Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 164

ตอนที่ 164 ปักธง

สำหรับเพลงที่สามารถไต่ขึ้นสู่หนึ่งร้อยอันดับแรกของชาร์ตบริษัทผลิตผลงานเพลงแล้ว การจัดอันดับนี้สำคัญมากแค่ไหนไม่ต้องบอกก็รู้

เพราะการจัดอันดับนี้ ในความหมายหนึ่งก็คือการจัดอันดับความสามารถของบริษัททั่วทั้งฉีโจว

นี่เป็นกุญแจสำคัญในการเจรจารับออเดอร์!

ดังนั้นบริษัทผลิตเพลงทุกบริษัทในฉินโจวจึงให้ความสำคัญกับการเปลี่ยนอันดับมาก

สตาร์ไลท์กระโดดขึ้นไปอยู่ในหนึ่งร้อยอันดับแรกนั้นดูเหมือนจะเป็นเรื่องเล็ก

โดยเฉพาะหากมองจากภายนอก หั่วเยี่ยนมิวสิกเป็นฝั่งที่เสียหายเพียงฝ่ายเดียว

แต่นั่นก็ทำให้บริษัทซึ่งอันดับอยู่ใกล้เคียงกับสตาร์ไลท์มิวสิกเกิดความวิตกขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่พวกเขาล่วงรู้ถึงเหตุผลที่สตาร์ไลท์มิวสิกทะยานขึ้นอันดับมาเช่นนี้แล้ว

“ใช้แค่คนคนเดียวเนี่ยนะ”

“นักแต่งเพลงที่ชื่อเซี่ยนอวี๋นี่โหดไปหรือเปล่า แค่ในเวลาสั้นๆ ก็ทำออเดอร์ระดับห้าดาวออกมาสองชิ้นแล้ว หนึ่งในนั้นยังรวมไปถึงออเดอร์เพลงประกอบซีรีส์ฟอร์มใหญ่ของธันเดอร์มูลค่าสามล้านหยวนด้วย?”

“อันดับของพวกเราไม่มั่นคง”

“เซี่ยนอวี๋คนนี้น่าสนใจมาก มีที่ไหนกันที่คนคนเดียวก็พาบริษัทลอยขึ้นมาติดหนึ่งในร้อยได้”

“ถ้าเซี่ยนอวี๋ทำผลงานได้ดีพอ บริษัทอันดับเก้าสิบลงไปแบบพวกเราก็น่าจะเสี่ยงตกอันดับ?”

“…”

ความรู้สึกประหวั่นพรั่นพรึงเหล่านี้ส่วนมากมาจากบรรดาบริษัทซึ่งอยู่หลังจากอันดับที่ 90

บริษัทซึ่งอยู่เหนืออันดับที่ 90 ไม่จำเป็นต้องกังวลกับมากถึงขนาดนั้นว่าสตาร์ไลท์จะเป็นภัยคุกคามต่อตำแหน่งของพวกเขา

เพราะรูปแบบของสตาร์ไลท์มิวสิกเองก็มีข้อเสียมากเกินไป ต่อให้เซี่ยนอวี๋จะแข็งแกร่ง แต่ท้ายที่สุดแล้วก็เป็นแค่คนคนเดียว

ดังนั้นเมื่อเทียบกับบริษัทเหล่านั้นซึ่งอันดับอยู่แนบชิดกับสตาร์ไลท์มิวสิกแล้ว บริษัทซึ่งอยู่เหนืออันดับที่ 90 ขึ้นไปนั้นอยู่ในสถานะของผู้ชมเสียมากกว่า

ไฟกองนี้ลามมาไม่ถึงชายคาบ้านพวกเขาหรอก

ทว่าเรื่องอย่างการที่เซี่ยนอวี๋นำพาบริษัทขึ้นอันดับเช่นนี้ ก็ทำให้บริษัทผู้รับงานหลายแห่งตกอกตกใจไปตามกัน

พวกเขาจะไม่เห็นสตาร์ไลท์มิวสิกอยู่ในสายตาได้ แต่จะใช้ทัศนคติเดียวกันมองเซี่ยนอวี๋ไม่ได้

ความจริงแล้ว หลังจากที่สองออเดอร์นี้ของเซี่ยนอวี๋สำเร็จแล้ว ก็ดึงดูดสายตาจากผู้คนในสายอาชีพนี้ของฉีโจวได้ไม่น้อย

และในการจัดอันดับผู้รับงาน

บริษัทโลนวูล์ฟซึ่งปัจจุบันนี้อยู่ในอันดับที่สูงถึงอันดับที่ 13 แน่นอนว่าไม่จำเป็นต้องปรายตามองการแข่งขันระหว่างบริษัทไก่กาเหล่านี้หรอก

สำหรับโลนวูล์ฟแล้ว บริษัทที่อันดับต่ำกว่า 50 ล้วนจัดอยู่ในกลุ่มไก่กา ส่วนบริษัทที่ไม่ติดอยู่ในหนึ่งร้อยอันดับแรกนั้นนับว่าเป็นไก่กาไม่ได้ด้วยซ้ำไป

ในตอนนั้น

ในการประชุมใหญ่ของแผนกประพันธ์เพลงของโลนวูล์ฟ หัวหน้ากำลังเรียกระดมพนักงาน

“ในออเดอร์ของชีซิงเอนเตอร์เทนเมนต์ เรดมูนกำลังจะมาแข่งกับเรา เราจะต้องคว้าออเดอร์นี้มาให้ได้ ต่อให้จะทำไปเพื่อเอาชนะเรดมูนก็ตามแต่ ออเดอร์ครั้งนี้หวังว่านักประพันธ์เพลงทุกคนในบริษัททุกคนจะมีส่วนร่วม เงื่อนไขและข้อกำหนดที่ผู้ว่าจ้างต้องการ ผมส่งให้แต่ละคนแล้ว ทางที่ดีพวกคุณระดมความคิดกันก็ได้ แน่นอนว่าผมไม่ได้ให้พวกคุณทำโดยเปล่าประโยชน์ บริษัทจะจัดสรรส่วนแบ่งให้พวกคุณตามระดับผลงานที่คุณผลิตออกมา!”

ถูกต้องแล้ว

เพราะออเดอร์ที่ชีซิงเอนเตอร์เทนเมนต์เปิดมาในครั้งนี้เป็นออเดอร์แข่งขัน ฉะนั้นแล้วในตอนนี้จึงมีทั้งหมดห้าบริษัทที่เข้าร่วมการชิงชัย

กระนั้น สำหรับโลนวูล์ฟแล้ว อันที่จริงออเดอร์พวกเขามีคู่แข่งสิริรวมทั้งสิ้นแล้วเพียงหนึ่งราย

นั่นก็คือบริษัทเรดมูนซึ่งอยู่ในอันดับที่ 15 ของการจัดอันดับผู้รับงาน

ส่วนอีกสามบริษัทของชีซิงเอนเตอร์เทนเมนต์น่ะหรือ?

มองจากความสามารถแล้ว เทียบกับโลนวูล์ฟกับเรดมูนไม่ได้เลย

เชื่อว่าชีซิงเอนเตอร์เทนเมนต์เองก็เข้าใจในจุดนี้ดี

แม้พวกเขาจะหามาห้าบริษัทพร้อมกัน ทว่าเพชรน้ำหนึ่งของออเดอร์นี้ แท้จริงแล้วก็อยู่เพียงแค่เรดมูนกับโลนวูล์ฟ

หากจะบอกว่าอีกสามบริษัทนั้นถูกใส่มาเพียงเพื่อเติมให้ผู้เข้าแข่งขันครบจำนวนก็คงรุนแรงเกินไป แต่สรุปแล้วก็เป็นการเดินหมากเผื่อว่าจู่ๆ โชคดีขึ้นมาเท่านั้นเอง

ชีซิงเอนเตอร์เทนเมนต์เพียงแค่อยากวัดดวงก็เท่านั้น ยามที่ต้องเลือกจริงๆ ก็เหมือนกับไม่ได้มีสามบริษัทนี้อยู่ในตัวเลือกมาตั้งแต่แรกแล้ว

……

มุมมองที่เรดมูนมีต่อออเดอร์แข่งขันก็คล้ายคลึงกัน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน