Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 206

ตอนที่ 206 กวาดล้าง

วันต่อมา

เฉินจื้ออวี่เริ่มอัดเพลงอย่างเป็นทางการ!

โดยทั่วไป ในการอัดเพลงของนักร้องมืออาชีพ นอกจากการตีความบทเพลงและฝึกฝนมากกว่าปกติแล้ว ยังต้อง ‘เก็บตัวฝึกซ้อม’ อย่างสม่ำเสมอด้วย

สำหรับนักร้องมืออาชีพ หลังจากการเตรียมตัวทั้งหมดเสร็จสิ้นลง จึงจะเริ่มต้นอัดเพลงอย่างเป็นทางการ

นอกจากซาวด์เอนจิเนียร์กับนักร้องแล้ว ก็ยังมีซาวด์ไดเร็กเตอร์สักหนึ่งคนหรือมากกว่านั้น

เป้าหมายของพวกเขาก็คือหาจุดที่นักร้องยังทำได้ไม่สมบูรณ์ ควบคุมอารมณ์ของบทเพลงให้ลงตัว

กระบวนการนี้กินเวลาหนึ่งวันเต็มๆ

เฉินจื้ออวี่จัดอยู่ในกลุ่มที่ค่อนข้างเร็ว

เขาใช้เวลาเพียงครึ่งวันเช้า ก็อัดเพลง ‘เปลี่ยนตัวเอง’ เสร็จเรียบร้อย อีกทั้งยังเป็นการอัดเพลงอย่างเสร็จสมบูรณ์ภายใต้การดูแลของหลินเยวียน

จะเห็นได้ว่าเขาอยู่ในสภาวะที่ไม่เลวเลย ความเป็นมืออาชีพอยู่เหนือกว่ามาตรฐาน

หลังจากอัดเพลงเสร็จ ส่วนที่เหลือก็ไม่ได้อยู่ในความรับผิดชอบของหลินเยวียนแล้ว

หลินเยวียนเองก็ขี้เกียจจะรับผิดชอบด้วย…

ส่วนแบ่งจากยอดดาวน์โหลดแค่สามส่วน ใครอยากจะทำก็ทำไป

ใช่แล้ว เฉินจื้ออวี่จัดเป็นนักร้องเบอร์ต้นๆ แถมในตอนนั้นบริษัทยังคิดจะตามจีบเฉินจื้ออวี่ด้วย

เพราะฉะนั้นในสัญญาของหลินเยวียนกับอีกฝ่าย ส่วนแบ่งจากยอดดาวน์โหลดจึงอ้างอิงตามเกณฑ์ของนักร้องแถวหน้า เขาในฐานะนักประพันธ์เพลงรับส่วนแบ่งไปสามส่วน

ขณะที่เซ็นสัญญา หลินเยวียนก็คิดถึงซุนเย่าหั่วขึ้นมา

รุ่นพี่เย่าหั่วไม่ได้เป็นมืออาชีพเท่าเฉินจื้ออวี่ ส่วนแบ่งที่ได้ยังน้อย ประสิทธิภาพในการทำงานก็เทียบกับเฉินจื้ออวี่ไม่ได้

อีกด้านหนึ่ง

หลังจากเล่นเพลงเปลี่ยนตัวเองที่เพิ่งอัดเสร็จไปรอบหนึ่ง หลิวโหมวผู้จัดการของเฉินจื้ออวี่ก็คลี่ยิ้มกว้าง “ครั้งนี้นะ ครั้งนี้…”

เฉินจื้ออวี่รีบปรี่เข้าไปยกมือขึ้นปิดปากผู้จัดการ!

คนคนนี้ชอบพูดเป็นลางอยู่เรื่อย!

ผู้จัดการร้องอื้อๆ อยู่นาน กว่าจะสะบัดหลุด เขาพูดอย่างไม่พอใจ “นายรอฉันพูดให้จบก่อนสิ ที่จริงฉันอยากบอกว่า รู้สึกว่าครั้งนี้ใช่ว่าจะรับประกันได้”

เฉินจื้ออวี่ดวงตาเป็นประกาย เขาก็คิดเช่นนั้น “ใช่ครับ ครั้งนี้อาจไม่ได้คว้าอันดับหนึ่งมาง่ายๆ”

ผู้จัดการยิ้ม “แต่วันนี้นายฟอร์มดีมากเลยนะ”

เฉินจื้ออวี่พูดด้วยความหวั่นเกรง “ไม่หรอกครับ ช่วงนี้มัวแต่วุ่นเรื่องย้ายบริษัท แทบไม่มีเวลาทบทวนเลย”

“ทบทวน?”

“ใช่ครับ ท่อนคอรัสของเพลง ผมว่ายังทำได้ไม่ค่อยน่าพอใจ แต่ก็ทำไปถึงขีดความสามารถแล้ว บางทีการสอบครั้งนี้อาจทำได้ไม่ดี”

“สอบ?”

“ใช่ครับ ปล่อยเพลงในฤดูกาลแข่งขันใหม่ก็เป็นการสอบใช่มั้ยล่ะครับ น่าเสียดายที่ผมไม่มีเวลาทบทวน มีโจทย์หลายข้อที่ยังงงๆ เวลาก็ค่อนข้างกระชั้นหน่อย…”

หลิวโหมว “…”

นี่มันบทพูดของพวกเด็กเก่งสมัยเรียน ภายนอกดูผ่อนคลายสบายใจ แต่ลับหลังก็แอบไปอ่านทบทวน

พยายามพูดขัดลางร้ายกันสุดชีวิต?

และโลกภายนอกในยามนั้น

เรื่องที่เฉินจื้ออวี่ย้ายจากเซวี่ยนล่านเอนเตอร์เทนเมนต์ไปสตาร์ไลท์ก็แพร่สะพัดออกไป

ช่วงนี้ข่าวการย้ายสังกัดของแต่ละบริษัทมีให้เห็นนับไม่ถ้วน แต่เฉินจื้ออวี่ย้ายไปสตาร์ไลท์ก็ยังดึงดูดความสนใจของผู้คนได้มากทีเดียว

เพราะที่ในวงการนี้เรียกขานเฉินจื้ออวี่ว่าลูกคนรองตลอดกาล ก็เป็นเพราะสตาร์ไลท์

ตามหลักแล้ว เฉินจื้ออวี่มีโอกาสไปบริษัทไหนก็ได้ มีเพียงสตาร์ไลท์ที่หลายคนไม่คิดว่าเขาจะไป

อย่าว่าแต่ในวงการเลย แม้แต่กลุ่มคนที่ชอบอ่านข่าวซุบซิบเหล่านี้ ก็เริ่มถกเถียงกันอย่างสนุกสนานทีเดียว

‘ทำได้ยังไง’

‘สู้ไม่ไหวก็เข้าร่วมไปเลยจริงๆ สินะ?’

‘เซี่ยนอวี๋โหดจริง ก็เลยเข้าบริษัทของเซี่ยนอวี๋ให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยว่างั้น?’

‘โรคกลัวปลาของเฉินจื้ออวี่ กำเริบถึงระยะสุดท้ายแล้วหรือยัง?’

‘เขาฉลาดมากนะว่าไป เข้าสตาร์ไลท์ ต่อไปจะไม่ถูกเซี่ยนอวี๋รังแก…’

‘เฉินจื้ออวี่ระดับไหนแล้ว เซวี่ยนล่านถูกสตาร์ไลท์ต้อนจนมุมเลยนะ!’

‘เฉินจื้อวี่: อาจารย์เซี่ยนอวี๋อย่ายิงผมค้าบ พวกเดียวกัน!’

‘เฉินจื้อวี่: ผมไม่ได้แค่ยกธงขาวแล้ว ยังนำทางให้อาจารย์เซี่ยนอวี๋ได้ด้วย ดูสิ นั่นคือเซวี่ยนล่านเอนเตอร์เทนเมนต์ เล็งเป้าแล้วยิงเลยครับ!’

‘เซวี่ยนล่านเอนเตอร์เทนเมนต์: สละเรือ’