Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1036

ตอนที่ 1036-3 วิเคราะห์ยุทธจักร (3)

ทันใดนั้น ทั้งห้องถ่ายทอดสดก็ร้อนระอุขึ้นมาในทันที!

เพราะนี่คือการประเมินที่น่าตกใจยิ่งกว่าตอนที่เซี่ยนอวี๋พูดว่า หยางจงหมิงคือ ‘หนึ่งใส่สามอันดับแรก’ ของพ่อเพลงบลูสตาร์” เสียอีก!

เซี่ยนอวี๋ไม่ใช่หยางจงหมิง!

เขายังไม่มีรากฐานความรู้ลึกซึ้งขนาดนั้น!

แม้ว่าในห้องถ่ายทอดสดตอนแห่งนี้

จะเต็มไปด้วยแฟนคลับของเซี่ยนอวี๋ก็ตาม

แม้แต่เซียงเซียงซึ่งก็เป็นแฟนคลับของเซี่ยนอวี๋เช่นกัน ในเวลานี้ก็ยังอดตั้งคำถามขึ้นมาไม่ได้ว่า “แต่เมื่อกี้นี้คุณเพิ่งบอกเองไม่ใช่เหรอคะว่าเพลงพ็อปมีข้อจำกัดอยู่?”

“เหอะๆ ”

ลู่เซิ่งหัวเราะชอบใจ “การใช้เพลงพ็อปจำนวนนับไม่ถ้วน มาทำให้กระแสทั่วทั้งวงการดนตรีของบลูสตาร์ให้ปั่นป่วนได้นานขนาดนี้ ยังไม่พอจะชดเชยข้อจำกัดบางอย่างได้อีกหรือ?

คุณต้องเข้าใจนะครับ

ไม่ว่าในแขนงดนตรีไหน การที่ใครสักคนสามารถทำได้ถึงขีดสุด นั่นก็ถือว่ายิ่งใหญ่มากพอแล้ว ต่อให้เพลงพ็อปของเขาอาจจะไม่สามารถส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่นได้ แต่ชื่อของเขา จะต้องถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์เพลงพ็อปของบลูสตาร์ ให้ผู้คนจำนวนมากชื่นชมตลอดไป!

และเมื่อวันนั้นมาถึง

ถ้าจะต้องมีใครสักคนจะได้รับสมญานามว่าราชาเพลงพ็อป เซี่ยนอวี๋ก็มีโอกาสถูกเสนอชื่อสูงมาก

นอกจากนั้น ใครบอกล่ะว่าเซี่ยนอวี๋แต่งได้แค่เพลงพ็อป?

อย่าลืมว่า เขายังเคยแต่งเพลงเปียโนคลาสสิกไว้ถึงสองเพลงในชื่อเดียวกันว่าเพลงราตรีบรรเลง

สองเพลงนี้แหละเป็นตัวอย่างที่ชัดเจนของผลงานประเภทเพลงบรรเลงเครื่องดนตรี

ที่สามารถส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่น และอยู่ได้อีกเป็นร้อยปี!

ส่วนเพลงวิวาห์ในฝัน ที่เขาแต่งไว้ในช่วงแรกๆ นั้น ในสายตาของผม อาจจะด้อยกว่าผลงานเปียโนชุดหลังอยู่บ้าง แต่ก็ยังถือว่าเป็นเพลงที่มีคุณภาพสูงมากอยู่ดี

ฮ่าๆ

เพลงเปียโนเพลงแรกที่หลานชายของผมเรียนก็คือเพลงนี้เลย เหมาะกับเด็กที่เพิ่งเริ่มต้นหัดเปียโนเลยละครับ สำหรับผม เพลงนี้ถือเป็นหนึ่งในเพลงเปียโนแนวพ็อป ที่เป็นตัวแทนของยุคสมัยนี้ได้ดีที่สุดเพลงหนึ่งเลย!”

ผู้ชมทั้งห้องถ่ายทอดสดพลันนึกขึ้นมาได้

หลายคนแทบลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท

เซี่ยนอวี๋เองก็ประพันธ์เพลงเปียโนได้เหมือนกัน!

แม้ว่าหากเทียบกับจำนวนเพลงพ็อปที่เขาแต่ง จำนวนเพลงเปียโนของเซี่ยนอวี๋จะน้อยนิดจนแทบไม่นับในหมู่พ่อเพลง แต่ในแง่ของคุณภาพแล้ว กลับโดดเด่นจนไม่อาจมองข้ามได้!

“ที่จริงแล้วเซี่ยนอวี๋ก็รู้ถึงข้อจำกัดของเพลงพ็อปดี เขาเลยพยายามค้นหาและทดลองแนวทางใหม่ๆ ของดนตรีมาตลอด”

ลู่เซิ่งถอนเอ่ยอย่างสะท้อนใจ “การผสมกลิ่นอายของเพลงโบราณเข้าไปในเพลงลมบูรพาร้าวราน คือหนึ่งในการทดลองที่ยอดเยี่ยมที่สุดของเซี่ยนอวี๋ในแนวเพลงพ็อปผสมผสานเครื่องดนตรีโบราณเข้ากับสไตล์การร้องแบบร่วมสมัยได้อย่างลงตัว

และแนวทางนี้ก็ได้สุกงอมอย่างสมบูรณ์แบบในเพลงเครื่องลายคราม”

แม้แต่เพลงอย่างร้อนรน ที่ดูเหมือนจะเป็นแค่เพลงที่แปลกแหวกแนว ก็เป็นการทดลองทางดนตรีของเซี่ยนอวี๋เหมือนกัน หลายคนฟังแล้วอาจแค่รู้สึกว่าตลกดี แต่กลับไม่รู้เลยว่าในเพลงนี้ซ่อน พรสวรรค์ที่น่าทึ่งเอาไว้มากแค่ไหน

บางทีในอนาคต เซี่ยนอวี๋อาจจะหันมาเน้นทางด้านการประพันธ์เพลงบรรเลงดนตรีเครื่องดนตรีก็ได้

เพราะเขากำลังจะแตะเพดานของเพลงพ็อปเข้าให้แล้ว

เพลงพ็อป อาจจะไม่เพียงพอสำหรับบรรจุพรสวรรค์ด้านดนตรีทั้งหมดของเขาอีกต่อไป

ทุกคนเคยดูไลฟ์ของเขาใช่ไหมล่ะครับ?

เขาคือสารานุกรมดนตรีเดินได้เลยละ!

พ่อเพลงที่เชี่ยวชาญเครื่องดนตรีนับไม่ถ้วนขนาดนี้ ถ้าบอกว่าในอนาคตเขาจะไม่ทำเพลงบรรเลงเครื่องดนตรี เอาเป็นว่าผมไม่เชื่อเด็ดขาด!

และถ้าเขาทำสำเร็จขึ้นมาจริงๆ ละก็

บางทีเขาอาจจะกลายเป็นหยางจงหมิงคนต่อไปก็ได้!

เพราะในวงการดนตรีตลอดหลายปีที่ผ่านมา ผมเคยเห็นอัจฉริยะมามากมายเหลือเกิน

แต่ในบรรดาอัจฉริยะเหล่านั้น เซี่ยนอวี๋คือคนที่น่ากลัวที่สุด และขณะเดียวกันก็เป็นคนที่มีศักยภาพสูงสุด!”

…

ทุกวันจะมีผู้คนมากมายออกมาวิจารณ์เซี่ยนอวี๋กันสารพัด

แม้แต่ในหมู่คนดนตรีมืออาชีพเองก็มีจำนวนไม่น้อยที่แสดงความเห็นเกี่ยวกับเขา

และโดยเฉพาะในช่วงมหกรรมดนตรีบลูสตาร์แบบนี้ กระแสวิจารณ์เซี่ยนอวี๋ยิ่งเพิ่มมากขึ้นไปอีก!

แต่ในบรรดาผู้ที่ออกมาให้ความเห็นเกี่ยวกับเซี่ยนอวี๋ทั้งหมดนั้น ลู่เซิ่งคือหนึ่งในคนที่คำพูดมีน้ำหนักมากที่สุด!

และสิ่งที่สำคัญคือ

การวิจารณ์ของลู่เซิ่งนั้นครอบคลุมและรอบด้านมาก!

เขาไม่เพียงแค่พูดถึงข้อจำกัดโดยธรรมชาติของเพลงพ็อปเท่านั้น แต่ยังพูดถึงพรสวรรค์ด้านเครื่องดนตรีของเซี่ยนอวี๋ด้วย!

ขณะเดียวกัน

คำพูดของลู่เซิ่งก็กลายเป็นชนวนให้เกิดความเห็นที่ขัดแย้งอยู่ไม่น้อย

แค่เพลงพ็อปกับบทเพลงเปียโนเพียงไม่กี่ชิ้นแค่นี้เพียงพอแล้วหรือ ที่จะทำให้เซี่ยนอวี๋ติดสิบอันดับแรกของพ่อเพลงบลูสตาร์ได้?

ต้องเข้าใจว่า

จากการจัดอันดับพ่อเพลงปรากฏอยู่มากมายบนโลกออนไลน์

บรรดาผู้ที่ถูกมองว่ามีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะเข้าไปนั่งในสิบอันดับแรกของพ่อเพลงบลูสตาร์ ล้วนแต่เป็นบุคคลที่ประสบความสำเร็จยิ่งใหญ่ในสายเครื่องดนตรีทั้งสิ้น!

อย่างเช่นอบิเกล

เขาเป็นถึงหนึ่งใน ‘ห้าผู้ยิ่งใหญ่แห่งวงการซิมโฟนีของบลูสตาร์’ ได้รับการยอมรับจากพ่อเพลงทั่วทั้งวงการเชียวนะ!

หรืออย่างหยางจงหมิง

คอนเสิร์ตเดี่ยวของเขาทุกครั้งที่จัดขึ้นในหอแสดงดนตรีชั้นนำทั้งห้า ต่างก็เรียกเสียงฮือฮาชนชั้นนำของบลูสตาร์ได้ทุกครั้ง!

แล้วเซี่ยนอวี๋ล่ะ?

เมื่อเทียบกับความสำเร็จในแนวเพลงพ็อปแล้ว ผลงานด้านเครื่องดนตรีของเขานั้น น้อยจนเรียกว่าน่าเวทนาได้เลยละ

น้อยเสียจนหลายคนเผลอลืมไปว่า

เซี่ยนอวี๋เองก็เคยมีผลงานทางเครื่องดนตรีอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน!

ราตรีบรรเลงทั้งสองเพลงล้วนได้รับคำชื่นชมจากมืออาชีพในระดับที่สูง?

เพลงแด่อลิซที่เปิดตัวในงานโถงทองคำเองก็กลายเป็น บทเพลงคลาสสิกไปแล้ว

แน่นอนว่าไม่มีใครปฏิเสธผลงานเหล่านี้

แต่ผลงานด้านเครื่องดนตรีของพ่อเพลงคนอื่นๆ ล่ะ ได้รับการยอมรับจากมืออาชีพน้อยไปกว่านั้นหรือ?

‘ความคิดเห็นพวกนี้ก็เป็นแค่ความเห็นส่วนตัว’

‘ในคำวิจารณ์ของลู่เซิ่งน่ะ เห็นชัดเลยว่าเขาให้น้ำหนักกับความสามารถในการแต่งเพลงพ็อปของพ่อเพลงอวี๋มากเกินไปในการประเมินความสามารถในการประพันธ์เพลงโดยภาพรวม’

‘แต่ฉันว่าเขาก็มีเหตุผลอยู่นะ’

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน