เข้าสู่ระบบผ่าน

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 1177

ตอนที่ 1177 แทงข้างหลัง

ไม่ใช่แค่ฉินโจวเท่านั้น

ข่าวการกลับมาของหลู่หยางยังแพร่สะพัดไปยังทวีปอื่นๆ ด้วย

เพียงแต่เพราะชื่อเสียงของหลู่หยางนั้นโด่งดังที่สุดในฉินโจว ปฏิกิริยาของฉินโจวจึงรวดเร็วและรุนแรงที่สุด

อย่างไรก็ดี หลู่หยางก็เป็นนักเขียนระดับใกล้จุดสูงสุดของอันดับนักเขียนบลูสตาร์

ข่าวว่าเขากำลังจะกลับมาและปล่อยผลงานใหม่เร็วๆ นี้ ก็ได้สร้างความฮือฮาในแต่ละทวีปอย่างต่อเนื่อง!

โดยเฉพาะเมื่อผู้อ่านในแต่ละทวีปได้รู้ต้นสายปลายเหตุ และสังเกตเห็นความสัมพันธ์เชิงแข่งขันระหว่างอันดับของหลู่หยางและฉู่ขวง

บรรดาชาวเน็ตจากแต่ละทวีปกระปรี้กระเปร่าราวเพิ่งกินยาชูกำลังมาสนๆ ร้อนๆ !

‘ให้ตายสิ!’

‘ในที่สุดเจ้าแก่ฉู่ขวงก็เจอคู่แข่งสักที!’

‘ฮ่าๆๆๆ เมื่อก่อนมีแต่เจ้าแก่ฉู่ขวงนี่แหละที่ไล่เตะชาวบ้าน สุดท้ายก็มีคนมาไล่นเตะตูดเขากลับบ้างแล้ว!’

‘บังเอิญมากเลยใช่ไหมล่ะ!’

‘คู่แข่งรายนี้ดันเป็นหนึ่งในเหยื่อเก่าที่เคยโดนเจ้าแก่ฉู่ขวงจัดหนักเมื่อไม่นานมานี้อีกต่างหาก!’

‘เอาคืนเลย เอาคืนให้หนัก!’

‘ฉันละชอบดูศึกดวลกันระหว่างนักเขียนระดับท็อปของบลูสตาร์จริงๆ !’

‘ผมเคยอ่านนิยายของหลู่หยางนะ บอกเลยว่าเจ๋งจริง ไม่แพ้ฉู่ขวงแน่นอน!’

‘แน่นอนว่าไม่แพ้อยู่แล้ว ตอนอันดับเริ่มต้น หลู่หยางยังอยู่อันดับสูงกว่าเจ้าแก่ฉู่ขวงเลย เพียงแต่ช่วงที่เจ้าแก่ฉู่ขวงปล่อยแฮร์รี่ พอตเตอร์ หลู่หยางดันไม่ได้ออกผลงานใหม่ ก็เลยโดนแซงอันดับไปหนึ่งอันดับเท่านั้นเอง!’

ขณะเดียวกัน

เหล่าชาวเน็ตจากจงโจวกลับบ้าคลั่งยิ่งกว่าชาวเน็ตจากทวีปอื่นเสียอีก แต่ละคนพากันตื่นเต้นประหนึ่งโดนผีสิง!

‘สวรรค์เปิดตาแล้ว!’

‘ในที่สุดก็มีคนออกมาจัดการเจ้าแก่ฉู่ขวงแล้ว!’

“ตอนจบของแฮร์รี่ พอตเตอร์ภาคสุดท้ายเล่นเอาผมหัวใจแทบวาย จนถึงตอนนี้ยังไม่หายช็อกเลยนะ บอกเลยว่าถ้าได้เจอฉู่ขวงเมื่อไหร่จะให้เขาได้ชิมรสหมัดผมสักหน่อย’

‘น่าจะมีคนอยากให้ฉู่ขวงชิมรสชาติแบบนั้นอยู่ไม่ขาดล่ะมั้ง’

‘สนับสนุนปรมาจารย์หลู่! สนับสนุนปรมาจารย์หลู่!’

‘ปรมาจารย์หลู่สู้ๆ ต้องช่วยชำระแค้นให้พวกเรานะ!’

‘ขอพูดตรงๆ เลยแล้วกัน เรื่องอันดับนักเขียนน่ะ ปรมาจารย์หลู่ต้องจัดการเจ้าแก่ฉู่ขวงนั่นให้สิ้นซาก!’

‘สมาคมวรรณศิลป์ก็ช่างไม่ยุติธรรมเสียจริง แค่ตอนจบกะโหลกกะลาของแฮร์รี่ พอตเตอร์เนี่ย ยังจะให้ฉู่ขวงได้เลื่อนขึ้นมาอยู่อันดับที่ 11 อีกหรือ!?’

‘วันนี้ปรมาจารย์หลู่จะผดุงคุณธรรมแทนสวรรค์เอง!’

‘ฮ่าๆ ฉันสังเกตว่ามีแต่แฟนคลับของเจ้าแก่ฉู่ขวงนั่นแหละที่ดูจะอินจัด ถ้าแน่จริงก็อย่าอ่านหนังสือของเขาสิ’

‘พูดแบบนั้นก็ไม่ถูกนะ สิ่งที่ควรอ่านก็ต้องอ่านอยู่ดี’

‘แยกแยะกันบ้างสิ’

‘ไม่มีเวลาจะอธิบายแล้วทุกคน รีบขึ้นรถเชียร์ปรมาจารย์หลู่กันเร็ว!’

วงการวรรณกรรม

นักเขียนทุกคนถึงกับตะลึงกันหมด!

แม้แต่นักเขียนสิบอันดับแรกก็ยังงงไปตามไปด้วย!“นี่คืออะไรละเนี่ย?”

“ทำไมทุกคนถึงเทใจไปเชียร์หลู่หยางกันหมด?”

“แฟนคลับของฉู่ขวงเกลียดฉู่ขวงขนาดนั้นเลยเหรอ?”

“นักแทงข้างหลังระดับมืออาชีพ”

“เดาว่าหลู่หยางเองก็คงงงเหมือนกัน ว่าแบบนี้แหละที่เรียกว่าความหวังของปวงชน หรือไม่ก็รวมใจเป็นหนึ่ง แข็งแกร่งดุจกำแพงเมือง!”

“ฉู่ขวงนี่น่าจะเป็นนักเขียนคนแรกในประวัติศาสตร์ที่โดนคนอ่านเหม็นขี้หน้าขนาดนี้”

“สุดจัด!”

“ขำจนปอดโยกแล้วเนี่ย!”

“นักเขียนคนอื่นเวลาชิงอันดับกัน แฟนคลับสองฝั่งก็ต้องเปิดเปิดศึกใช่ไหมล่ะ แต่ของฉู่ขวงเนี่ย ทั้งทีมมีสายลับแฝงตัวอยู่!”

“หนังสือเล่มใหม่ของฉู่ขวงยังไม่ทันออก รอบนี้มีสิทธิ์โดนหลู่หยางแซงเอาได้จริงๆ แล้วละ”

“นอกเสียจากว่าหลู่หยางพลาดไปเองนะ แต่ระดับนักเขียนแถวหน้าของบลูสตาร์แบบนั้นจะพลาดกันง่ายๆ ได้ยังไงล่ะ?”

ที่บ้าน

หลินเยวียนเขียนด้วยความเร็วติดจรวด พิมพ์ไปสี่หมื่นคำในรวดเดียว!

เขามองผลงานของตัวเองด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะเอนตัวลงบนเตียงอย่างอารมณ์ดี พลางควานหยิบมือถือขึ้นมาเลื่อนดูข่าวเกี่ยวกับนิยายเล่มใหม่ของหลู่หยางบนโลกออนไลน์

ดูไปได้ไม่นาน รอยยิ้มของหลินเยวียนก็ค่อยๆ เลือนหายไปจากใบหน้า

แฟนคลับฉันล่ะ?

แฟนคลับฉันหายไปไหนกันหมด?

เรามีแฟนทั่วทั้งบลูสตาร์ไม่ใช่หรือ?

ทำไมตอนนี้คนถึงแห่ไปเชียร์หลู่หยางกันหมดเลยล่ะ!?

ไม่น่าจะเป็นแบบนี้สิ!

จนกระทั่งเขาเข้าไปดูในพื้นที่แสดงความคิดเห็นของบล็อกตนเอง ถึงได้เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น!

แฟนคลับของเขาน่ะยังอยู่ดี แต่ปัญหาคือพวกเขาไม่ได้เชียร์เขาเลยต่างหาก!

พวกเขากลับเชียร์หลู่หยาง!!

หลินเยวียนถึงกับเห็นคอมเมนต์จากแฟนคลับตนเองที่โพสต์ว่า

‘พวกเราเร็วเข้า ไปช่วยสนับสนุนปรมาจารย์หลู่กันหน่อย ให้เจ้าแก่ฉู่ขวงจะได้รู้ซะบ้างว่าใจคนที่ว่าอันตรายน่ะเป็นยังไง!’

คนคนนี้น่ะเป็นแฟนคลับตัวจริงเสียงจริงเลย!

หลินเยวียนมักจะเห็นชื่อนี้โผล่อยู่บ่อยๆ ตรงคอมเมนต์ยอดนิยมในบล็อกของตัวเอง แต่เจ้าตัวไม่เคยคิดเลยว่าอีกฝ่ายจะแทงข้างหลังกันแบบนี้!

จำเป็นต้องทำขนาดนี้เชียวหรือ!?

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน