ตอนที่ 1042-2 การแสดงเดี่ยว (2)
ถูกต้อง
หลังจากการแข่งขันประเภทขลุ่ยจบลง
การแข่งขันรอบชิงชนะเลิศของปี่สั่วน่าก็กำลังจะเริ่มต้นขึ้น!
และความหมายในคำพูดเยี่ยจือชิวนั้นก็ชัดเจนมาก
หลังจากซอเอ้อร์หูและขลุ่ยบลูสตาร์แล้ว เครื่องดนตรีชิ้นที่สามที่เซี่ยนอวี๋เลือกสร้างสรรค์ผลงาน ก็คือปี่สั่วน่า!
อย่างไรก็ตามผู้ชมในสนามแข่งขันและแฟนๆ ทั่วทุกภูมิภาคยังไม่ได้รู้ข่าวนี้ในทันที
เมื่อเห็นว่าการแข่งขันปี่สั่วน่ากำลังจะเริ่มขึ้น ผู้ชมต่างก็พากันขำออกมา
‘มาแล้ว’
‘เครื่องดนตรีสายกวน!’
‘เมื่อวานดูการแข่งขันปี่สั่วน่าแล้วก็รู้สึกว่าไม่ไหวจริงๆ’
‘เทียบกับซอเอ้อร์หูแล้ว ต้องบอกว่าปี่สั่วน่ายังเหมาะกับการส่งคนขึ้นสวรรค์มากกว่า’
‘ฉันฟังปี่สั่วน่าไม่ไหวจริงๆ ’
‘บ้านผมมีธรรมเนียมว่า ปี่สั่วน่าเอาไว้เป่าในงานศพเท่านั้น’
‘บ้านฉันเป่าในงานแต่งด้วยนะ’
‘หลายที่ก็เป็นแบบนั้นนะ เป่างานแต่ง งานศพ งานเด็กอายุครบเดือนก็เป่า’
‘ล้อเล่นหรือเปล่า ปี่สั่วน่าคือเครื่องดนตรีเดียวในบลูสตาร์ ที่เป่าได้ตั้งแต่งานเด็กเกิดครบเดือน ยันทำไว้ทุกข์คนตายครบรอบเจ็ดวัน!’
‘พูดก็พูดเถอะ ตอนเจียงขุยร้องเพลงจิ่วเอ๋อร์นั่นแหละ ทำให้ปี่สั่วน่าเพราะขึ้นมาได้จริงๆ แปลว่าถ้าใช้ให้เป็น ปี่สั่วน่าก็เพราะได้เหมือนกัน’
ว่าไปแล้ว ถึงแม้การใช้ปี่สั่วน่าในเพลงจิ่วเอ๋อร์จะช่วยเปลี่ยนความคิดของผู้คนบางส่วนต่อเครื่องดนตรีชนิดนี้ได้บ้าง แต่สำหรับหลายคน ปี่สั่วน่าก็ยังคงเป็นเครื่องดนตรีที่พวกเขาทำใจชอบไม่ลงอยู่ดี
…
ท่ามกลางการสนทนาการ
แข่งขันปี่สั่วน่าเริ่มต้นขึ้น
ตัวแทนจากฉินโจวขึ้นแสดงเป็นคนแรก
บรรยากาศในห้องถ่ายทอดสดของแต่ละทวีปเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ
‘ต่อไปเชิญรับชมศิลปะพื้นบ้าน การแสดงปี่สั่วน่า!’
‘ขอดูหน่อยเถอะ ว่าคนแต่งเพลงปี่สั่วน่าของฉินโจวคือใคร’
‘ฮ่าๆๆๆๆๆ เหมือนว่าจะยังไม่เคยมีพ่อเพลงคนไหนแต่งเพลงเดี่ยวสำหรับปี่สั่วน่าโดยเฉพาะเลยนะ ส่วนใหญ่จะมีแต่ใช้ปี่สั่วน่ามาเสริมสีสันในเพลง เช่นเพลงจิ่วเอ๋อร์ของเซี่ยนอวี๋ก่อนหน้านี้’
‘เจ้านี่มันเหมาะจะใช้เป็นเครื่องดนตรีเสริมจริงๆ ถ้าใช้ดีๆ ก็กลายเป็นหมัดเด็ดได้เลย’
‘แต่ยังไงนี่ก็เป็นมหกรรมดนตรีบลูสตาร์เลยนะ’
‘อย่างน้อยก็เป็นเหรียญทองเหรียญหนึ่งเชียวละ’’
‘ข้อมูลผลงานออกมาแล้ว!’
‘เอ๊ะ?’
‘อุกก!’
‘ทำไมยังเป็นเขาอีกแล้วเนี่ย!’
เพียงเห็นหน้าจอขนาดยักษ์บนเวทีปรากฏข้อมูลผลงานขึ้นมา
ผลงาน: ร้อยวิหคคารวะหงส์ฟ้า
ทำนอง: เซี่ยนอวี๋
บรรเลง: ซ่งโจว
ดูเหมือนว่าเซี่ยนอวี๋จะพัวพันกับเครื่องดนตรีไปหมดเสียแล้ว แม้แต่การประพันธ์บทเพลงสำหรับปี่สั่วน่าก็ไม่เว้น!
…
ห้องถ่ายทอดสดของจงโจว อารมณ์ของผู้ชมที่เพิ่งสงบลงจากบทเพลงทิวทัศน์ดั้งเดิมของบ้านเกิด ตอนนี้พลันระเบิดขึ้นมาอีกครั้ง!
‘อ๊ากกก!’
‘ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้ว จะตายแล้ว!’
‘รีบบีบปากฉันที!’
‘ฉันต้องการยาลดอาการหัวใจวายด่วน!’
‘ให้ตายเถอะ ทำไมยังเป็นเซี่ยนอวี๋อีกแล้วเนี่ย หมอนี่ไม่เลือกงานเลยจริงๆ !’
‘ไม่ใช่ว่าหมอนี่ถนัดเปียโนที่สุดเหรอ ทั้งที่ฝีมือระดับนั้น แล้วทำไมในมหกรรมดนตรีบลูสตาร์ถึงแต่งทั้งเพลงเอ้อร์หู ทั้งเพลงปี่สั่วน่าเนี่ย เล่นเครื่องดนตรีแบบคนปกติๆ หน่อยไม่ได้หรือไง!’
‘โรคกลับปลากำเริบแล้ว…’
‘หมอนี่ตั้งใจจะไม่ปล่อยให้คนดูรอดกลับบ้านใช่ไหมเนี่ย?’
‘เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งรีบตาย หมวดหมู่นี้ไม่เกี่ยวกับพวกเราสักหน่อย!’
‘พวกเราจงโจวแทบไม่มีใครเล่นปี่สั่วน่าเลยนะ เมื่อวานผู้เข้าแข่งขันสามคนตายเรียบ ไม่ได้เข้ารอบชิงสักคน’
‘ขำจะแย่!’
ผู้ชมจากจงโจวที่กำลังแตกตื่นอยู่เมื่อครู่ พลันใจเย็นลงในพริบตา
ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว จะลองส่งแรงใจเชียร์ฝ่ายตรงข้ามของฉินโจวดูหน่อยดีไหมนะ?
ท่ามกลางกระแสข้อความที่ถาโถมเข้ามาในห้องถ่ายทอดสด
ผู้เข้าแข่งขันจากฉินโจวบนเวที ได้เริ่มบรรเลงปี่สั่วน่าแล้ว!
…
ร้อยวิหคคารวะหงส์ฟ้า
ชื่อเดิมคือสิบทิวทัศน์
ในบรรดาบทเพลงสำคัญสำหรับปี่สั่วน่าแห่งแดนมังกร บทเพลงนี้ถือเป็นผลงานอันโดดเด่นที่สุด ถ่ายทอดพลังการแสดงของปี่สั่วน่าออกมาได้ถึงขีดสุด
ไม่ว่าจะเป็นบทเพลงที่ใช้ในงานมงคลหรืองานอวมงคล
แท้จริงแล้ว บทเพลงนี้คือการใช้ทำนองที่รื่นเริงและเปี่ยมด้วยความกระตือรือร้น ปลุกเร้าความรักในธรรมชาติ และปลุกความทรงจำถึงวิถีชีวิตแห่งการทำงานของผู้คนขึ้น
ดิบ?
เชย?
ต้องเข้าใจก่อนว่าเพลงร้อยวิหคคารวะหงส์ฟ้าไม่ได้เป็นเพียงบทเพลงสำหรับปี่สั่วน่าเท่านั้น แต่ยังถูกดัดแปลงให้กลายเป็นบทเพลงของกู่เจิง แอคคอร์เดียน และเปียโนด้วย
บทเพลงประเภทนี้ย่อมไม่ธรรมดา
เมื่อเสียงปี่สั่วน่าเริ่มกึกก้องอย่างเป็นทางการ สีหน้าของผู้ชมในที่นั่งก็เริ่มเปลี่ยนไปไม่มากก็น้อย
ความรู้สึกนั้นจะอธิบายอย่างไรดี
ราวกับว่าทุกคนได้ยินเสียงนกนานาชนิดแทรกสอดอยู่ภายในบทเพลงนี้
เสียงของนกดุเหว่า นกกระทาทุ่ง นกนางแอ่น นกสาลิกาดง นกสาลิกาสีน้ำเงิน นกฮวยบี๊ นกกระจาบฝน…
เสียงเจื้อยแจ้วของฝูงนกดังประสานกันไม่ขาดสาย

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...