Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1063

1063 /1173

ตอนที่ 1063 อัสนีกึกก้องบนท้องทุ่งกว้าง

พิธีปิดมหกรรมดนตรีบลูสตาร์ ดำเนินไปนานถึงสองชั่วโมงครึ่ง

ในช่วงชั่วโมงแรกเป็นการแสดงเปิดที่จัดโดยเจ้าภาพเว่ยโจว

ส่วนชั่วโมงที่สอง

แต่ละทวีปต้องส่งตัวแทนขึ้นเวทีเพื่อแสดงขอบคุณครั้งสุดท้ายโดยมีเวลาประมาณสิบนาทีต่อทวีป

นี่คือหนึ่งในช่วงเวลาที่คำนึงถึงความรู้สึกของผู้คนมากที่สุดในงานนี้

เนื่องจากในแต่ละรอบของการแข่งขันนั้นมีจำนวนจำกัด

จึงน่าเสียดายที่หลายผลงานจากแต่ละทวีปไม่ได้รับโอกาสในการขึ้นแสดง

แต่ละทวีปสามารถใช้โอกาสพิเศษในช่วงพิธีปิดนี้ นำผลงานที่ทุกคนรู้สึกเสียดายที่สุดกลับมาแสดงได้

ทวีปจงโจวขึ้นแสดงก่อน

ตัวแทนคือซูเจวียน

ในการแข่งขันหมวดเพลงร็อก ซูเจวียนมีบทเพลงที่ทรงพลังซึ่งตระเตรียมไว้สำหรับรอบชิงชนะเลิศอยู่ในมือแต่เพราะข้อผิดพลาดในการแสดงรอบที่สองเธอจึงตกรอบและไม่มีโอกาสได้นำบทเพลงนั้นขึ้นเวที หากวันนั้นเธอได้ร้องเพลงนี้จริงๆก็มีความเป็นไปได้สูงมากที่เธอจะโค่นจ้าวอิ๋งเก้อ และคว้าแชมป์มาได้

และด้วยโอกาสนี้

เธอจึงได้ขับร้องบทเพลงนั้นออกมาในที่สุด “ฉันรู้สึกขอบคุณเหลือเกินที่ได้รับโอกาสนี้ ยังได้ขึ้นเวทีมหกรรมดนตรีบลูสตาร์อีกครั้งเดิมทีเพลงนี้ ฉันตั้งใจจะใช้ในรอบชิงของหมวดเพลงร็อกน่าเสียดายที่ฉันพลาดตกรอบสองจึงขอใช้โอกาสนี้ มอบบทเพลงนี้ให้กับทุกคนค่ะ”

พูดจบ

การแสดงก็เริ่มต้นขึ้น

ขณะเดียวกัน ในโลกออนไลน์

ผู้ชมจากหลากหลายทวีปที่ยังรับชมพิธีปิดผ่านการถ่ายทอดสดทันทีที่เห็นซูเจวียนขึ้นเวที ก็ต่างรู้สึกตื่นเต้นกันถ้วนหน้า!

‘การแสดงขอบคุณเหรอ?’

‘เพลงนี้เพราะมากเลย!’

‘ซูเจวียนน่าเสียดายจริงๆ ตอนแรกก็โดนเจียงขุยเล่นงานจนตั้งตัวไม่ติดหลังจากนั้นพอไปแข่งสายร็อก ก็ยังพลาดอีกเลยไม่มีโอกาสได้เข้ารอบชิงเลยสักรอบ แต่ถ้าดูจากฝีมือเธอจริงๆ อย่างน้อยก็ควรได้สักแชมป์แน่นอน’

‘เพลงนี้ถ้าได้ใช้ในรอบแข่งจริงๆ ล่ะก็ มีสิทธิ์คว้าแชมป์แน่นอน!’

‘แต่นี่แหละคือการแข่งขันคุณไม่สามารถโทษโชคได้เพียงเพราะตัวเองฟอร์มตกแล้วคู่แข่งฟอร์มดีความสามารถในการควบคุมสภาพจิตใจ ก็เป็นส่วนหนึ่งของความแข็งแกร่งเช่นกันเราก็ได้แต่หวังว่าราชินีเพลงจากจงโจวคนนี้ จะคืนฟอร์มกลับมาได้ในเร็ววัน’

‘แต่ตอนนี้ซูเจวียนก็ดูดีขึ้นแล้วนะ!’

‘หรือว่าโรคกลัวปลาของเธอจะหายแล้ว?’

เมื่อบทเพลงจบลง ซูเจวียนโค้งตัวลงเบื้องหน้าเวที แววตาของเธอระคนไปด้วยอารมณ์ที่ลึกซึ้ง พลางเอ่ยว่า “ฉันยอมรับค่ะ ว่าตอนต้องเผชิญหน้ากับสมาชิกของราชวงศ์ปลา ฉันเสียสมาธิไปแต่ฉันจะไม่ล้มลงเพียงเพราะเรื่องนั้น จงโจวกำลังจะเข้าร่วมการรวมทวีปและฉันหวังว่า จะได้ดวลกับคนจากราชวงศ์ปลาอีกครั้งในอนาคต!”

เธอพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

ในช่วงการแข่งขันของมหกรรมดนตรีบลูสตาร์ ผู้เข้าแข่งไม่มีโอกาสพูดอะไรบนเวทียกเว้นตอนให้สัมภาษณ์เท่านั้น ทว่าก่อนหน้านี้ ในทุกครั้งที่ถูกสัมภาษณ์ซูเจวียนกลับมีท่าทีเงียบขรึม พูดน้อยจนแทบจะเงียบอยู่ตลอดเวลา ตอนนี้เธอได้เอ่ยปากออกมาแล้ว ดูเหมือนว่าจะก้าวออกมาจากเงามืดได้ในที่สุด

ขณะนั้นเอง

ถึงคิวการแสดงของฉินโจวแล้วระหว่างที่ชาวเน็ตกำลังเดากันว่า ใครจะเป็นตัวแทนขึ้นแสดงปิดงานให้ฉินโจวในมหกรรมดนตรีบลูสตาร์ จู่ ๆ ก็มีร่างหนึ่งที่คุ้นเคยอย่างยิ่ง ปรากฏตัวขึ้นบนเวที!

ทันใดนั้น

ทั้งเวทีก็ระเบิดเสียงโห่ร้อง!

ห้องไลฟ์สดก็ลุกเป็นไฟ!

แม้แต่เหล่าพ่อเพลงจากทุกทวีปต่างก็พากันตกตะลึง!

เซี่ยนอวี๋!

แขกรับเชิญที่ขึ้นแสดงในพิธีปิดของฝั่งฉินโจวกลับไม่ใช่ผู้เข้าแข่งขันคนใด หากแต่เป็นเป็นเซี่ยนอวี๋ ผู้ดำรงตำแหน่งหัวหน้าโค้ชลำดับที่หนึ่ง!

ทว่าพอลองคิดดูแล้ว ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

ทั้งที่มีความสามารถล้นเหลือ แต่กลับต้องนั่งอยู่ข้างสนามในฐานะโค้ช

มหกรรมดนตรีบลูสตาร์ติดหนี้แชมป์กับเซี่ยนอวี๋ แถมอาจจะไม่ใช่แค่แชมป์เดียวด้วยซ้ำ!

ให้เซี่ยนอวี๋ขึ้นแสดงในพิธีปิด ถือเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดของฉินโจวอย่างไม่ต้องสงสัย!

ท่ามกลางเสียงกู่ร้องเหล่านั้น หลินเยวียนเผยรอยยิ้มอย่างจนใจออกมา เดิมทีเขาอยากมอบโอกาสนี้ให้กับผู้เข้าแข่งขัน แต่ไม่ว่าจะเป็นทีมโค้ชหรือเหล่าผู้เข้าแข่งขันต่างก็ลงความเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่า ‘ให้เซี่ยนอวี๋ขึ้นเวที’ สุดท้ายหลินเยวียนจึงต้องยอมตกลง และแน่นอนว่าเขาเองก็เข้าใจถึงความรู้สึกของทุกคนดี

“สวัสดีครับทุกคน”

“ผมคือเซี่ยนอวี๋”

หลินเยวียนไม่รู้จะพูดอะไรดีอยู่ชั่วขณะ เขาจึงตัดสินใจเริ่มต้นด้วยการแนะนำตัวเสียเลย ซึ่งก็ทำให้ห้องถ่ายทอดสดจากทั่วทุกทวีปส่งเสียงหัวเราะลั่นออกมาทันที!

‘ฮ่าๆ !’

‘ถึงกับต่องแนะนำตัวเลยเหรอ’

‘ฟังท่านพูดเพียงคำเดียว ได้ความรู้ยิ่งกว่าอ่านตำรานับสิบปี!’

‘ในโลกนี้ถ้ายังมีใครไม่รู้จักเซี่ยนอวี๋ แสดงว่าเพิ่งออกจากถ้ำมา!’

‘รอจนใจจะขาดแล้ว!’

‘นึกไม่ถึงเลยว่าจะเป็นพ่อเพลงอวี๋ที่ขึ้นเวที!’

‘เพราะโค้ชไม่สามารถเข้าร่วมแข่งขันในฐานะผู้เข้าแข่งขันได้ ทั้งที่มีฝีมือเต็มเปี่ยมแต่กลับไม่มีโอกาสได้โชว์บนเวที ดังนั้นโอกาสสุดท้ายนี้ไม่ว่าจะด้วยเอารมณ์หรือเหตุผล ก็ควรมอบให้พ่อเพลงอวี๋ขึ้นเวทีจริงๆ !’

‘เริ่มเลยย!’

‘ลาสต์บอส!’

‘ชายผู้ทำให้เหล่าผู้เข้าแข่งขันสิ้นหวัง และทำให้ทีมโค้ชทั้งหลายหมดอาลัยตายอยาก เวทีนี้เป็นของคุณแล้ว!’

‘เซี่ยนอวี๋!’

เสียงผู้ชมตะโกนเรียกชื่อเขาดังกึกก้อง!

หลินเยวียนเอ่ยขึ้นว่า “ต่อไป เชิญรับชมบทเพลงราตรีบรรเลงครับ”

ทั้งเวทีระเบิดเสียงหัวเราะขึ้นอีกครั้ง ขณะที่พ่อเพลงจากทุกทวีปก็กลั้นขำไว้ไม่อยู่

ให้ตายสิ

ราตรีบรรเลงอีกแล้ว!

ไม่รู้เหรอว่าคนบางคนแค่ได้ยินคำว่าราตรีบรรเลงก็รู้สึกขนลุกขนพองกันหมดแล้ว?

กล้องถ่ายทอดสดยังแอบเล่นตลกด้วยการแพนไปยังที่นั่งโค้ชของฝั่งจงโจว พ่อเพลงจากจงโจวพากันหัวเราะแห้งๆ มีเพียงอบิเกลที่คลี่ยิ้มบาง ราวกับปลดเปลื้องจากความผิดหวังของการแพ้เซี่ยนอวี๋ไปได้แล้ว เผยให้เห็นถึงท่าทีที่สง่างามและความใจกว้างของพ่อเพลงระดับสูง

…

กลางเวที

หลินเยวียนนั่งอยู่หน้าเปียโน

เขายกมือขึ้น แล้วเริ่มบรรเลง

เพลงราตรีบรรเลงในชุดนี้มีทั้งหมด 21 เพลง

ในบลูสตาร์เคยเผยแพร่ออกมาแล้ว 18 เพลง ยังเหลืออีกสามเพลงที่ยังไม่เคยเปิดตัว และครั้งนี้ หลินเยวียนก็กำลังบรรเลงหนึ่งในสามเพลงนั้น

ยังคงไพเราะเช่นเคย

เพลงราตรีบรรเลงชุดนี้ ล้วนมีคุณภาพโดดเด่น

ไม่เช่นนั้นก็คงไม่สามารถสร้างความตะลึงไปทั่วทุกแข่งหนในมหกรรมดนตรีบลูสตาร์ได้

แต่เมื่อหลินเยวียนเริ่มบรรเลง จู่ๆ ผู้ชมกลับรู้สึกได้ถึงบางอย่างที่เปลี่ยนไป

คล้ายกลับว่าเพลงราตรีบรรเลงที่เซี่ยนอวี๋เล่นนั้น ดีกว่าที่ผู้เข้าแข่งขันคนอื่นเล่นเสียอีก?

ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่านั่นเป็นเพราะเจ้าตัวเป็นผู้บรรเลงเอง หรือเพราะมีเหตุผลอื่นซ่อนอยู่

ทว่าสิ่งที่เห็นได้ชัดคือ สีหน้าของบรรดาพ่อเพลงจากทุกทวีปเริ่มเปลี่ยนไปถนัดตา

รอยยิ้มพลันมลายหาย เหลือเพียงความตกตะลึงและงงงันเต็มใบหน้า!

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง

ผู้เข้าแข่งขันเปียโนชายหญิงจากทุกทวีปก็ลุกพรวดขึ้นจากที่นั่ง!

“นี่มัน!”

“เป็นไปได้ยังไง!”

“ฉันฟังไม่ผิดใช่ไหม?”

“ไม่แพ้กวงหลินเลย!”

“ไม่แพ้คริสด้วย!”

“ระดับปรมาจารย์…”

“ทักษะการเล่นเปียโนของเซี่ยนอวี๋อยู่ในระดับปรมาจารย์เชียวหรือ!?”

“บ้าน่ะ!”

“เก่งกว่าฉันอีก!”

“ฉันนึกว่าเซี่ยนอวี๋แค่เสียงร้องอยู่ในระดับเทพ แต่ไม่คิดเลยว่าฝีมือดเปียโนของเขาก็อยู่ระดับเทพเหมือนกัน ถ้าเซี่ยนอวี๋เข้าร่วมแข่งขันละก็ แชมป์รายการเปียโนต้องตกเป็นของเขาแน่ๆ!”