Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1133

ตอนที่ 1133 เตรียมจัดนิทรรศการเดี่ยวของอิ่งจือ

ใครๆ ก็พูดว่าอิ่งจือเป็นแค่เงาจืดจาง

แต่หลินเยวียนรู้ดีว่าเรื่องในบ้านของตนดีกว่าใคร

ด้วยขุมกำลังที่อิ่งจือมีตอนนี้ บอกเลยว่าเขาไม่ใช่เงาจืดจางอีกต่อไปแล้ว

อิ่งจือคือจิตรกรผู้มีฝีมือในระดับปรมาจารย์ จิตรกรระดับนี้ บนดาวบลูสตาร์มีไม่ถึงห้าคนด้วยซ้ำ!

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงทักษะมิติแห่งภาพวาดที่เหนือมนุษย์ของเขา

ด้วยทักษะนี้เองอิ่งจือได้สร้างผลงานระดับตำนานอย่างภาพชุดจิตรวิญญาณออกมาทั้งหมดเจ็ดภาพ จนกลายเป็นของสะสมที่เหล่าเศรษฐีจากทั่วทุกทวีปแย่งชิงกันอย่างบ้าคลั่ง ต่อให้ทุ่มเงินมหาศาลก็ยังซื้อไม่ได้

เมื่อมองจากมุมนี้อันดับที่ 21 นับว่าต่ำกว่าความสามารถที่แท้จริงของอิ่งจือมาก!

หากนำจิตรกรจากทุกทวีปมาแข่งกันเพื่อวัดฝีมือกันเพียงอย่างเดียว ต่อให้อิ่งจือไม่ใช้ทักษะมิติแห่งภาพวาด เขาก็ควรจะอยู่ในห้าอันดับแรก ของของวงการแล้ว!

แต่การจัดอันดับนี้มีปัจจัยที่ต้องพิจารณาหลายด้าน

สิ่งที่ทำให้อิ่งจือเสียเปรียบมากที่สุดก็คืออิทธิพลที่ยังไม่มากพอ

ถึงแม้ว่าภาพชุดจิตรวิญญาณจะยอดเยี่ยม แต่คนชาวเน็ตในแต่ละทวีปกลับแทบไม่รู้จักเลยด้วยซ้ำภาพวาดชุดนี้กลายเป็นเหมือนผลงานที่ถูกจำกัดอยู่เฉพาะกลุ่มมหาเศรษฐีเท่านั้น

คิดดูแล้วก็สมเหตุสมผลอยู่เหมือนกัน

เพราะภาพชุดจิตรวิญญาณมีทั้งหมดเพียงเจ็ดภาพเท่านั้น

ในจำนวนนั้น มีสองภาพที่เป็นของสะสมส่วนตัวเศรษฐี ไม่ได้นำออกมาอวดให้ใครดูง่ายๆ

อีกห้าภาพที่เหลือก็ถูกนำไปตั้งแสดงในห้องสวีตระดับสูงสุดของโรงแรมราชวงศ์ปลา ซึ่งราคาต่อคืนสูงถึงห้าแสนหยวน และตารางจองห้องก็แน่นยาวเหยียด

อย่าว่าแต่คนธรรมดาเลยที่ไม่มีโอกาสได้เห็นภาพพวกนี้

แม้แต่เศรษฐีที่ฐานะด้อยกว่านิดหน่อย ก็ยังไม่มีสิทธิ์เข้าถึง

ของล้ำค่าขนาดนี้ ก็เหมือนกับการสวมแพรพรรณหรูหราเดินในยามค่ำคืนต่อให้ดีแค่ไหน ก็ไม่มีใครมองเห็น แล้วจะมีอิทธิพลต่อสาธารณชนได้อย่างไร?

มิหนำซ้ำเศรษฐีเหล่านี้ ก็ไม่คิดจะโปรโมตให้ใครรู้ด้วยซ้ำ

ลองนึกภาพดูก็ได้

เศรษฐีมหาอำนาจอันดับต้นๆ ของโลกจะมาสนทนาเรื่องภาพวาดกับคุณไหม?

งานศิลปะที่มีสมบัติส่วนตัว พวกเขาก็แค่เอาไว้ชื่นชมเงียบๆ กับกลุ่มเพื่อนที่มีคุณสมบัติพอจะเข้าใจก็พอแล้ว

แต่ปัญหาก็คือ

อิทธิพลในหมู่สาธารณชนกลับเป็นหนึ่งในเกณฑ์สำคัญที่ใช้พิจารณาอันดับบนตารางเสียด้วยสิ!

พูดอีกอย่างก็คือ

ในแง่ของงานจิตรกรรมแบบดั้งเดิมนั้น ชื่อเสียงของอิ่งจือยังแทบไม่มีเลย

แต่นี่ก็เป็นทางเลือกของหลินเยวียนเองตั้งแต่แรก

เพราะตอนที่เขาเริ่มวาดชุดจิตรวิญญาณ จุดประสงค์หลักคือเพื่อช่วยให้โรงแรมราชวงศ์ปลาให้โด่งดังขึ้น แนวทางที่วางไว้ตั้งแต่แรกจึงมุ่งเน้นไปที่ตลาดระดับบนสุดเท่านั้น ไม่ได้ขบคิดถึงเรื่องอิทธิพลในหมู่สาธารณชนเลยแม้แต่น้อย

แต่ตอนนี้ เขาดันรับภารกิจของระบบ

เป้าหมายของอิ่งจือคือการไล่ตามเซี่ยนอวี๋กับฉู่ขวงให้ทัน

หลินเยวียนรู้ดีว่าตนเองจำเป็นต้องเปลี่ยนแนวคิดเสียที

ในตอนนี้ที่โลกบลูสตาร์ได้ผนวกรวมกันแล้ว บางทีอาจถึงเวลาที่อิ่งจือควรเริ่มเข้าร่วมงานนิทรรศการภาพวาดระดับสูงของบลูสตาร์ หรือจัดนิทรรศการเดี่ยวของตนเองอย่างเป็นทางการได้แล้วก็ได้

นั่นแหละถึงจะเป็นช่องทางที่ดีที่สุดในการสร้างอิทธิพลต่อสาธารณชน และก็เป็นกุญแจสำคัญที่สุดในภารกิจครั้งนี้

ไม่อย่างนั้นก็จัดนิทรรศการส่วนตัวไปเลย

หากคิดจะเข้าสู่วงการจิตรกรรมแบบดั้งเดิมอย่างจริงจัง จะมีแค่ผลงานเด่นๆ สักหนึ่งหรือสองชิ้นน่ะก็ยังไม่พอหรอก จำเป็นต้องจัดนิทรรศการเดี่ยวระดับสูงขึ้นมาสักรอบถึงจะได้!

แต่กระนั้น…

การสร้างสรรค์ผลงานชุดจิตรวิญญาณก็ยังจำเป็นต้องใช้ความระวังอย่างยิ่งยวด

เพราะของหายากย่อมมีค่ามาก หลักการนี้ใช้ได้เสมอมา

ของแบบนี้ยิ่งมีจำนวนน้อย มูลค่าก็ยิ่งสูงขึ้น กระทั่งถึงขั้นที่หลินเยวียนเองก็ยังควบคุมไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

ถ้าเขาคิดจะผลิตผลงานชุดจิตรวิญญาณออกมาแบบปริมาณมากจริงๆ ก็ยังจะมีเหล่ามหาเศรษฐีแห่กันเข้ามาแย่งซื้ออยู่ดี แต่ระดับชั้นของผลงานก็ต้องลดลงแน่นอน

หลินเยวียนไม่คิดจะสูบบ่อจนแห้งเพียงเพื่อจับปลา

โชคดีที่ทักษะด้านจิตรกรรมระดับปรมาจารย์ของเขา นั้นเพียงพอจะรองรับนิทรรศการศิลปะได้ทุกรูปแบบอยู่แล้ว

ขอแค่ในงานจัดแสดงมีผลงานจากชุดจิตรวิญญาณเพียงหนึ่งถึงสองชิ้น ก็เพียงพอจะแผ่บารมีให้กับทั้งงานได้

ถ้าไปแสดงมากเกินไป มีแต่จะทำให้ผู้ชมรู้สึกด้านชาเสียเปล่า

ถึงอย่างไรในเวลาปกติ หลินเยวียนก็มีนิสัยชอบวาดรูปอยู่แล้ว

ภายในห้องทำงานของเขา

ยังมีผลงานระดับปรมาจารย์มากมายที่อิ่งจือสะสมไว้ตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา

บางชิ้นก็เป็นส่วนหนึ่งของชุดจิตรวิญญาณด้วยซ้ำ

หากนำผลงานเหล่านี้มาจัดนิทรรศการเดี่ยวสักงาน บอกได้เลยว่าเหลือเฟือ!

เมื่อถึงเวลานั้น หากจัดนิทรรศการภาพวาด ควบคู่ไปกับการปล่อยผลงานแอนิเมชันและการ์ตูนออกมาพร้อมกัน การไต่อันดับแซงฉู่ขวงคงไม่ใช่เรื่องยากอะไร

ท้ายที่สุดแล้ว การเขียนนิยายของฉู่ขวงยังต้องใช้เวลา

แต่ฝั่งของอิ่งจือกลับมีผลงานสำเร็จรูปอยู่ในมือเพียบ

เมื่อคิดได้ดังนั้น

หลินเยวียนจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาติดต่อซุนเย่าหั่ว

สามวินาที?

ความเร็วในการรับสายของซุนเย่าหั่วนั้น

มักจะเร็วกว่าคนอื่นอยู่หนึ่งก้าวเสมอ

จุดนี้ทำให้หลินเยวียนต้องนึกชื่นชมอยู่ในใจ

ถึงขั้นเริ่มสงสัยเลยว่า รุ่นพี่คนนี้ว่างเมื่อไหร่ก็คงเอาแต่นั่งกอดโทรศัพท์เล่นทั้งวัน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน