Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1146
ตอนที่ 1146 เพลงสุขสันต์วันเกิด
ที่บ้านของเว่ยห่าวอวิ้น ผู้ช่วยของซย่าฝานก็ร้องออกมาด้วยความตกใจ!
เกิดอะไรขึ้น!?
ทุกคนหันไปมองผู้ช่วยของซย่าฝานทันที
น้ำเสียงของเธอสั่นอย่างเห็นได้ชัด ราวกับว่าได้เห็นภาพที่น่าตกใจสุดขีด
“ยานรบจักรวาล! หลังจากอาจารย์เซี่ยนอวี๋ปรากฏตัว ก็มียานรบจักรวาลขึ้นเต็มไปหมดเลยค่ะ…”
“อ๋า?”
หลินเยวียนมีสีหน้างุนงง
อะไรคือยานรบจักรวาล?
แต่ซย่าฝานเข้าใจได้อย่างรวดเร็ว “ในไลฟ์ ยานรบจักรวาลเป็นของขวัญที่แพงที่สุด”
ซุนเย่าหั่วกับคนอื่นๆ ก็ตั้งสติได้ แล้วก็รีบเปิดไลฟ์ดูในโทรศัพท์ เมื่อเห็นภาพในไลฟ์ ทุกคนก็เข้าใจทันที!
“ให้ตายเถอะ”
“ทั้งหมดนั่นคือของขวัญที่ผู้ชมโดเนตมาเลยนะ”
“ถ้าจำไม่ผิด ยานรบจักรวาลของหู่อวี๋หนึ่งลำมีมูลค่าลำละหนึ่งหมื่นหยวนใช่ไหม?”
“แล้วนี่มันมีกี่ลำกันเนี่ย?”
“นับไม่ไหวแล้ว”
“ขึ้นมาเรื่อยๆ แบบไม่หยุดเลย”
“ทั้งหมดนั่นก็เพราะตัวแทนมานี่แหละ”
“ก่อนที่ตัวแทนจะมา ไลฟ์ของพวกเราก็ได้ของขวัญเยอะอยู่นะ?”
“ก็เยอะอยู่ แต่จำนวนยานรบจักรวาลยังถือว่าน้อยอยู่ เพราะของพวกนี้มันต้องจ่ายตั้งหมื่นนึงถึงจะส่งได้”
“ซย่าฝานลาภลอยเลยนะ”
“พรุ่งนี้เธอเลี้ยงข้าวพวกเราด้วยละ อย่าลืมนะ!”
ของขวัญ?
หลินเยวียนก็เริ่มเข้าใจแล้วเช่นกัน
ที่แท้ก็เพราะแฟนๆ เห็นเขาปรากฏตัวในไลฟ์ จึงพากันส่งของขวัญจำนวนมหาศาลมาให้
หลินเยวียนรู้สึกแปลกพิกลขึ้นมาเล็กน้อยในใจ
เขาหันไปพูดกับกล้องตรงหน้าอย่างจริงใจว่า
“ขอบคุณทุกคนสำหรับของขวัญนะครับ แต่ไม่ต้องเสียเงินกันแล้ว แค่ดูไลฟ์กันอย่างมีความสุขก็พอแล้วครับ”
สมาชิกคนอื่นในราชวงศ์ปลา “…”
ผู้ชมในไลฟ์ “…”
ถ้าเป็นสตรีมเมอร์ทั่วไปในแพลตฟอร์มหู่อวี๋
แม้แต่ถ้าเป็นดาราในวงการบันเทิงที่มาไลฟ์เอง
ถ้าได้ของขวัญที่กระหน่ำเข้ามาขนาดนี้ แน่นอนว่าต้องขอบคุณชื่อผู้มอบของขวัญซ้ำแล้วซ้ำเล่าแทบไม่หยุด
สำหรับสตรีมเมอร์ระดับกลางบางคน แค่ได้ยานรบจักรวาลลำเดียวก็ตื่นเต้นจนน้ำตาไหลกันเลยก็มี
แต่เมื่อมาถึงเซี่ยนอวี๋ กลับมีเพียงคำว่า ‘ขอบคุณ’ สั้น ๆ และคำขอร้องให้ทุกคนหยุดส่งของขวัญ
อย่างไรก็ตาม
สำหรับคนในระดับอย่างเซี่ยนอวี๋ การวางตัวแบบนี้กลับดูเป็นเรื่องปกติธรรมดา
เหมือนกับว่า คนระดับเขา แค่มาออกรายการไลฟ์ของซย่าฝานเฉยๆบรรดาแฟนคลับสายเปย์ระดับมหาเศรษฐีก็แทบจะคลั่งกันไปหมดแล้ว
ผู้ชมจากทุกทวีปต่างพูดกันว่า
‘นี่สินะคือระดับเทพ?’
‘ดูไลฟ์มาตั้งหลายปี เพิ่งเคยเห็นคนที่เจอยานรบจักรวาลขนาดนี้ แถมยังโผล่มาแบบรัวๆ แบบนี้ด้วย ต่อไปคงไม่มีใครได้รับของขวัญระดับนี้เยอะกว่านี้อีกแล้ว!’
‘ก็แน่ละสิ’
‘นี่มันพ่อเพลงอวี๋นะ!’
‘พ่อเพลงอวี๋ไม่รับงานโฆษณาด้วยซ้ำ’
‘ถ้าเขายอมรับงานนะ ค่าตัวคงพุ่งเป็นพันล้านแล้วมั้ง’
‘นี่น่าจะเป็นบุคคลที่โหดที่สุดที่เคยปรากฏตัวในไลฟ์ของหู่อวี๋เลยล่ะ’
‘หึๆ เจอพ่อเพลงอวี๋มาไลฟ์แบบนี้ทั้งที ไม่เปย์ได้ไง? เงินฉันเหลือเฟือจะตาย!’
‘ยานรบจักรวาล จัดต่อเลย!’
‘พอเถอะ พ่อเพลงอวี๋บอกแล้วว่าไม่ต้องเปย์กันขนาดนี้”
‘พ่อเพลงอวี๋คงหมายถึงว่า พวกสายเปย์จะเปย์ก็แล้วแต่ แต่คนที่ไม่ใช่สายเปย์ก็พอเถอะ ทำเท่าที่ไหว อย่าให้กระทบชีวิตตัวเอง’
‘ดูสิ ฉันเจออะไรเข้าแล้ว ได้ข่าวว่าเศรษฐีก้อนหนึ่งโปรตีนสูงมาก งั้นเราตัดหัวก่อนเลย…’
‘พ่อเพลงอวี๋แค่ยอมไลฟ์ ฉันยอมกินแกลบเพื่อเอาเงินไปเลี้ยงเขาเลยก็ได้!’
จนถึงตอนนี้
ความถี่ของการส่งยานรบจักรวาลก็เริ่มช้าลง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะคำพูดของเซี่ยนอวี๋เมื่อกี้ได้ผลหรือเปล่า
กลายเป็นของขวัญประเภทอื่นที่ราคาน้อยกว่านั้น ยังคงถูกส่งเข้ามาไม่หยุด
ตั้งแต่ของขวัญราคาไม่กี่หยวน ไปจนถึงหลักสิบหลักร้อยหรือหลักพันก็มี
ไม่ใช่ทุกคนจะเป็นเศรษฐี
แต่ทุกคนต่างก็สนับสนุนเซี่ยนอวี๋ในแบบของตัวเอง
ส่วนพวกเศรษฐีก็นั่งชมไลฟ์สุดพิเศษจากราชวงศ์ปลาในค่ำคืนนี้ร่วมกับผู้ชมทั่วไปอย่างเพลิดเพลิน
…
หลินเยวียนไม่ได้ใส่ใจเรื่องของขวัญที่ผู้ชมส่งมาเท่าไหร่นัก
สมาชิกของราชวงศ์ปลาก็เพียงแค่ยิ้มแล้วกล่าวขอบคุณผ่านกล้อง ก่อนจะแยกย้ายกันไปพูดคุยกันตามอัธยาศัย
เรื่องเงินน่ะเหรอ?
ซุนเย่าหั่วไม่ได้สนใจ
สมาชิกแต่ละคนในราชวงศ์ปลาล้วนเป็นแชมป์ของบลูสตาร์ เป็นดาราดังกันทั้งนั้น จึงไม่รู้สึกตื่นเต้นอะไรกับเรื่องนี้
แค่ขอบคุณตามมารยาทก็พอ
เพราะดารากับเน็ตไอดอลนั้นต่างกัน
ยิ่งไปกว่านั้น สถานะของพวกเขาก็ไม่ใช่เล่นๆ
พวกเขาเปิดไลฟ์แค่มาเล่นสนุก แทบไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์กับผู้ชมด้วยซ้ำ
ถ้าพวกเขาต้องการหาเงินละก็ แค่รวมตัวกันออกงานครั้งเดียว ก็คงได้มากกว่าการรับของขวัญในไลฟ์มากโข
มีเพียงผู้ช่วยของซย่าฝาน ที่มือไม้สั่นเล็กน้อยขณะถ่ายทำไลฟ์นี้
“กินข้าวเถอะ”
หลินเยวียนพูดขึ้นมา แต่ทุกคนยังไม่มีใครยกตะเกียบขึ้น
มีแค่หลินเยวียนกับหลานหลาน ที่ไม่คิดอะไรมากและเริ่มลงมือกินกันเลย
คีบกับข้าว
หลินเยวียนตักปลามาคำหนึ่ง
หลานหลานตักมันฝรั่งเส้นมากิน
แล้วในวินาทีถัดมา
ทั้งสองคนก็เปลี่ยนสีหน้าไปพร้อมกัน ก่อนจะพ่นอาหารออกจากปาก
“ขมมาก!”
“แกล้งกันเหรอเนี่ย?”
ทั้งคู่มีสีหน้าทรมานสุดขีด
ทุกคนในกลุ่มหลุบตาหนีอย่างรวดเร็ว
เฉินจื้ออวี่รีบโยนความผิด “ปลานั่นจ้าวอิ๋งเก้อเป็นคนทำนะ!”
จ้าวอิ๋งเก้อก็ไม่ยอม “มันฝรั่งเส้นนั่นเจียงขุยเป็นคนทำ!”
หลินเยวียนมองทุกคนด้วยสีหน้าร้องไห้ไม่ออก “งั้นแปลว่าอาหารพวกนี้พวกคุณทำกันเองหมดเลย?”
ทุกคนพยักหน้ารับ
หลานหลานมองไปยังทุกคนแล้วพูดอย่างฮึกเหิมท่ามกลางความทุกข์ “งั้นก็กินด้วยกันสิคะ!”
ทุกคนหน้าเจื่อนก่อนจะค่อยๆ ขยับตะเกียบอย่างยากลำบาก
มีทั้งอาหารที่ไหม้เกรียม ใส่เกลือเกิน น้ำมันน้อยเกินไป แถมยังมีคนคิดว่าซีอิ๊วคือน้ำส้มสายชูอีก…
แต่ละจานล้วนแล้วแต่กินแทบไม่ได้
แม้แต่บางคนที่ปกติพอจะทำอาหารได้ดี เมื่อโดนเพื่อนร่วมทีมสุดงี่เง่ารบกวนเข้า ก็ทำให้ฝีมือตกฮวบ อาหารที่ทำออกมาเลยกลายเป็นของกินที่แทบจะกลืนไม่ลง
กินได้ไม่นาน ทุกคนก็วางตะเกียบลงอย่างพร้อมเพรียงกัน แสร้งทำเป็นว่าอิ่มกันหมดแล้ว
…
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...