Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1051

ตอนที่ 1051-2 จะขาดใครไปสักคนก็คงไม่ได้ (2)

………………..

ในพื้นที่รอขึ้นเวที

เว่ยห่าวอวิ้นกำลังนึกถึงคอมเมนต์บนโลกออนไลน์ตลอดหลายวันที่ผ่านมาเธอเม้มปากแน่นด้วยความกดดัน

ทีมในหมวดหมู่โอเปร่าของฉินโจวนั้น หาใครที่เป็นระดับยอดฝีมือไม่ได้

เว่ยห่าวอวิ้นซึ่งพอจะถูกนับว่าเป็นยอดฝีมือได้บ้าง จึงถูกจับลงแข่งขันในหมวดหมู่นั้น

เพราะถ้าส่งเว่ยห่าวอวิ้นลงสนาม อย่างน้อยก็ยังมีความหวังอยู่บ้าง

แต่ถ้าไม่ส่งเธอลงเลย ทีมโอเปร่าของฉินโจวก็แทบไม่มีโอกาสเลยด้วยซ้ำ

ก็คล้ายๆ กับในการแข่งขันเกม ที่โค้ชบังคับให้ผู้เล่นเลนบนไปเล่นตำแหน่งแครี

ผลสุดท้ายคือเล่นไม่ออก

แล้วเว่ยห่าวอวิ้นก็กลายเป็นแพะรับบาปอันดับหนึ่งของทีมโอเปร่า

เมื่อคนอื่นในราชวงศ์ปลาต่างพากันเฉิดฉาย กวาดแชมป์กันถ้วนหน้า การมีอยู่ของเว่ยห่าวอวิ้นจึงยิ่งดูฉุดภาพรวมของกลุ่มให้ตกต่ำลงไปอีก

ทว่าเว่ยห่าวอวิ้นกลับไม่สามารถพูดอะไรออกไปได้เลย

เพราะสุดท้ายแล้ว การจัดวางตำแหน่งเหล่านี้เป็นการตัดสินใจของโค้ช และพวกเขาก็ได้ปรึกษาความเห็นของเธอแล้วด้วย

เว่ยห่าวอวิ้นเองก็ยอมรับ

เธอมีจิตวิญญาณแห่งการเสียสละ และได้เตรียมใจไว้แล้วที่จะเป็นผู้แบกรับถ้อยคำตำหนิของสาธารณชน

เพราะในท้ายที่สุด เส้นทางนี้เธอเป็นคนเลือกเอง จะปล่อยให้หมวดหมู่โอเปร่าผ่านไปก็ได้ ไม่ต้องไปหาเหาใส่หัว

หรือจะพูดอีกอย่างคือ

เว่ยห่าวอวิ้นเคยคิดว่า ตนเองมีโอกาสคว้าเหรียญเงินกลับมาให้ฉินโจว ปรากฏว่าเธอกลับประเมินตนเองสูงเกินไป และประเมินความแข็งแกร่งของทีมโอเปร่าจงโจวต่ำเกินไป

“นี่คือโอกาสสุดท้ายแล้ว”

ต่างจากหมวดหมู่โอเปร่า เว่ยห่าวอวิ้นคุ้นเคยกับเพลงพื้นบ้านเป็นอย่างดี

นี่คือหมวดหมู่ที่เธอถนัดที่สุด เป็นการกลับมายังพื้นที่ที่คุ้นเคยที่สุดของเธอ

ครั้งนี้ เว่ยห่าวอวิ้นจะไม่ยอมให้ตัวเองล้มเหลวอีก

เธอไม่อยากเป็นตัวถ่วงของราชวงศ์ปลา และไม่ต้องการทำให้ตัวแทนของเธอต้องผิดหวัง

ใครกันที่บอกว่าตัวแทนละทิ้งเธอไปแล้ว?

เพลงนี้จะต้องทำลายคำครหาทั้งหมดบนเวทีให้สิ้นซาก!

…

แน่นอนว่าโลกภายนอกไม่มีทางรู้ถึงความคิดในใจของเว่ยห่าวอวิ้น

มีเพียงโค้ชและสมาชิกในราชวงศ์ปลาเท่านั้นที่รู้เบื้องหลังทั้งหมด

ตลอดหลายวันที่ผ่านมา

ทุกคนต่างคอยปลอบใจเว่ยห่าวอวิ้นอยู่เสมอ

แม้แต่หลินเยวียนเองก็เคยมาคุยกับเธอหลายครั้ง เพราะกลัวว่าเธอจะเสียสมดุลทางสภาพจิตใจ

ความจริงแล้ว

หลังจบหมวดหมู่ขับร้องประสานเสียง หลินเยวียนก็ตั้งตารอการแข่งขันหมวดหมู่เพลงพื้นบ้านในช่วงสุดท้ายของวันนี้ จนแทบไม่สนใจผลแพ้ชนะของหมวดหมู่อื่นที่อยู่ระหว่างทางเลยด้วยซ้ำ

และในการรอคอยนั้นเอง

การแข่งขันหมวดหมู่เพลงพื้นบ้านก็ได้เริ่มต้นขึ้นในที่สุด!

เพราะในช่วงวันสุดท้ายต้องเร่งให้การแข่งขันดำเนินต่อไปตามแผน

การแข่งขันในหมวดหมู่นี้จึงต้องจัดให้จบทั้งหมดสามรอบภายในวันเดียว

และในไม่ช้า

รอบแรกก็สิ้นสุดลง

เว่ยห่าวอวิ้นทำคะแนนได้อันดับที่สามของรอบแรก ผ่านเข้าสู่รอบที่สองได้อย่างสวยงาม!

…

ด้วยความที่เว่ยห่าวอวิ้นเป็นคนของราชวงศ์ปลา ผู้ชมจากทุกทวีปจึงให้ความสนใจกับเธอมากเป็นพิเศษ

เมื่อเว่ยห่าวอวิ้นผ่านเข้ารอบที่สอง ห้องถ่ายทอดสดจากแต่ละทวีปก็พากันรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

‘ดูจากการแสดงของพี่ห่าวอวิ้นเมื่อกี้ ก็ไม่ได้แย่อย่างที่คนในเน็ตพูดกันเลยนะ ได้อันดับสามในรอบแรกก็ถือว่าเก่งแล้ว’

‘อาจเป็นเพราะเพื่อนร่วมทีมเก่งกันมากไปหน่อยมั้ง’

‘ทำให้เว่ยห่าวอวิ้นดูด้อยกว่าไปเลย’

‘ถ้าพูดถึงฝีมือจริงๆ ก็ไม่ได้แย่หรอก ยังไงก็เป็นคนของราชวงศ์ปลานะ”

‘ยังไม่ควรสรุปอะไรตอนนี้’

‘ตอนแข่งหมวดหมู่โอเปร่า เว่ยห่าวอวิ้นก็เคยผ่านเข้ารอบสองเหมือนกัน แต่ไม่ได้เข้ารอบสาม ก็เลยไม่มีความหมายอะไรเลย’

‘ก็จริง’

‘ประเด็นสำคัญคือ ดูว่าเธอจะผ่านเข้ารอบสามได้รึเปล่า’

…

ไม่นานนัก

การแข่งขันในรอบที่สองก็เริ่มขึ้น

รอบนี้ระดับความยากเพิ่มสูงขึ้นมาก

เพราะมีเพียงแค่สามคนเท่านั้นที่จะได้ผ่านเข้ารอบสุดท้าย

ถึงกระนั้น

เมื่อคะแนนของเว่ยห่าวอวิ้นประกาศออกมา ผู้ชมต่างก็รู้สึกประหลาดใจยิ่งกว่าเดิม บางคนถึงกับตื่นเต้นเลยทีเดียว!

‘อันดับสองเหรอ!?’

‘เว่ยห่าวอวิ้นผ่านเข้ารอบด้วยอันดับสองในรอบที่สองแล้ว?’

‘งั้นก็หมายความว่าเธอเข้ารอบชิงแล้วสิ!’

‘พวกคุณสังเกตไหมว่าเว่ยห่าวอวิ้นในรอบสองเหมือนร้องได้ดีกว่ารอบแรกอีก!’

‘หรือว่าเธอเริ่มหาฟอร์มตัวเองเจอแล้ว?’

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน