Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1108

ตอนที่ 1108 ศึกชิงเรตติง

………………..

สตูดิโอตามเงาฝัน

“ได้รับเลือกหมดเลย!”

“ทุกเรื่องที่เราส่งไปได้ฉายหมดเลย!”

“ความพยายามของพวกเราไม่สูญเปล่า!”

“ผลงานของอาจารย์อิ่งจือ ดีที่สุดอย่างที่คิดจริงๆ !”

“แต่เบื้องบนดันช่องเด็กตั้งสองช่อง แบบนี้มันชัดเลยว่าเตรียมจัดศึกดวลเรตติงใช่ไหม?”

“แน่นอนอยู่แล้ว”

“สองช่องนี้อยู่ในสถานะทางการตลาดเหมือนกันเป๊ะ”

“ถ้าคู่แข่งคือห้าบริษัทยักษ์ใหญ่ พวกเราจะไหวไหมนะ?”

…

แผนกแอนิเมชันของสตาร์ไลท์

“ฮ่าๆๆๆๆๆ !”

“อาจารย์อิ่งจือสุดยอดไปเลย!”

“ทั้งของพวกเราและของสตูดิโอตามเงาฝันก็ได้ฉาย!”

“นี่ก็เท่ากับว่า สมาคมวรรณศิลป์จัดทำช่องใหม่ขึ้นมาเพื่ออิ่งจือเลยเหรอ?”

“ในความเข้าใจของฉัน ช่องเด็กหมายเลขสอง ก็คือช่องของอิ่งจือ!”

“ถูกต้อง!”

“ตอนนี้ช่องเด็กหมายเลขสองกลายเป็นช่องของเทพอิ่งไปแล้ว!”

“เดาว่าต่อจากนี้ เราคงต้องทำงานให้หนักขึ้น เพื่อช่วยเทพอิ่งสู้ศึกเรตติงแอนิเมชันนี้ให้ได้!”

แผนกซีรีส์ของสตาร์ไลท์

จ้าวเจวี๋ยยิ้มแก้มปริ!

เธอไม่คิดเลยว่าตนเองแค่ทำตามคำขอของเซี่ยนอวี๋ ช่วยอิ่งจือสร้างผลงานไลฟ์แอ็กชันเรื่องหนึ่ง ก็จะได้ออกอากาศในช่องเด็กด้วย!

แม้ช่องแอนิเมชันสำหรับเด็กจะถูกแบ่งเป็นสองช่อง

แต่โดยรวมแล้วมูลค่าของการออกอากาศก็ยังสูงมาก!

ไม่ต้องถึงกับทั้งบลูสตาร์ดูพร้อมกัน แค่มีครึ่งหนึ่งของบลูสตาร์” ให้ความสนใจก็นับว่าไม่เลวแล้วใช่ไหมล่ะ?

เห็นได้ชัดว่า

สองช่องนี้จะต้องแข่งกันเองอย่างแน่นอน

ใครชนะก็จะกลายเป็นจ้าวตลาดในอนาคต!

จ้าวเจวี๋ยมองว่า การที่สมาคมวรรณศิลป์เปิดสองช่องสำหรับเด็กขึ้นมาสองช่อง สุดท้ายแล้วก็แค่การแก้ปัญหาเฉพาะหน้าเท่านั้นเอง

“ขอให้อิ่งจือชนะด้วยเถอะ”

ถึงจะรู้ดีว่าความหวังนั้นริบหรี่

เพราะคู่แข่งคือบริษัทยักษ์ใหญ่ทั้งห้า

แต่แค่ตอนนี้สามารถครองทั้งช่องเด็กหมายเลขสองได้ ก็ถือเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่มากแล้ว!

…

ในห้องทำงาน

เมื่อหลินเยวียนได้ยินข่าวนี้ ก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที

แอนิเมชันทั้งสิบเอ็ดเรื่องได้รับเลือกทั้งหมด!

นี่เป็นสิ่งที่เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลย!

แม้แต่เรื่องที่สมาคมวรรณศิลป์จะตั้งช่องเด็กเพิ่มอีกช่อง หลินเยวียนเองก็ไม่คาดคิด

“ชัดเจนเลยนะครับ”

จินมู่เริ่มวิเคราะห์ว่า “สมาคมวรรณศิลป์ตั้งใจจะให้ช่องเด็กทั้งสองแข่งกัน แล้วมอบสิทธิ์ในการเลือกให้กับผู้ชม เพราะข้างในองค์กรเขาคงตัดสินใจกันไม่ได้แน่ๆ คงทะเลาะกันอุตลุดแล้ว ไม่อย่างนั้นคงไม่ลากยาวเป็นครึ่งเดือนแบบนี้ ตอนนี้ก็จะถึงปีใหม่แล้วด้วย”

“อืม”

หลินเยวียนพยักหน้าเล็กน้อย “แล้วทำไมถึงเอาผลงานทั้งหมดของผมไปไว้ในช่องหมายเลขสองล่ะ?”

จินมู่ครุ่นคิดก่อนตอบว่า “หนึ่งคือผลงานของคุณมีเยอะมาก สองคือสไตล์ของแต่ละเรื่องนั้นแปลกใหม่เป็นพิเศษ บางเรื่องเบื้องบนก็คงไม่มั่นใจว่าจะได้ผลตอบรับดีหรือเปล่า เลยอยากเอามาทดลองก่อน ยังไงศึกชิงเรตติงก็ต้องเกิดแน่นอน เราต้องเริ่มเตรียมตัวไว้แต่เนิ่นๆ จะดีที่สุด ถ้ามีแอนิเมชันที่สามารถทำเรตติงดีๆ ได้ ก็ต้องสำรองไว้เปลี่ยนมาแทนเรื่องที่ใกล้จบ ถ้าเราทำได้ดีพอ ไม่แน่ว่าช่องเด็กหมายเลขสองในอนาคตอาจตกเป็นของคุณทั้งหมดจริงๆ ก็ได้!”

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง

จินมู่ก็เอ่ยขึ้นว่า “ยังไงทางสมาคมวรรณศิลป์ก็ได้ติดต่อผมมาแล้ว พูดง่ายๆ ก็คือ งานแอนิเมชันของช่องเด็กช่องหมายเลขสอง จะมอบหมายให้อิ่งจือดูแลชั่วคราว ผมคิดว่าคุณน่าจะเข้าใจว่าสิ่งที่พวกเขาพูดหมายความว่ายังไงนะครับ”

“ครับ”

หลินเยวียนพยักหน้าเบาๆ

ที่จริงแล้ว แอนิเมชันเหล่านี้ที่หลินเยวียนผลิตขึ้นมาเป้าหมายหลักก็เพื่อให้มีความหลากหลายของแนวเรื่อง

มีครบทุกประเภท

บางประเภทก็รู้ตัวว่าอาจจะสู้เรตติงไม่ได้ อย่างเช่น ลูกอ๊อดน้อยตามหาแม่

แต่งานแอนิเมชันภาพสีน้ำหมึกแนวนี้ มีคุณค่าทางศิลปะสูงมากหากไม่ได้เผยแพร่ออกมาก็เสียดายเปล่า ไหนๆ ก็มีความยาวไม่มากแล้วแถมยังสามารถดึงดูดคะแนนนิยมจากบรรดาผู้ปกครองได้อีกต่างหาก

หากต้องเปิดศึกเรตติงกับช่องเด็กช่องแรกจริงๆ ล่ะ?

หลินเยวียนก็พร้อมจะงัดผลงานที่เรียกเรตติงได้ดีออกมาเพื่อสับเปลี่ยนกับแอนิเมชันเรื่องสั้นเหล่านี้ทันที

ขณะนั้นเอง

จินมู่ก็ยิ้มขึ้นมาแล้วพูดว่า

“ว่าแต่ตอนนี้ใกล้จะปีใหม่แล้วสินะครับ ปีนี้งานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ เขาเชิญคุณไปร่วมไหม?”

หลินเยวียนตอบว่า “คำเชิญแปดฉบับ”

จินมู่ถึงกับตกใจ “ฉิน ฉี ฉู่ เยี่ยน หาน จ้าว เว่ย จงโจวก็เชิญคุณด้วยหรือ?”

หลินเยวียนพยักหน้าเบาๆ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน