็พลุ่งพล่าน ซุนเย่าหั่วประเดิมรอบแรกด้วยเพลงของเซี่ยนอวี๋!
…
จงโจว
ผู้บรรยายชายดวงตาเบิกกว้าง “เซี่ยนอวี๋อีกแล้ว!”
ผู้บรรยายหญิงถึงกับเริ่มปวดหัว น้ำเสียงสูงขึ้นอย่างชัดเจน “ไม่ใช่แค่เพลงของเซี่ยนอวี๋นะคะ ราชาเพลงของฉินโจวที่ชื่อว่าซุนเย่าหั่วคนนี้ ก็เป็นคนของราชวงศ์ปลาเหมือนกัน!”
เซี่ยนอวี๋!
ราชวงศ์ปลา!
บางทีอาจเป็นเพราะมาเจอกับศัตรู เลยยิ่งเห็นแล้วของขึ้น?
บรรยากาศในห้องถ่ายทอดสดของจงโจว ร้อนระอุขึ้นมาในพริบตา!
‘อัดพวกนั้นให้ยับไปเลย!’
‘ถอนหงอกให้ฉินโจวหน่อย!’
‘ถึงเราจะตกรอบไปสองคน แต่ติ่งโหย่วของพวกเราคะแนนสูงสุด ยังไงก็เข้ารอบแน่นอน!’
“ไม่อยากจะเชื่อ ราชวงศ์ปลาจะเก่งกันหมดทุกคนขนาดนี้เลย?’
‘ไม่มีทาง!’
‘ผมจำได้ว่าวันแรกของการแข่งขัน กลุ่มเพลงโอเปร่า ก็มีนักร้องหญิงจากราชวงศ์ปลาคนนึง โดนเราจงโจวสั่งสอนซะน่วม!’
‘ฉันจำได้ ผู้หญิงคนนั้นชื่อเว่ยห่าวอวิ้นใช่ไหม?’
‘ชื่อจำง่ายจริงๆ !’
‘ฮ่าๆๆๆ พอเจอจงโจว ความโชคดีของเธอก็จบลงทันที!’
‘แล้วก็ซุนเย่าหั่วนี่อีกคน ชื่อเขาแปลว่าจะดัง? อยากเห็นว่าจะดังแค่ไหนกันเชียว!’
ผู้ชมชาวจงโจวมีความรู้สึกที่ซับซ้อนต่อราชวงศ์ปลา
ในแง่หนึ่ง พวกเขาก็ยอมรับในความสามารถของเซี่ยนอวี๋ แต่อีกด้านหนึ่ง ความแค้นก็พุ่งถึงขีดสุด!
โดยเฉพาะเวลาที่คนจากราชวงศ์ปลาขึ้นเวที แล้วยังร้องเพลงของเซี่ยนอวี๋อีก นั่นทำให้ผู้ชมจงโจวรู้สึกโทสะพลุ่งพล่านขึ้นมา!
ความเกลียดสะสมเต็มพิกัด!
ทนไม่ไหวแล้ว!
…
บนเวที
เมื่อถึงจังหวะหนึ่งของทำนองดนตรี ซุนเย่าหั่วเริ่มเปล่งเสียงร้อง
“ศูนย์ หก สอง สี่ สาม ศูนย์ หก สอง สี่ เจ็ด ศูนย์ ศูนย์
สาม ศูนย์ หก สอง สี่ เจ็ด เจ็ด ศูนย์
ห้า สาม สี่ สอง ศูนย์ สอง หนึ่ง สาม เก้า สี่ สอง
สี่ สาม หนึ่ง สี่ ศูนย์ หก สอง สี่…”
ขวับๆๆ !
ทั้งสนามถึงกับนิ่งงันไปชั่วขณะ!
แม้แต่คณะกรรมการก็เงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความงุนงง
นี่เขาร้องอะไรอยู่?
ตัวเลขล้วนๆ เลยงั้นหรือ?
บางคนถึงกับหันไปดูข้อมูลเพลงบนจอใหญ่ แน่นอนว่ามีคำบรรยายประกอบด้วย และนั่นคือตัวเลขจริงๆ
น่าสนใจ
กรรมการคนหนึ่งเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย แล้วตั้งใจฟังต่อ
ทันใดนั้น เสียงดนตรีเปลี่ยนจังหวะเป็นสนุกสนานขึ้น น้ำเสียงของซุนเย่าหั่วก็เร่งเร็วขึ้นตามเล็กร้อย เล่าเรื่องอย่างมีชีวิตชีวา
“สามศูนย์หกสองสี่เจ็ดศูนย์ศูนย์…”
ยิ่งไปกว่านั้น วิธีที่เขาออกเสียงตัวเลขนั้นไม่ใช่ภาษากลาง แต่กลับเป็นภาษาฉี?
ประจวบเหมาะกับที่บริเวณด้านล่างเวทีมีผู้เข้าแข่งขันจากฉีโจวสามคน พวกเขาต่างหันมามองหน้ากันด้วยความงุนงง
หรือว่าเพลงนี้จะร้องด้วยเลขภาษาฉีทั้งหมด?
แน่นอนว่าไม่ใช่อย่างที่พวกเขาคิด
เมื่อเสียงตัวเลขจบลงที่จังหวะหนึ่ง ซุนเย่าหั่วก็เพิ่มคีย์สูงขึ้นในทันที เปล่งเสียงจริงออกมาจากลำคออย่างทรงพลัง
“เติมเต็มทั้งชีวิตมีเพียงตัวเลข
ใครจะเข้าใจได้ว่ามีความหมายใด?
วุ่นวายทั้งชีวิตเพื่อเพียงตัวเลข
ควบคุมอย่างสมบูรณ์แบบ ใครจะทำได้?
สอง สามถอยไป ไฉนสี่หนึ่งโผล่ขึ้นมา
ใครกันจะคาดเดาได้ล่วงหน้า
สี่จุดสามสี่ราคาพุ่งกลายเป็นหนึ่งศูนย์ศูนย์สี่
รู้จักตัวเลข จะได้รู้ว่า
ไอคิวของเธอ ทรัพย์สินของเธอ
ร่างกายของเธอ ทุกสิ่งของเธอ
เรื่องแปลกมากมายของมนุษย์กับตัวเลข
หยิบเครื่องคิดเลขมาลองดูสิ ในนั้นขังคนไว้กี่คน?”
เมื่อเนื้อเพลงเข้าสู่ช่วงที่ไม่ได้มีเพียงตัวเลขอีกต่อไป เพลงนี้ก็พุ่งทะยานจากกองตัวเลขที่ไร้ความหมาย กลายเป็นบทเพลงที่ชวนให้ขบคิดอย่างลึกซึ้ง แม้แต่น้ำเสียงของซุนเย่าหั่ว ก็เริ่มแฝงไปด้วยอารมณ์ความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย
ในวินาทีนั้น


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...