Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 176

ตอนที่ 176 ปิดเทอมฤดูหนาว

ช่วงเวลาสุดท้ายในวิทยาลัยศิลปะฉีโจว หลินเยวียนสัมผัสได้ถึงความผ่อนคลายที่เฝ้ารอมานาน แต่หากจะถามว่ามีตรงไหนที่น่ารำคาญใจละก็ คงจะเป็นบรรดาบริษัทที่โทรมาล่าหัวเขาออกจะเยอะเกินไปหน่อย คนเหล่านี้อยากดึงตัวหลินเยวียนไป

หลินเยวียนล้วนตอบปฏิเสธไปทั้งหมด เฉกเช่นที่ผ่านมา

ความคึกคักของสายเหล่านี้กลับไม่ได้ลดลงเลย และยังคงเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งปลายเดือนมกราคม ยังมีคนที่ไม่ยอมจำนน เห็นได้ชัดว่าช่วงนี้แต่ละสายอาชีพต่อสู้ช่วงชิงกันดุเดือดขนาดไหน

ในความจริงแล้ว

แต่ละสายงานสายอาชีพดึงดันกันไปมาได้เดือนกว่าแล้ว ในตอนนี้โดยรวมก็พอจะกำหนดทิศทางการเติบโตได้บ้างแล้ว

เมื่อโครงร่างของแต่ละบริษัทค่อยๆ เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา ทำให้มีการนำเสนอข่าวชวนสะเทือนวงการหลังจากการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้อยู่ทุกวัน

‘เซวี่ยนล่านอิ๋นกวงเปลี่ยนชื่อเป็นเซวี่ยนล่านเอนเตอร์เทนเมนต์ ก้าวเข้าสู่อุตสาหกรรมภาพยนตร์และโทรทัศน์อย่างเป็นทางการ!’

‘เถาหร่านราชินีภาพยนตร์แห่งฉีโจวยกเลิกสัญญากับต้นสังกัดเดิม ย้ายไปเซวี่ยนล่านเอนเตอร์เทนเมนต์!’

‘ชีซิงเอนเตอร์เทนเมนต์ทุ่มเงินเชิญบุคลากรระดับพ่อเพลงจากซาไห่เอนเตอร์เทนเมนต์ พร้อมจ่ายค่าผิดสัญญาให้พ่อเพลง!’

‘หลังจากนี้สตารไลท์ ซาไห่ และเซวี่ยนล่านเอนเตอร์เทนเมนต์ประกาศการเปลี่ยนแปลงต่อไป บุกวงการภาพยนตร์และโทรทัศน์ครั้งใหญ่!’

‘สตาร์ไลท์ยื่นฟ้องธันเดอร์เอนเตอร์เทนเมนต์ข้อหาดึงตัวบุคลากรโดยส่อเจตนาร้าย ยั่วยุให้เกิดการแข่งขันอย่างไม่เป็นธรรม!’

‘ผู้กำกับมือทองประกาศไร้สังกัด จัดตั้งสตูดิโอ ผลงานใหม่จะร่วมมือกับซาไห่!’

‘บริษัทสเปเชียลเอฟเฟ็กต์แต่ละแห่งของฉีโจวแห่เซ็นสัญญากับฉินโจว!’

‘นักลงทุนขนาดใหญ่บุกอุตสาหกรรมบันเทิง มหาอำนาจยักษ์ใหญ่ของวงการกำลังจะเกิดขึ้น!’

“…”

แรกเริ่มเดิมทีประชาชนทั้งสองทวีปยังตื่นอกตกใจกับข่าวสารประเภทนี้อยู่บ้าง เพราะต่อให้สุ่มเลือกมาสักหนึ่งข่าว ก็ยังนับว่าเป็นที่ฮือฮามากทีเดียว!

แต่ช่วยไม่ได้ที่ข่าวสะเทือนวงการทำนองนี้ถูกนำเสนอไม่เว้นวัน

ดังนั้นเมื่อดูไปเรื่อยๆ คนจากทั้งสองทวีปก็เริ่มใกล้เฉยชากับข่าวอันหนักหน่วงซึ่งไร้ทีท่าว่าจะสิ้นสุดเหล่านี้แล้ว

ตัวอย่างเช่น เมื่อได้ยินข่าวว่าบรรดาบุคลากรมีชื่อเสียงอย่างราชาราชินีภาพยนตร์ ราชาราชินีเพลง หรือแม้แต่พ่อเพลงก็ยังย้ายสำนักกันขวักไขว่ ทุกคนเพียงแต่วิจารณ์กันอย่างเยือกเย็น

‘ดึงตัวกันไม่รู้จักจบจักสิ้น’

‘วันนี้เธอเอาพ่อเพลงฉันไป พรุ่งนี้ฉันดึงตัวนักแสดงชื่อดังของเธอไป’

‘พลังของบริษัทใหญ่ๆ เหมือนว่ายังพอคานกันได้’

‘ต่อไปก็จะเป็นการฟาดฟันกันในตลาดแล้ว’

‘โปรเจ็กต์ใหม่ของผู้กำกับดังอนุมัติแล้ว น่าจะเพราะเปิดก่อนได้เปรียบนั่นแหละ’

‘…’

ระดับความสนใจของหลินเยวียนต่อข่าวเหล่านี้นับว่าไม่สูงนัก แต่เจี่ยนอี้กลับจัดอยู่ในกลุ่มไทยมุง ช่วงนี้ไม่มีอะไรทำเขาก็จะพิมพ์ต๊อกแต๊กๆ กดเข้าอินเทอร์เน็ตฝ่าวงล้อมเข้าไปสืบข่าว

บางครั้งบางคราวเขาก็จะคอยแบ่งปันความคิดเห็นกับหลินเยวียน สนทนากันสารพัดเรื่อง

แม้แต่รายละเอียดเกี่ยวกับนโยบายต่างๆ เขาก็ชำนิชำนาญ

“วันนี้แต่ละทวีปต้องเปลี่ยนชื่อแล้ว ฉินโจว[1]เราเปลี่ยนเป็นมณฑลฉิน ฉีโจวเปลี่ยนเป็นมณฑลฉี”

“ถึงทั้งสองทวีปจะรวมกันแล้ว แต่เพราะฉินโจวอยู่ใกล้กับจงโจวมากกว่า แถมต้นกำเนิดทางประวัติศาสตร์และอัตลักษณ์ในหลายๆ ด้านโดดเด่นกว่า ทำให้สถานะของฉินโจวสูงกว่าหน่อย ก่อนหน้านี้นายบอกว่านายซื้อวิลล่าใช่มั้ยล่ะ โชคดีสุดๆ เลยฉันจะบอกให้ ตอนนี้ราคาบ้านในเมืองใหญ่ๆ ของฉินโจวราคาพุ่งสูงแบบไม่มีที่สิ้นสุดเลย บางเขตนี่ราคาบ้านแพงขึ้นหลายเท่าตัวเลยนะ ดูท่าทางจงโจวใกล้จะเข้ามาแทรกแซงแล้วละ!”

“อีกไม่นานหรอก บริษัทใหญ่ๆ ในฉีโจวก็จะย้ายสำนักงานใหญ่มาที่ฉินโจว”

“พอทวีปอื่นๆ ผนวกรวมกันแล้ว สถานะของฉินโจวก็จะสูงขึ้นเรื่อยๆ เห็นได้ชัดว่านโยบายนี้ดำเนินการโดยมีฉินโจวเป็นศูนย์กลาง”

“…”

แน่นอนว่าหลินเยวียนดีใจ

นึกไม่ถึงว่าวิลล่าที่ตนซื้อจะราคาพุ่งพรวดในเวลาอันรวดเร็วปานนี้

แต่ไม่ทันไรหลินเยวียนก็ฉุกคิดได้ว่าคงจะนำวิลล่าไปขายไม่ได้ ฉะนั้นแล้วราคาขึ้นหรือไม่อย่างไร อันที่จริงสำหรับเขาก็ไม่ได้แตกต่างกันมากนัก

ดังนั้น

เมื่อเทียบกับเรื่องนี้แล้ว สิ่งที่ทำให้หลินเยวียนยินดีปรีดามากกว่า กลับเป็นเรื่องที่ระบบอัปเกรดได้สำเร็จสักที!

ยังบอกอะไรไม่ได้มาก

เย็นวันนั้น หลินเยวียนจึงแอบเรียกระบบซึ่งเพิ่งอัปเกรดเสร็จสมบูรณ์แล้วออกมาด้วยความรู้สึกคาดหวังอย่างบอกไม่ถูก “ตอนนี้นายผลิตระเบิดได้มั้ย”

ระบบ “…”