เข้าสู่ระบบผ่าน

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1141

ตอนที่ 1141 ฉู่ขวงกดไลก์

ยังคงเป็นวันที่ 10 เมษายน

เวลาประมาณห้าทุ่ม

อินเทอร์เน็ตที่ควรจะสงบกลับปะทุรุนแรงราวกับน้ำมันเดือดที่ถูกสาดด้วยน้ำไม่กี่หยด

ในเว็บบอร์ดนิยายแห่งหนึ่งของจงโจว

ไม่รู้ว่ากระทู้ของใครเป็นคนแรกที่พูดถึงการตายของซิเรียส แต่ไม่ว่าอย่างไร เจ้าของกระทู้ที่อ่านถึงตอนนี้คนแรกก็ถูกแบนอย่างรวดเร็ว

กระทู้ก็ถูกลบไปแล้ว

เพราะมีคำหยาบมากเกินไป ไม่ว่าจะหยาบคายแค่ไหน ก็ยังมีตัวอักขระต่างๆ เช่น #¥%&*@ ปะปนอยู่ด้วย

หลังจากนั้น

มีกระทู้เพิ่มขึ้นอีก!

เว็บบอร์ดใหญ่ๆ ของจงโจวต่างก็ถูกจุดชนวนด้วยกระทู้ที่คล้ายกัน ผู้อ่านนับไม่ถ้วนต่างสติแตก!

‘เจ้า! แก่! ฉู่! ขวง!’

‘คืนซิเรียสของฉันมา คืนพ่อทูนหัวของฉันมา!’

‘ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ซิเรียสจะตายได้ยังไง!?’

‘ถ้าฉันเป็นโวลเดอมอร์ ฉันจะส่งผู้เสพความตายไปฆ่าฉู่ขวงเป็นคนแรกเลย!!!’

‘ฉันไม่ยอมรับ!’

‘/(ㄒoㄒ)/~~!!!’

‘บ้าเอ๊ย ร้องไห้จนตาบวมไปหมดแล้วเนี่ย พรุ่งนี้ฉันจะไปทำงานยังไง!’

‘แค่เซดริกยังไม่พออีกหรือ!?’

‘ฉู่ขวงนี่เสพติดการส่งตัวละครกลับบ้านเก่าแล้วใช่ไหม!?’

‘อ๊าาาาา ใครก็ได้เอาดาบยาวแปดสิบเมตรของฉันมาที!’

‘ฉันเข้าใจนะว่าแฮร์รี่ พอตเตอร์ต้องเติบโต แต่ทำไมต้องให้เนื้อเรื่องมันหดหู่เป็นแสนๆ ตัวอักษร แล้วสุดท้ายยังมาเขียนฉากแบบนี้อีก!’

‘ตัวละครที่ฉันชอบที่สุดคนหนึ่งตายไปแล้ว!’

‘ร้องไห้จนจะเป็นบ้า ซิเรียสไม่มีวันกลับมาแล้ว!’

‘แก้บทเถอะ!’

‘เจ้าแก่ต้องแก้บทเดี๋ยวนี้เลย!’

อันที่จริง

ไม่เพียงแค่ในจงโจวเท่านั้น.

ผู้อ่านในทวีปอื่นๆ ก็เช่นกัน.

แม้แต่ผู้อ่านเก่าที่อ้างว่าตัวเองใจแข็งแค่ไหน ในเวลานี้ก็ไม่อาจทนไหวอีกต่อไปแล้ว!

ฉินโจว

“นี่เรียกว่านิยายสำหรับเด็กหรือ?”

“บอกฉันมาหน่อยสิ อะไรคือวรรณกรรมสำหรับเด็ก?”

“เหี้************!”

ฉีโจว

“เขากลับมาแล้ว!”

“เพชฌฆาตมือเปื้อนเลือดนั่นกลับมาอีกแล้ว!”

“เซดริกเป็นแค่รอยแรก ฟันลงบนตัวของพวกเรา ส่วนซิเรียสคือรอยที่สอง แทงทะลุเข้ากลางใจ!”

ฉู่โจว

“เล่มสี่ฆ่าเซดริก เล่มห้าฆ่าซิเรียส!”

“นี่คิดจะฆ่าคนละตัวทุกเล่มหรือไง!?”

“ผม! ไม่! ยอม! หรอก!”

เยี่ยนโจว

“อ๊าววววววววววววววว!”

“เกินไปแล้ว!”

“คราวนี้เกินไปจริงๆ !”

หานโจว

“นี่มันอาชญากรรมชัดๆ !”

“ฆ่าเซดริกต้องโดนลงโทษ!”

“ฆ่าซิเรียส แบล็กต้องโทษหนักยิ่งกว่าอีก สมควรตาย!”

จ้าวโจว

“มาอีกแล้ว มาอีกแล้ว เขาเริ่มอีกแล้ว ครั้งแล้วครั้งเล่า!”

“ฉันไม่กล้าอ่านเล่มต่อไปแล้ว!”

“ทำไมโวลเดอมอร์ถึงยังลอยนวลอยู่ล่ะ ชั่วช้าฉิบหายตายซะเถอะ!”

เว่ยโจว

“แบบนี้จะอ่านวรรณกรรมเด็กไปทำไมกัน ฉันถามหน่อยเถอะ นิยายวิทยาศาสตร์ไม่ดีกว่าเหรอ?”

“ฉู่ขวงต้องเข้าใจอะไรผิดเกี่ยวกับวรรณกรรมเด็กแน่ๆ !”

“เล่มนี้มันหดหู่มาก หดหู่แบบไม่เคยมีมาก่อน ทรมานตั้งแต่ต้นจนจบเลย!”

ตอนที่ 1141 ฉู่ขวงกดไลก์ 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน