เข้าสู่ระบบผ่าน

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1036

ตอนที่ 1036-2 วิเคราะห์ยุทธจักร (2)

เมื่อเห็นว่าคอมเมนต์ในห้องถ่ายทอดสดหลั่งไหลเข้ามาไม่หยุด ลู่เซิ่งก็ดูจะพอใจกับผลลัพธ์ของเรื่องนี้มาก น้ำเสียงกลายเป็นอารมณ์ดีขึ้นมาในฉับพลัน “งั้นเรามาเริ่มกันที่เพลงพ็อปก่อนเลยแล้วกันครับ”

“เซี่ยนอวี๋คือราชาเพลงพ็อปแห่งฉินโจว!

ประโยคนี้ ไม่มีผู้ชมคนไหนคัดค้าน

เพราะเพลงของเซี่ยนอวี๋

สามารถพาฉินโจวคว้าแชมป์ในการแข่งขันหมวดเพลงพ็อปประเภทเดี่ยวได้ทั้งสี่รายการในมหกรรมดนตรีบลูสตาร์!

และในเมื่อมหกรรมดนตรีบลูสตาร์เป็นเวทีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของบลูสตาร์ การทำผลงานได้ในระดับนี้บนเวทีแห่งนี้ ก็ถือเป็นเครื่องพิสูจน์ความสามารถได้อย่างชัดเจนที่สุดแล้ว

ขณะนั้น

มีคนพิมพ์คอมเมนต์ถามขึ้นมาว่า

‘ในเมื่อเซี่ยนอวี๋เล่นงานทุกคนในมหกรรมดนตรีบลูสตาร์ได้ขนาดนี้ ทำไมถึงยังไม่ได้รับฉายาว่าราชาเพลงพ็อปของบลูสตาร์ล่ะ’

ลู่เซิ่งส่ายหน้าเล็กน้อย ‘ตอนนี้ยังพูดแบบนั้นไม่ได้หรอก แม้ว่าเพลงของเซี่ยนอวี๋จะคว้าเหรียญทองมาได้ทั้งสี่รายการ แต่การแข่งขันไม่ได้วัดกันที่เรื่องของคุณภาพของบทเพลงเท่านั้น มันยังขึ้นอยู่กับผลงานของนักร้องด้วย

ลองยกเพลงเด็กหนุ่มในวันวานมาเป็นตัวอย่างก็ได้นะครับ

เพลงนี้คุณภาพดีมากก็จริง แต่คุณคิดว่ามันถึงขั้นบดขยี้เพลงของผู้เข้าแข่งจากทวีปอื่นได้เลยหรือ

อาจจะไม่ถึงขั้นนั้นหรอกใช่ไหม

เพราะเพลงจากผู้เข้าแข่งแต่ละทวีปก็ล้วนมีฝีมือยอดเยี่ยมไม่แพ้กัน

สรุปแล้วก็คือ สิ่งที่ทำให้เพลงเด็กหนุ่มในวันวานคว้าแชมป์ได้จริงๆ ก็คือ การถ่ายทอดอารมณ์ของเฟ่ยหยางที่แทบจะไร้ที่ติ เมื่อเทียบกับปัจจัยนี้ องค์ประกอบอื่นๆ ถือว่าเป็นเรื่องรองทั้งสิ้น

บางคนอาจพูดว่า

ถ้าแบบนี้ เซี่ยนอวี๋ก็ไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้นน่ะสิ?

ถ้าคุณเอาแค่ไม่กี่เพลงของเซี่ยนอวี๋มาประเมินเขา อาจจะรู้สึกว่าเขาก็ไม่ได้เก่งกาจอะไรมากนัก

แต่ว่า!

เซี่ยนอวี๋มีความน่ากลัวอย่างหนึ่ง

ความน่ากลัวประเภทนี้ คือจุดที่หลายคนมองข้าม หรือบางคนเริ่มสังเกตเห็นแล้ว แต่ยังไม่ได้สรุปออกมาเป็นแนวคิดที่ชัดเจน”

“คืออะไรหรือครับ”

ปู้ติงเอ่ยถามขึ้นมาด้วยความอยากรู้

แม้ว่าประเด็นนี้จะละเอียดอ่อนอยู่บ้าง แต่ลู่เซิ่งก็ยังพูดอย่างมีเหตุผล ไม่ได้กล่าวอะไรที่รุนแรงจนเกินไป นั่นทำให้ปู้ติงรู้สึกสบายใจมากขึ้น

“ปริมาณการผลิต!”

ลู่เซิ่งพูดคำนี้อย่างชัดเจน “ครั้งเรายกเพลงวันฟ้าใสขึ้นมาเป็นตัวอย่างก็ได้ครับ ทุกคนน่าจะสังเกตเห็นว่า เพลงของเยี่ยหลานจากจงโจวก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าเพลงนี้เลย ยังไงซะเพลงนั้นน่ะ ก็มาจากหัวหน้าโค้ชลำดับที่สองของจงโจว ซึ่งเป็นพ่อเพลงระดับสูงเหมือนกัน สุดท้ายซุนเย่าหั่วก็ชนะมาได้แบบเส้นยาแดงผ่าแปดเท่านั้น ถ้าพิจารณาจากเพลงนี้แค่เพลงเดียว เราก็อาจสรุปได้ว่า ความสามารถในการแต่งเพลงพ็อปของหัวหน้าโค้ชลำดับที่สองของจงโจว ก็ไม่ได้ด้อยกว่าเซี่ยนอวี๋เลยจริงไหม?”

‘ก็ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้วไหม?’

มีคอมเมนต์หนึ่งถามกลับ

ลู่เซิ่งคลี่ยิ้มบาง “ทุกคนไม่ทันได้สังเกตกันใช่ไหมล่ะครับ แน่นอนว่า มีพ่อเพลงอีกมากมายที่เปี่ยมด้วยพรสวรรค์ สามารถแต่งเพลงที่คุณภาพไม่แพ้เพลงวันฟ้าใสได้ รวมถึงตัวผมเองก็เช่นกัน แต่เซี่ยนอวี๋ เขาแต่งได้มากกว่าพวกเราทุกคนต่างหาก!

พูดให้ชัดก็คือ

ทวีปอื่นๆ ต้องให้พ่อเพลงหลายคนร่วมมือกัน จึงจะสร้างสรรค์เพลงพ็อประดับสูงสำหรับมหกรรมดนตรีบลูสตาร์ขึ้นมาได้!

แต่ในฉินโจวของเรา

หมวดเพลงพ็อปไม่ต้องให้พ่อเพลงคนอื่นมาเหนื่อยเลยด้วยซ้ำ

ถ้าเซี่ยนอวี๋อยากทำ เขาคนเดียวก็สามารถรับผิดชอบเพลงให้ผู้เข้าแข่งขันได้ทั้งหมด!

นี่แหละถึงเรียกว่าความต่างชั้น

งั้นให้ผมยกตัวอย่างที่อาจจะไม่ค่อยเหมาะนัก

ต่อให้ทุกคนสร้างจรวดได้เหมือนกัน พ่อเพลงของจงโจวคนหนึ่งอาจสร้างได้สักห้าลำ แต่เซี่ยนอวี๋คนเดียวเขาสามารถสร้างได้นับไม่ถ้วน!

ปริมาณที่มากพอก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพ!

เพลงพ็อปที่เซี่ยนอวี๋แต่งได้นั้น สามารถบดขยี้ใครก็ได้ในแง่ของจำนวน!รวมถึงผมเอง และแม้แต่โค้ชใหญ่อย่างหยางจงหมิง ก็ไม่อาจเทียบกับเซี่ยนอวี๋ได้ในเรื่องนี้!

ที่สำคัญคือผลงานของเซี่ยนอวี๋ไม่ได้มีแค่ปริมาณ แต่ยังคุณภาพก็ยังไม่เป็นสองรองใคร ถึงยังไงลำพังแค่จำนวนเพลงอย่างเดียว ไม่พอให้ฉินโจวคว้าเหรียญทองได้มากขนาดนี้แน่นอน ผมถึงได้บอกว่า เซี่ยนอวี๋คือราชาเพลงพ็อปของฉินโจว!

ส่วนคำถามที่ว่า

ทำไมเขายังไม่ใช่ราชาเพลงพ็อปของบลูสตาร์อีก…

ไม่ใช่เพราะมีคนที่เก่งกว่าเขา แต่เป็นเพราะตอนนี้บลูสตาร์ยังไม่มีใครที่คู่ควรกับตำแหน่งนี้อย่างแท้จริงเลยต่างหาก

เซี่ยนอวี๋ผลิตผลงานได้ในปริมาณที่สูงมากก็จริง

แต่โดยรวมแล้วก็ยังไม่ถึงระดับที่ทุกคนยอมรับโดยไม่มีข้อโต้แย้ง

รอให้เขามีผลงานมากกว่านี้ เมื่อเขามีบทเพลงคุณภาพสูงเพิ่มขึ้นอีกสักหน่อย บางทีเขาอาจจะได้เป็น ราชาเพลงพ็อปแห่งบลูสตาร์อย่างแท้จริงก็ได้

แต่ก่อนที่จะถึงจุดนั้น

เซี่ยนอวี๋ก็ยังคงเป็น หนึ่งในพ่อเพลงที่แต่งเพลงพ็อปได้ดีที่สุดในบลูสตาร์ เป็นระดับแนวหน้าของวงการอย่างไร้ซึ่งข้อกังขา”

ผู้ชมรู้สึกตื่นตะลึงอย่างรุนแรง!

คำพูดของลู่เซิ่งนั้นมีเหตุผลชัดเจน จนแทบไม่มีใครสามารถโต้แย้งได้เลยแม้แต่นิดเดียว!

จุดที่น่ากลัวที่สุดของเซี่ยนอวี๋

ตอนที่ 1036-2 วิเคราะห์ยุทธจักร (2) 1

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน