เข้าสู่ระบบผ่าน

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1053

ตอนที่ 1053-2 กองทัพแห่งราชา (2)

หลังดูบทสัมภาษณ์ของอบิเกลจบ

สีหน้าของสมาชิกในราชวงศ์ปลาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

ว่ากันว่าราชาไม่พบราชา

หากเปรียบบลูสตาร์เป็นภูเขาลูกหนึ่ง อบิเกลและหยางจงหมิงก็คือเสือสองตัวที่ยืนอยู่บนยอดเขานั้น

แต่ภูเขาเดียวกันมักไม่อาจมีเสือสองตัวอยู่ร่วมกันได้

ถ้าทั้งสองคนได้เผชิญหน้ากันในการแข่งขันบลูสตาร์ นั่นจะต้องเป็นศึกตัดสินแพ้ชนะที่ไม่มีใครยอมใคร และอาจส่งผลต่อการประเมินของวงการในอนาคต ที่มีต่อพ่อเพลงระดับสูงทั้งสองคนด้วย!

และอาจส่งผลต่อการประเมินภาพรวมของสองพ่อเพลงระดับสูงของวงการดนตรีในอนาคตด้วย

ซย่าฝาน “แบบนี้แหละ สนุกแน่นอน”

เจียงขุย “อบิเกลดูมั่นใจมากเลยนะ”

ซุนเย่าหั่วทำท่าครุ่นคิดเล็กน้อย “ดูเหมือนข่าวลือจะไม่เกินจริง อบิเกลเคยแพ้ให้กับหัวหน้าโค้ชหยางจริงๆ คงกลายเป็นปมในใจ ถึงได้พูดแบบเปิดเผยต่อหน้าสื่อแบบนี้ อยากใช้การแข่งขันเปียโนครั้งนี้แก้แค้นพ่อเพลงหยาง เพราะนี่แหละคือหมวดหมู่ที่ทั้งสองมีโอกาสปะทะกันมากที่สุด ความน่าจะเป็นของศึกเสือสองตัวน่ะ เกินแปดสิบเปอร์เซ็นต์ไปแล้วละ”

เฉินจื้ออวี่ “ฉันขออยู่ฝั่งโค้ชใหญ่นะ!”

เว่ยห่าวอวิ้น “แน่นอนอยู่แล้ว แม้ว่าเราจะได้เหรียญทองน้อยกว่าจงโจว แต่ถ้าเราสามารถเอาชนะอบิเกลอาบิเกลได้แบบซึ่งๆ หน้าในการแข่งขันเปียโน ต่อให้เหรียญทองจะน้อยกว่าเล็กน้อย ก็เพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์ให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของมาตุภูมิแห่งดนตรีของเรา!”

“ตัวแทน…

จ้าวอิ๋งเก้อม้วนผมที่พาดอยู่บนไหล่ขวาเล่น พลางพูดขึ้นว่า “แอบเมาท์ให้พวกเราฟังได้ไหม?”

“ความลับ”

หลินเยวียนตอบทันควัน

แน่นอนว่าจ้าวอิ๋งเก้อกำลังสงสัยว่า ผลงานของหยางจงหมิงจะได้เข้ารอบชิงหมวดเปียโนหรือไม่

เพราะการแข่งขันเปียโนรอบชิงนั้น ถูกจัดไว้ในวันสุดท้ายของมหกรรมดนตรีบลูสตาร์

หากอบิเกลและหยางจงหมิงได้เผชิญหน้ากันโดยตรง ผลลัพธ์จะออกมาเป็นอย่างไรกันแน่ แม้แต่หลินเยวียนเองก็อดคาดหวังไม่ได้

แต่ก็น่าเสียดาย ที่ทุกคนคงไม่ได้เห็นภาพนั้นเกิดขึ้นจริง

สีหน้าของหลินเยวียนในตอนนั้นแลดูแปลกอยู่บ้าง

ซุนเย่าหั่วที่สังเกตสีหน้าเขาเงียบๆ อยู่ตลอด

เมื่อเห็นความพิลึกในดวงตาของหลินเยวียน จู่ๆ ก็รู้สึกราวกับหัวใจถูกกระแทกอย่างรุนแรง

ไม่ใช่มั้ง…

หรือว่าตัวแทน…

แค่ความคิดนี้ก็ทำให้ซุนเย่าหั่วตกใจจนแทบสะดุ้งโหยง!

แต่ไม่มีใครสังเกตถึงความผิดปกติของซุนเย่าหั่ว ไม่ทันไรทุกคนก็กลับมาพูดคุยกันอย่างคึกคักต่อไป เกี่ยวกับศึกสุดท้ายระหว่างอาบิเกลกับหยางจงหมิงกันอย่างออกรสออกชาติ

อันที่จริงไม่ใช่เพียงราชวงศ์ปลาที่กำลังพูดถึงเรื่องนี้!

โลกภายนอกเองก็เช่นกัน

หลังจากบทสัมภาษณ์ถูกเผยแพร่ออกมา ทั้งโลกออนไลน์ก็ถกกันเรื่องนี้อย่างดุเดือด!

ช่วยไม่ได้

ก็หยางจงหมิงกับอาบิเกลนั้นคือบุคคลผู้ทรงอิทธิพลในวงการดนตรี!

ทั้งสองคนนี้ นับตั้งแต่มหกรรมดนตรีบลูสตาร์เริ่มแข่งขัน แม้จะปล่อยผลงานออกมาน้อยมาก แต่ทุกเพลงที่ออกมา ล้วนเป็นระดับตำนานแบบไร้ข้อกังขา ทุกคนจึงอยากรู้กันเหลือเกินว่า ถ้าทั้งคู่ต้องมาดวลกันแบบซึ่งๆ หน้า ผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร!

‘นี่มันศึกชิงบัลลังก์ชัดๆ !”

‘มีข่าวลือว่าอบิเกลเคยแพ้หยางจงหมิง และด้วยความหยิ่งในศักดิ์ศรีของเขา รอบนี้เขาน่าจะอยากใช้เวทีบลูสตาร์พิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าเขาเหนือกว่าหยางจงหมิงจริงๆ ’

‘สองคนนี้โคตรเทพทั้งคู่!’

‘หยางจงหมิงกับอาบิเกล ถือเป็นหนึ่งในสิบอันดับแรกของพ่อเพลงบลูสตาร์ พ่อเพลงระดับนี้แทบจะไม่ค่อยปล่อยงาน ปกติแล้วแทบไม่เคยได้เห็นยอดฝีมือสองคนนี้มาอยู่เวทีเดียวกันเลย มีแต่เวทีอย่างบลูสตาร์เท่านั้นแหละ ที่ทำให้การปะทะกันของพ่อเพลงระดับสูงแบบนี้เกิดขึ้นได้!’

‘รอไม่ไหวแล้ว!’

‘พวกคุณว่าใครเก่งกว่ากัน?’

‘ฉันเชียร์หยางจงหมิงมากกว่านะ!’

‘แต่ผมยังคิดว่าอบิเกลแกร่งกว่า!’

ตอนนี้โลกออนไลน์ของทั้งฉิน ฉี ฉู่ เยี่ยน หาน จ้าว และเว่ย เต็มไปด้วยการถกเถียงเกี่ยวกับประเด็นนี้!

แม้แต่ในจงโจวเอง กระแสก็ร้อนแรงไม่แพ้กัน!

การแข่งขันเรื่องจำนวนเหรียญทอง เป็นการวัดความแข็งแกร่งของแต่ละทวีป

แต่การปะทะกันระหว่างหยางจงหมิงและอบิเกล กลับถูกมองว่าเป็นศึกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในมหกรรมดนตรีบลูสตาร์!

วงการดนตรีของบลูสตาร์

สายตานับไม่ถ้วนกำลังจับจ้องมาที่เหตุการณ์นี้!

แม้แต่บรรดาบุคคลระดับยักษ์ใหญ่ ที่อยู่ในระดับเดียวกับหยางจงหมิงและอาบิเกล ยังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวั่นใจ

“มหกรรมบลูสตาร์รอบนี้ ในที่สุดก็เริ่มน่าสนใจขึ้นมาจริงๆ แล้วสิ”

“สองคนนั้นจะประลองกันอีกครั้งเหรอ?”

“ก็ดีเหมือนกัน จะได้ให้อบิเกลลองทดสอบดูหน่อยว่า ตอนนี้ฝีมือเปียโนของเหล่าหยางไปถึงขั้นไหนแล้ว”

ตอนที่ 1053-2 กองทัพแห่งราชา (2) 1

ตอนที่ 1053-2 กองทัพแห่งราชา (2) 2

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน