Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1147

ตอนที่ 1147 ต้องใช้เวทมนตร์เอาชนะเวทมนตร์ (1)

หลังจากร้องเพลงอวยพรวันเกิดจบ ทุกคนก็ช่วยกันแบ่งเค้กกิน

หลังจากกินจนปากเต็มไปด้วยครีม ซุนเย่าหั่วก็หัวเราะพลางพูดว่า

“กินข้าวก็กินแล้ว เค้กก็เรียบร้อยแล้ว งั้นถึงเวลาเอาของขวัญวันเกิดที่เตรียมมาให้หลานหลานออกมากันเถอะ!”

ทุกคนต่างก็เตรียมของขวัญกันมาคนละชิ้น

พวกเขาหยิบกล่องของขวัญที่ห่ออย่างสวยงามออกมาอย่างรวดเร็ว หลินเยวียนเองก็หยิบกล่องของขวัญของเขาออกมาเช่นกัน

หลานหลานถามอย่างตื่นเต้น “หนูเปิดดูได้ไหมคะ?”

เว่ยห่าวอวิ้นตอบอย่างยิ้มแย้ม “ได้สิ”

หลานหลานเริ่มแกะของขวัญจากทุกคน

มีคนให้เป็นนาฬิกา

มีคนให้เป็นสร้อยข้อมือ

มีคนให้หูฟัง

มีคนให้รองเท้า

มีคนให้เสื้อผ้ากางเกง

สุดท้าย

หลานหลานก็หันไปมองกล่องของขวัญจากหลินเยวียนแล้วถามว่า “ข้างในนี้คืออะไรเหรอคะ?”

หลินเยวียนตอบว่า “ของขวัญ”

ทุกคนร้องไห้ไม่ได้หัวเราะไม่ออก

ฟังเขาพูดแล้วก็เหมือนยังไม่ได้พูดอะไรเลย!

ความคาดหวังในใจของหลานหลานนั้นเต็มปรี่จนแทบล้นทะลัก เธอรีบแกะกล่องของขวัญของเซี่ยนอวี๋ออกทันที

ในไลฟ์

ผู้ชมต่างก็สงสัยกันว่า

‘พ่อเพลงอวี๋จะให้อะไรนะ?’

‘อย่าบอกนะว่าเป็นชุดแบบฝึกหัดครบเซ็ต?’

‘อุก!’

‘ใครมันคิดจะให้แบบฝึกหัดครบเซ็ตกันเนี่ย นายมันปีศาจชัดๆ!’

…

แน่นอนว่าไม่ใช่แบบฝึกหัด

ในกล่องของขวัญคือหนังสือหลายเล่ม

เล่มที่อยู่บนสุดมีชื่อว่าแฮร์รี่ พอตเตอร์กับภาคีนกฟีนิกซ์

นิยายชุดแฮร์รี่ พอตเตอร์นั่นเอง!

เมื่อกล้องจับภาพปกหนังสือได้ชัดเจน

คอมเมนต์ของไลฟ์สดก็ระเบิดทันที!

‘อ๊าาาาาก!’

‘แฮร์รี่ พอตเตอร์ของเจ้าแก่ฉู่ขวง’

‘ให้มันได้อย่างนี้สิ’

‘นี่กำลังช่วยเจ้าแก่ฉู่ขวงโปรโมตของอยู่เหรอ?’

‘เข้าใจแล้วจ้า จะไปซื้อเดี๋ยวนี้แหละ!’

‘ให้เด็กอ่านแฮร์รี่ พอตเตอร์เนี่ย ยังจะไม่สู้ให้ทำแบบฝึกหัดอีกเหรอ อย่างน้อยทำการบ้านก็แค่เหนื่อยตัว แต่อ่านอันนี้คือเหนื่อยใจ!’

‘พ่อเพลงอวี๋นี่โหดเกินไปแล้ว!’

‘ไปทำอะไรเขาไว้เนี่ยถึงได้แค้นขนาดนี้!’

‘ใครก็ได้ช่วยน้องที!’

‘น้องอย่าอ่านเชียวนะ หนังสือนี่มันโหดร้าย ทำลายสุขภาพจิตของวัยรุ่นอย่างรุนแรง!’

‘เจ้าแก่ฉู่ขวงผู้ชั่วร้าย!’

‘เซดริกของฉัน! ซิเรียสของฉัน!’

หนังสือชุดแฮร์รี่ พอตเตอร์ได้จุดชนวนความทรงจำอันเจ็บปวดของใครหลายคนขึ้นมาในทันที

ใช่แล้ว

นั่นคือของขวัญที่หลินเยวียนเตรียมไว้ให้หลานหลาน

เป็นนิยายชุดแฮร์รี่ พอตเตอร์ที่เขากำลังเขียนอยู่นั่นเอง

“ขอบคุณค่ะพี่เซี่ยนอวี๋”

หลานหลานมีสีหน้าแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็แลดูผิดหวังขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ “แต่หนูเคยอ่านชุดแฮร์รี่ พอตเตอร์แล้วค่ะ…”

หลินเยวียนถึงกับนิ่งอึ้ง

หลานหลานเคยอ่านแล้วหรือ?

แม้แต่ผู้ชมก็อึ้งไปพักหนึ่ง

ก่อนที่แช็ตจะพากันล้ออย่างสนุกสนาน “สงสัยการบ้านยังไม่เยอะพอสินะ!”

ตอนนั้นเอง

หลานหลานก็ถามขึ้นด้วยความสงสัย

“หนูได้ยินคุณอาบอกว่า ฉู่ขวงเป็นเพื่อนสนิทของพี่เซี่ยนอวี๋ใช่ไหมคะ?”

หลินเยวียน “ครับ”

หลานหลาน “พี่เซี่ยนอวี๋ช่วยถามให้หนูหน่อยได้ไหมคะ ว่าทำไมถึงต้องเขียนให้ซิเรียสตายด้วย?”

หลินเยวียน “เรื่องนั้น…”

หลานหลาน “แล้วก็เซดริกด้วย!”

หลินเยวียน “อืมม…”

ทันใดนั้นหลานหลานก็ชูกำปั้นเล็กๆ ขึ้น พร้อมตะโกนอย่างไร้เดียงสาแต่เปี่ยมด้วยความคับข้องใจว่า “หนูกับเจ้าแก่ฉู่ขวงไม่มีวันอยู่ร่วมโลกกันได้!”

เจ้าแก่ฉู่ขวง?

หลินเยวียนถึงกับไปไม่ถูก เด็คนนี้ด่านับว่าด่าได้ถูกคนจริงๆ ขณะที่เขาเองก็ไม่มีทางโต้กลับได้เลย

…

คอมเมนต์ในไลฟ์ก็เริ่มแน่นขนัดขึ้นเรื่อยๆ

ผู้ชมพากันปรบมือเชียร์ลั่น!

‘พูดได้ดีมาก!’

‘พูดแทนใจฉันเลย!’

‘ฉันกับเจ้าแก่ฉู่ขวงไม่มีวันอยู่ร่วมโลกกันได้!’

‘ดูสิ เด็กๆ โดนเขาเล่นงานหนักขนาดไหน?’

‘พ่อเพลงอวี๋กลับไปเป่าหูเจ้าแก่นั่นหน่อยสิ!’

‘ชุบชีวิตซิเรียสสักหน่อย ไม่เกินไปใช่ไหม?’

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน