Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 171

ตอนที่ 171 มหาคลื่นแห่งยุคสมัย

สำนักงานใหญ่สตาร์ไลท์ ฉินโจว

ในการประชุมระดับสูงประจำเดือนธันวาคม ทุกคนได้ทำการสรุปผลลัพธ์อย่างจำเพาะเจาะจงเกี่ยวกับข้อดีและข้อเสียในงานของบริษัทช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา

และที่หัวโต๊ะประชุมใหญ่ของห้องประชุม บอสนั่งพลางใช้มือขวาเท้าคาง ฟังหัวหน้าของแต่ละแผนกรายงานงานในปีนี้

“ประธานกรรมการครับ…”

ยามที่การรายงานจบไปหนึ่งวาระ ก็มีคนเอ่ยเรียกบอสใหญ่ซึ่งไม่รู้ว่ากำลังใจลอยอยู่หรือเปล่า

“อืม”

หลี่ซ่งหวาประธานกรรมการผู้ซึ่งออกกำลังอยู่เป็นกิจวัตรรูปร่างกำยำ ไม่เหมือนกับบุคลากรรระดับสูงคนอื่นๆ ที่ลงพุงเพราะสุรา เขาเพียงแค่ตอบรับเบาๆ เสียงหนึ่ง จะเรียกว่ายังมีสติสัมปชัญญะครบถ้วนสมบูรณ์ก็ได้

เมื่อสายตาของทุกคนเบนไปจับจ้อง เขาถึงเอ่ยถามขึ้นอย่างไม่รีบร้อน “สถานการณ์ของบริษัทย่อยทำไมไม่มีใครพูดถึงล่ะครับ”

ขณะที่หลี่ซ่งหวากวาดสายตามองไป ทุกคนก็ก้มหน้างุด รีบปิดปากเงียบกริบ

ยามที่ทุกคนคิดว่าปีนี้ประธานกรรมการจะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟเหมือนปีที่ผ่านมา จู่ๆ หลี่ซ่งหวาก็เอ่ยว่า “ช่องทางข่าวสารของพวกคุณปิดกั้นกันเกินไปหรือเปล่าครับ ถึงว่าเบื้องบนก็ยังทนดูต่อไปไม่ไหว…”

“ทางฉีโจว ปิดตัวแล้วหรือครับ”

ประโยคหลังของหลี่ซ่งหวาไม่ได้ดึงดูดความสนใจสักเท่าไหร่ เพียงแค่มีหัวหน้าลองถามหยั่งเชิงขึ้นมา บุคลากรระดับสูงของสำนักงานใหญ่รู้มาโดยตลอดว่าบริษัทย่อยมีโอกาสล้มละลาย เพียงแต่ไม่ได้พูดออกมา

“งั้นลองดูนี่แล้วกันครับ”

หลี่ซ่งหวากล่าวเสียงเบา

เลขาชายด้านข้างกดเปิดข้อมูลชุดหนึ่งขึ้นมาอย่างรู้หน้าที่ ภาพฉายขึ้นบนหน้าจอใหญ่ในห้องประชุม

ทุกคนหันไปมอง

ทันใดนั้นก็ตะลึงค้างไป

นี่เป็นรายงานผลงานประจำปี ถ้าหากมองเพียงช่วงก่อนหน้า บริษัทย่อยกำลังดิ่งสู่ภาวะวิกฤตดังที่คาดการณ์ไว้

ทว่าตั้งแต่เดือนกันยายนมาจนถึงปัจจุบันซึ่งเป็นเดือนธันวาคม เส้นกราฟบนตารางรายงานก็พุ่งขึ้นกะทันหันอย่างมีนัยยะสำคัญ จนเกิดเป็นรูปร่างของยอดเขา!

“นี่คือ?”

จู่ๆ เหล่าโจวหัวหน้าแผนกประพันธ์เพลงซึ่งนั่งอยู่ประจำตำแหน่งก็พลันเบิกตากว้าง เอ่ยขึ้นด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ “เซี่ยนอวี๋?”

เขาหันไปมองหลี่ซ่งหวา

บุคลากรระดับสูงคนอื่นๆ หาคำว่า ‘เซี่ยนอวี๋’ บนเส้นกราฟชันอยู่นานโข ทว่าคำพูดของเหล่าโจวดังขึ้นข้างหูอีกครั้ง ดังนั้นหลายคนจึงมองไปยังยอดเขาขนาดย่อมซึ่งพุ่งสูงในภาพ ราวกับมองเห็นเงาร่างของใครบางคนซ่อนอยู่หลังยอดเขานี้

หลังจากนั้นพวกเขาก็มองไปยังหลี่ซ่งหวา เช่นเดียวกับที่เหล่าโจวทำเมื่อครู่

หลี่ซ่งหวาพยักหน้าน้อยๆ เป็นเชิงว่ายืนยันคำพูดของเหล่าโจว ขณะเดียวกันก็ไขข้อข้องใจของผู้คนด้วย

ห้องประชุมเงียบกริบลงชั่วขณะ

หลี่ซ่งหวากล่าวทำลายความเงียบงัน แต่ครั้งนี้กลับมองตรงไปทางเหล่าโจว “สัญญาของเซี่ยนอวี๋ แก้ใหม่เลยครับ”

“เข้าใจแล้วครับ”

เหล่าโจวตอบอย่างยิ้มแย้ม

หลี่ซ่งหวาไม่ได้พูดเรื่องนี้ต่อ แต่กลับเปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันที “ข่าวทางการช่วงนี้พวกคุณได้ดูใช่ไหมครับ”

ทุกคนชะงักไป

หัวข้อนี้กระโดดข้ามไปไกลเกินไปหรือเปล่านะ

ไม่นานก็มีคนตอบ “ประธานกรรมการหมายถึงข้อเสนอของทางจงโจวเหรอคะ”

จงโจวเป็นศูนย์กลางการปกครองของบลูสตาร์

และข่าวซึ่งเป็นที่ฮือฮาของช่วงนี้ก็คือข้อเสนอซึ่งจงโจวเป็นผู้ริเริ่ม ว่าแต่ละทวีปจะไม่แยกกันปกครองอีกต่อไป

แต่ฮือฮาก็ส่วนฮือฮา

ไม่มีใครคิดว่าข้อเสนอนี้จะผ่านจริงๆ เพราะนี่เป็นประเด็นเก่าเต่าล้านปีที่ถูกยกขึ้นมาบ่อยครั้ง หรือจะบอกว่าเป็นประเด็นที่โผล่ขึ้นมาทุกปีก็คงได้

ทุกคนต่างก็เอ่ยแสดงความเห็นของตน ท่าทางแลดูคุ้นเคยกับเรื่องนี้เป็นอย่างดี