เข้าสู่ระบบผ่าน

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1028

ตอนที่ 1028 โรคกลัวปลา

เวทีมหกรรมดนตรีบลูสตาร์!

คนดูในสนามแข่งขันถึงกับตกตะลึง!

‘ซุนเย่าหั่วนี่ปอดเหล็กของแท้เลยนะ!’

‘ปอดเหล็กจริงๆ ! แค่จะให้ฉันท่องตัวเลขยาวขนาดนั้นยังไม่ไหวเลย

แต่เขาดันร้องจบในลมหายใจเดียว!’

‘เพลงนี้หลุดโลกเกินไปแล้ว!’

‘แต่ทำไมตัวเลขพวกนี้เอามาร้องติดๆ กันแล้วกลับเพราะขึ้นมาก็ไม่รู้?’

‘นี่ไม่ใช่แค่ตัวเลข แต่คือชีวิตเลยต่างหาก!’

‘เพลงนี้หนักยิ่งกว่าปี่สั่วน่าด้วยซ้ำ!’

‘ใครคิดจะเรียนเพลงนี้ ไม่ต้องเป่าปี่สั่วหน้าเรียกหรอก แค่ร้องเองก็เหมือนส่งตัวเองไปสู่ที่ไกลโพ้นแล้ว!!’

ฝั่งทีมโค้ชของแต่ละทวีป

สีหน้าของโค้ชแต่ละคนเรียกได้ว่าแค่มองก็สนุกแล้ว!

โดยเฉพาะทีมโค้ชจากฉีโจวแต่ละคนทำตาโตอย่างไม่เชื่อสายตา

“พวกคุณสังเกตไหมว่าเสียงอ่านตัวเลขแต่ละตัวในภาษาฉี มันตรงกับเมโลดีของเพลงเลย บางคำถึงจะไม่ตรงร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่คีย์ก็ไม่ได้ต่างกันมาก!”

“การแต่งเนื้อร้องแบบนี้ปราดเปรื่องสุดๆ !”

“วิธีเขียนเนื้อเพลงมีไม่รู้ตั้งกี่แบบ แต่กลับนึกถึงการเอาตัวเลขล้วนๆ มาใช้เป็นเนื้อเพลงได้ คงมีแค่เซี่ยนอวี๋คนเดียวเท่านั้นแหละที่กล้าคิด!”

“แต่ที่น่ากลัวยิ่งกว่าคือการร้องของซุนเย่าหั่ว!”

“พวกคุณได้ยินกันไหม

ในเนื้อเพลงท่อนที่ร้องว่า ‘กลายเป็นหนึ่งศูนย์ศูนย์สี่’ เหมือนเขาร้องเป็นไฮโน้ตแบบปิดปากเลยนะ?”

“เขาทำได้ยังไงกัน!?”

“เซี่ยนอวี๋นี่ยิ่งนานวันก็ยิ่งหลุดโลก ก่อนหน้านี้แต่งเพลงแร็ปภาษาอังกฤษให้เฉินจื้ออวี่ ตอนนี้มาแต่งเพลงภาษาฉีให้ซุนเย่าหั่วอีก! แต่หมอนี่เป็นคนฉินนะ!”

ถ้าไม่ได้ศึกษาภาษาฉีอย่างลึกซึ้ง ไม่มีทางเขียนเพลงแบบนี้ออกมาได้แน่!

ความหลุดโลกของเพลงอาจเป็นเพียงเปลือกภายนอก

พรสวรรค์อันเปี่ยมล้นที่เขาแสดงออกมาอย่างไร้ขีดจำกัดต่างหากคือสิ่งที่น่ากลัวที่สุดของเซี่ยนอวี๋

ทีมโค้ชของจงโจว

สีหน้าของโค้ชแต่ละคนก็น่าชมไม่แพ้ทวีปอื่น เพียงแต่ในสายตากลับแฝงไปด้วยความเคร่งเครียดยิ่งกว่าใคร

“ตกลงราชวงศ์ปลานี่ยังไงกันแน่?”

“พวกนักร้องในราชวงศ์ปลาถูกประเมินต่ำไปมาก!”

“ฝีมือซุนเย่าหั่วอยู่ในระดับเดียวกับเจียงขุยเลยนะ!”

“ทุกครั้งที่คนจากราชวงศ์ปลาขึ้นเวที ฉันจะรู้สึกแปลกพิลึกตลอดเลย ทั้งที่ก่อนหน้านี้ ตอนยังไม่ลงแข่ง พวกเขาไม่เคยแสดงพลังระดับนี้ออกมาเลย!”

“เพลงนี้ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ เซี่ยนอวี๋ต้องศึกษาภาษาฉีมาอย่างลึกซึ้งแน่ๆ !”

“เรื่องนี้ดูออกไม่ยากนะ ใครที่พอมีพื้นฐานภาษาฉีก็น่าจะฟังออก ตัวเลขชุดเปิดของเพลง ถ้าอ่านด้วยภาษาฉีแล้ว แทบจะตรงกับเมโลดีของเพลงเลยไม่ใช่หรือ?”

ผู้ชมทั่วไปรู้สึกเพียงว่าเพลงนี้ไพเพราะติดหู รู้สึกว่าเพลงนี้แหวกแนว และรู้สึกว่าซุนเย่าหั่วร้องเพลงได้สุดยอดมาก

แต่สำหรับมืออาชีพในวงการแล้ว นี่ไม่ใช่เพลงธรรมดาเลยสักนิด!

บนเวที

ในที่สุดซุนเย่าหั่ว ก็ร้องมาถึงท่อนสุดท้าย

เสียงของเขาเริ่มช้าลง คีย์ของเพลงก็ค่อยๆ ต่ำลง

“ห้าสามสี่สองศูนย์สองหนึ่งสามเก้าสี่สามหนึ่งสามสี่สองสี่…”

ชีวิตที่เต็มไปด้วยตัวเลข

และสุดท้ายก็จบลงด้วยตัวเลข

หรือว่าจะมีความหมายบางอย่างแฝงอยู่

ตัวเลขเหล่านี้มีนัยสำคัญซ่อนอยู่หรือไม่?

เช่น เลข ‘4’ ตัวสุดท้าย…

หมายถึง ‘ความตาย’ หรือเปล่า?

หลายคนเริ่มครุ่นคิด แต่คำตอบของคำถามนี้อาจมีเพียงเซี่ยนอวี๋ เท่านั้นที่รู้ หรือบางทีเขาอาจจะเพียงแค่สุ่มใส่ตัวเลขลงท้าย ที่พอจะฟังแล้วคล้องกับจังหวะก็เท่านั้นเอง?

เมื่อชีวิตเต็มไปด้วยตัวเลข ไฉนต้องมัวไปยึดติดกับรูปแบบภายนอก?

เมื่อเสียงเพลงจบลง

เสียงปรบมือก็ดังขึ้นจากทั่วทุกสนามแข่งขัน!

ไม่ว่าใครจะเข้าใจความหมายหรือไม่ เพลงนี้ก็ชนะใจผู้ชมทั้งฮอลล์ไปเรียบร้อยแล้ว!

อันที่จริง พวกเราก็เคยชอบเพลงมานับไม่ถ้วน แม้จะเป็นเพลงภาษาต่างประเทศฟังไม่รู้เรื่องเลยด้วยซ้ำ แล้วเราจะพูดได้อย่างไรว่าต้องฟังเข้าใจถึงจะชอบได้?

ฮู้

พิธีกรสูดลมหายใจเข้าแรง ราวกับออกซิเจนในร่างกายเริ่มไม่พอใช้

ผู้ชมบางคนสังเกตเห็นภาพนี้เข้า ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาอย่างรู้ทัน

ให้ตายเถอะ

ถึงขั้นร้องจนพิธีกรยังแทบจะขาดอากาศหายใจเลยเหรอเนี่ย!

“ขอเชิญคณะกรรมการให้คะแนนครับ”

แม้จะต้องปรับลมหายใจอยู่ครู่หนึ่ง แต่พิธีกรก็ยังไม่ลืมหน้าที่ของตนเอง

นี่ไม่ใช่รายการวาไรตี คะแนนของผู้เข้าแข่งขันนั้นมาจากคำตัดสินจากมืออาชีพโดยแท้จริง

ฉะนั้นแล้ว ซุนเย่าหั่วจะได้คะแนนเท่าไหร่กัน

ขวับๆๆ

ผู้ชมจากทุกทวีปต่างจับจ้องไปยังเหล่ากรรมการ

แล้วในวินาทีถัดมา

ก็มีคนร้องด้วยความตกตะลึง!

ซุนเย่าหั่วทำคะแนนได้ถึง 95.9 คะแนน!!

นี่คือคะแนนสูงสุดของรอบแรก ในนักร้องชายรุ่นใหม่หมวดเพลงพ็อป!

ตอนที่ 1028 โรคกลัวปลา 1

ตอนที่ 1028 โรคกลัวปลา 2

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน