Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1164

ตอนที่ 1164 เซี่ยนอวี๋ส่งเทียบเชิญ (2)

กลุ่มแช็ตของเหล่าคนดัง

คนดังระดับท็อปรายหนึ่งจู่ๆ ก็โพสต์รูปบัตรเชิญลงมาในกลุ่ม พร้อมข้อความว่า

‘ไอดอลของฉันส่งบัตรเชิญมาให้แล้ว! ก่อนหน้านี้เคยเจอกันแค่ครั้งเดียวเอง ไม่คิดเลยว่าพ่อเพลงอวี๋จะยังจำฉันได้ ฮ่าๆๆๆๆ !’

‘ฉันก็ได้ด้วยล่ะ เซอร์ไพรส์ไหมล่ะ? พ่อเพลงอวี๋เชิญเพื่อนในวงการ ฉันก็ถือว่าเป็นหนึ่งในเพื่อนของเขาแล้วสิ!’

‘ฮึก’

‘นายก็ได้เหรอ? ฉันนึกว่ามีแค่ฉันในกลุ่มนี้ที่ได้ซะอีกนะ ก็ฉันเคยจับมือกับพ่อเพลงอวี๋ในงานมหกรรมดนตรีบลูสตาร์ครั้งก่อน แถมยังคุยกันตั้งแปดประโยคแน่ะ!’

‘นายจำได้ละเอียดเวอร์เกินไปแล้วมั้งเนี่ย’

‘ฉันไม่ได้รับเลยอะ แงงงง!’

‘บัตรเชิญนี่ที่มีแค่ตัวท็อปเท่านั้นถึงจะได้หรือเปล่าเนี่ย?’

‘คนไม่ได้รับ +1!’

‘อ้าว พี่หลี่ นี่พี่เป็นดาราระดับแถวหน้าเลยนะ!’

‘ก็ฉันไม่รู้จักพ่อเพลงอวี๋นี่นา แม้ในฝันก็ยังอยากรู้จักเลยอะ… ถ้าใครเจอพ่อเพลงอวี๋ในงาน ช่วยขอลายเซ็นให้ฉันด้วยนะ โดยเฉพาะเหล่าหวังขอฝากด้วย!’

…

จงโจว

อบิเกลมองบัตรเชิญในมือด้วยสีหน้าแปลกประหลาด

“ขนาดผมยังได้รับเชิญ น่าสนใจดีนี่”

“งั้นให้ผมปฏิเสธคำเชิญเลยไหมครับ?”

ผู้ช่วยข้างๆ เอ่ยถามอย่างระมัดระวัง

อบิเกลหัวเราะเบาๆ “ปฏิเสธ? ปฏิเสธทำไมล่ะ ต้องไปสิ อย่างน้อยก็ต้องไว้หน้าเขาบ้างละนะ จองตั๋วเครื่องบินให้ผมเลย พรุ่งนี้ผมจะบินไป”

ผู้ช่วยได้ยินก็ได้แต่ยิ้มแห้ง

“อาจารย์อาจจะยังไม่ทราบรายละเอียด ตอนนี้เซี่ยนอวี๋กำลังอยู่ในช่วงปะทะกับผู้กำกับหลายคนในจงโจวนะครับ ถ้าอาจารย์ไป อาจจะทำให้ผู้กำกับเหล่านั้นไม่พอใจเอาได้”

“ไม่พอใจ?”

อบิเกลเลิกคิ้ว “ไม่พอใจแบบไหนล่ะ แบบที่ตอนแรกโกรธจัด แต่สุดท้ายก็ยังมาตื๊อให้อบิเกลคนนี้ทำเพลงประกอบให้หนังของพวกเขาอยู่ดีใช่ไหม หรือไม่พอใจแบบที่ปากบ่นว่าผมค่าตัวแพง หยิ่ง หัวสูง แต่ก็ยังแย่งกันมาร่วมงานผม ถึงขั้นต้องดิสเครดิตหนังของคนอื่นว่าห่วยเพื่อจะดึงผมไปร่วมงานให้ได้?”

ผู้ช่วย “…”

เขาตัวสั่นเทา ก่อนจะกระแอมกลบเกลื่อน

“ต่อให้ไม่พูดถึงเรื่องนั้น ตารางงานก็ไม่สะดวกอยู่ดี เวลากระชั้นเกินไป พรุ่งนี้ตอนเที่ยงคุณยังมีประชุมสำคัญอยู่นะครับ”

“ก็จริง เวลามันกระชั้นจริงๆ แฮะ”

อบิเกลพยักหน้า “งั้นจองตั๋วให้ผมคืนนี้เลยแล้วกัน เดี๋ยวอีกสักพักเราค่อยออกเดินทาง”

ผู้ช่วย “?”

คุณเข้าใจคำพูดของผมผิดหรือเปล่า?

อีกอย่าง

คุณสนิทกับเซี่ยนอวี๋ขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

แต่แน่นอนว่าเขาไม่กล้าพูดอะไรอีกแล้ว ทำได้เพียงจองตั๋วเครื่องบินอย่างเงียบเชียบ

สายตาของอบิเกลในขณะนั้นกลับเป็นประกายระยิบระยับ

เซี่ยนอวี๋ ใครๆ ก็ว่าอบิเกลเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น

แค่ผมที่ใจแคบยังยอมไปให้เกียรติคุณแบบนี้ คุณจะมีอะไรเซอร์ไพรส์ผมกันนะ?

คงไม่ทำให้ผมต้องไปเสียเที่ยวหรอกใช่ไหม?

…

ทั่วทุกทวีป

สื่อแต่ละลำนัก

“คืนนี้ออกเดินทางไปฉินโจว พรุ่งนี้ไปรวมตัวที่ศูนย์วัฒนธรรมและกีฬา อย่าลืมไปแต่เช้า ฉันต้องได้ข่าวมือหนึ่งก่อนใคร!”

“ฉินโจว! ฉินโจว!”

“รีบออกเดินทาง ตอนนี้เลย! พรุ่งนี้ต้องรายงานข่าวจากสถานที่จริงให้ละเอียดที่สุด!”

“ศูนย์วัฒนธรรมและกีฬาเนี่ยนะ?”

“สถานที่ระดับจุคนเป็นหมื่น?”

“จัดงานแถลงข่าวหนังในสถานที่ใหญ่ขนาดนี้เลยเหรอ บ้าพลังสุดๆ ในฐานะสื่ออันดับหนึ่งของฉู่โจว พวกเราห้ามพลาดเด็ดขาด!”

“แต่ศูนย์วัฒนธรรมและกีฬาแบบนั้น ปกติจะยอมให้ใช้จัดงานแถลงข่าวภาพยนตร์เหรอ?”

“นี่แหละคือพลังอิทธิพลของเซี่ยนอวี๋ในฉินโจว”

“แต่ว่าสถานที่มันใหญ่ขนาดนั้น ถ้าคนมาร่วมงานน้อยจะไม่ดูโหรงเหรงเกินไปเหรอ?”

“ใช่ พื้นที่ใหญ่มาก ต่อให้มีคนมาสักสามสี่พันคนก็ดูโล่งเกินไปอยู่ดี”

“ก็ต้องดูว่าเขาจะเรียกคนได้มากแค่ไหน”

“แค่กล้าจัดงานที่นั่น ก็แปลว่าเขามีความมั่นใจในพลังดึงดูดของตัวเองแบบมากถึงขั้นน่ากลัวแล้ว อย่างว่าแต่แฟนคลับเลย แค่สื่อจากแต่ละทวีปก็น่าจะมีไม่ต่ำกว่าหลายร้อยสำนักข่าวมาร่วมงานแน่นอน สื่อใหญ่ๆ จากทุกทวีปจะต้องแห่กันมาแน่!”

…

สตาร์ไลท์เอนเตอร์เทนเมนต์

หลินเยวียนกำลังดีดกู่เจิงเงียบๆ

เมื่อเสียงสุดท้ายของสายพิณจางหายไป เสี่ยวกู้ตงที่ไม่รู้โผล่มาตอนไหนก็เอ่ยขึ้นว่า

“ส่งบัตรเชิญทั้งหมดไปแล้วค่ะ ฝ่ายต่างๆ ต่างก็ยืนยันว่าจะมาร่วมงานแถลงข่าวภาพยนตร์วันพรุ่งนี้ รวมไปถึงอาจารย์อบิเกลจากจงโจว สื่อมวลชนก็มากันเพียบ จนสื่อระดับรองๆ อาจไม่มีที่นั่งในงาน เพราะสถานที่เราจำกัดค่ะ”

“อืม”

หลินเยวียนพยักหน้าเบาๆ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน