ตอนที่ 219 ผู้บุกเบิก (2)
สองวันก่อนหน้า ยอดขายเรื่องคนขุดสุสานยังใกล้เคียงกับนิยายอีกสองเรื่อง
เหนือกว่าไห่เซ่าเหยี่ยเล็กน้อย เป็นรองหมัวถงเล็กน้อย
หมัวถงนำอยู่สักพัก
การขายหนังสือพร้อมแจกลายเซ็นได้ผลลัพธ์ดีเหลือเกิน
ส่วนเหตุผลที่ฉู่ขวงพลิกแซงขึ้นมาในวันที่สามนั้นก็แสนง่ายดาย…
คำวิจารณ์ของเรื่องคนขุดสุสานได้เพิ่มขึ้นจนถึงจุดหนึ่ง และระเบิดออกในทันที!
และเมื่อครบหนึ่งสัปดาห์ ยอดขายของเรื่องคนขุดสุสานก็เกทับหนังสืออีกสองเรื่องไปเป็นที่เรียบร้อย
เมื่อชื่อเสียงของนิยายแพร่สะพัดออกไป ผู้อ่านที่ซึ่งยังคงรอสังเกตการณ์ก็มีเป้าหมายในการซื้อหนังสือที่ชัดเจนในที่สุด
พรึ่บๆ!
จำนวนผู้อ่านซึ่งซื้อเรื่องคนขุดสุสานมีเพิ่มขึ้นไม่หยุดยั้ง ทุกคนต่างยินดีมอบเงินส่วนนี้ให้กับฉู่ขวง
ระยะห่างกว้างขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ราวกับเป็นหุบเหวระหว่างขุนเขา
เรื่องคนขุดสุสานของฉู่ขวงได้ขึ้นแท่นเป็นหนังสือยอดนิยมในเดือนมิถุนายนอย่างสมศักดิ์ศรี!
และในวันนั้นเอง ผลงานหลักสำหรับดันขายของร้านหนังสือหลายแห่ง จึงถูกเปลี่ยนเป็นเรื่องคนขุดสุสานอย่างไม่ต้องสงสัย!
หมัวถงทำได้เพียงยืนอยู่ข้างๆ ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงไห่เซ่าเหยี่ย
หลังจากนั้น
ยอดสั่งจองผ่านคลังหนังสือซิลเวอร์บลู ก็หลั่งไหลเข้ามาไม่หยุด!
สำนักพิมพ์เริ่มตีพิมพ์เรื่องคนขุดสุสานเพิ่ม
เห็นได้ชัดว่า
ช่วงเวลาหนึ่งสัปดาห์มากพอให้หลายคนอ่านหนังสือเล่มนี้จบ
เมื่อคนที่อ่านจบมีเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ การพูดคุยเกี่ยวกับหนังสือเรื่องนี้ก็ย่อมร้อนแรงขึ้นเป็นธรรมดา
บนปู้ลั่วและบล็อก แม้แต่นักเขียนมีชื่อเสียงหลายคน ก็ยังเขียนแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องคนขุดสุสานหลังจากอ่านนิยายจบแล้วอย่างอดไม่ได้
หนึ่งในนั้น มีท่านหนึ่งซึ่งมีหน้ามีตาในวงการ คืออาจารย์หนานจี๋ ซึ่งปีนี้อายุอานามย่างเข้าสามสิบแปด เป็นราชาหนังสือขายดีซึ่งสะเทือนวงการของฉินโจว
‘ตอนแรกที่เห็นคำว่าผีเป่าโคม ผมคิดว่านี่เป็นเรื่องผีที่ดำเนินเรื่องบนความลี้ลับเหนือธรรมชาติ แต่เมื่ออ่านไปเรื่อยๆ ผมก็ต้องประหลาดใจ เพราะที่แท้สิ่งที่เรียกว่าผีเป่าโคมนั้นเป็นกฎเกณฑ์ของคนขุดสุสาน ต้องจุดเทียนหนึ่งเล่มในทิศตะวันออกเฉียงใต้ของในมุมสุสาน เวลานำทรัพย์สินที่ฝังไปพร้อมกับผู้ตายออกมา ต้องเหลือทิ้งไว้สักหนึ่งชิ้นสองชิ้น ถ้าหากเทียนดับ จะต้องวางสมบัติที่ขุดได้ทั้งหมดกลับคืนที่เดิม…เหลือเชื่อมากใช่ไหมล่ะครับ แต่ในความจริงเรื่องนี้สามารถอธิบายได้ตามหลักวิทยาศาสตร์ เทียนดับหมายถึงออกซิเจนไม่พอ รายละเอียดเหล่านี้ทำให้เห็นความใส่ใจต่อหนังสือเรื่องใหม่ของฉู่ขวง’
นอกจากนั้น
นักเขียนซึ่งยอดขายไม่ได้เป็นรองหนานจี๋สักเท่าไหร่อย่างเฉินซิงก็โพสต์แสดงความเห็นของตนเช่นเดียวกัน
‘ฉู่ขวงอาจไม่ได้เป็นนักเขียนผลงานขายดีที่สุดในอุตสาหกรรมนิยายแฟนตาซี แต่เขาเป็นนักเขียนที่มีพรสวรรค์อันน่าทึ่งคนหนึ่ง! ที่จริงการขุดสุสานนั้นเฟื่องฟูตั้งแต่สองพันปีก่อน เทคนิคและนวัตกรรมพัฒนามาตลอดนับพันปี จนเกิดเป็นกระแสวัฒนธรรมใต้ดินรูปแบบหนึ่ง ฉันสนใจวงการนี้เป็นอย่างมาก แต่นึกไม่ถึงเลยว่าจะมีคนนำมาเขียนเป็นนิยาย แถมยังตื่นเต้นชวนติดตามถึงขนาดนี้’
“…”
หนานจี๋กับเฉินซิง นับเป็นนักเขียนนิยายแฟนตาซีขนาดยาวแนวหน้าของมณฑลฉิน และที่สำคัญก็คือยอดขายของผลงานของเขาสูงมาก
มีเสียงเรียกร้องมากมายให้ทั้งสองคนเป็นเทพสูงสุด
คำวิจารณ์ของพวกเขา ทำให้เรื่องคนขุดสุสานเป็นที่ยอมรับในวงกว้างมากขึ้น
และนอกจากนักเขียนระดับแถวหน้าในหมวดหมู่เดียวกัน
หนังสือพิมพ์วรรณศิลป์ซึ่งนับว่าเป็นสื่อกึ่งทางการ ก็ตีพิมพ์บทความเกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้เช่นกัน
‘คนขุดสุสาน หนังสือเรื่องใหม่ของฉู่ขวง ได้รับความนิยมเนื่องจากสไตล์ของเนื้อเรื่องโดดเด่นไม่เหมือนใคร ทว่าคำจำกัดความยังคงคลุมเครือเหลือเกิน มีทฤษฎีจำแนกหลายหลากไม่ว่าจะเป็นเขย่าขวัญลี้ลับหรือลึกลับสยองขวัญ แต่หากพิจารณาดูอย่างถี่ถ้วนแล้ว มิสู้ใช้ประเภทขุดสุสานมานิยามเห็นจะเหมาะกว่า ในหนังสือได้บรรยายกฎเกณฑ์ของอาชีพนักขุดสุสานไว้โดยละเอียด ถึงขั้นมีการแบ่งสำนัก ทว่าเรื่องชวนพิศวงไม่ได้จำกัดอยู่ที่ตัวสุสานเพียงอย่างเดียว ราชินีจิงเจวี๋ยใช้ไม้เทพคุนหลุนพันปีทำโลงศพ ทั้งยังมีดอกไม้มหัศจรรย์อย่างดอกซากศพ ผู้ใดที่เข้าใกล้ก็จะเกิดอาการประสาทหลอน คลุ้มคลั่ง จนสุดท้ายถึงแก่ความตาย หลายคนคิดว่านี่เป็นเรื่องสมมุติขึ้น แต่แท้จริงแล้วต้นฉบับของดอกไม้ชนิดนี้คือดอกบุกยักษ์ ซึ่งสวนพฤษศาสตร์ในเยี่ยนโจวปลูกพืชชนิดนี้เช่นกัน ลีลาการเขียนลักษณะนี้ของฉู่ขวงซึ่งคล้ายว่าหยิบยืมมาจากพงศาวดาร วรรณกรรมมุขปาฐะ และเรื่องลี้ลับร่วมสมัยของบลูสตาร์ คงจะกลายเป็นกระแสนิยมในไม่ช้า อย่างไรก็ดี จุดประสงค์ในการเขียนของเขาหาใช่การเขียนตำราเรียนประวัติศาสตร์ หากแต่เป็นการมุ่งเน้นจินตนาการซึ่งหลอมรวมอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงได้อย่างน่าอัศจรรย์…’
บทความชิ้นนี้ ทำให้หลายคนตกตะลึง
ก่อนอื่น หนังสือพิมพ์วรรณศิลป์ได้ยืนยันสถานะ ‘หมวดหมู่นิยายขุดสุสาน’ ของฉู่ขวงแล้ว
หนังสือพิมพ์กึ่งทางการฉบับนี้ ได้รับรองตัวตนของผู้บุกเบิกอย่างฉู่ขวงแล้ว
นอกจากนั้น เนื้อเรื่องคนขุดสุสานยังมีความสมเหตุสมผลสูงมาก!
เดิมทีทุกคนคิดว่าดอกซากศพเป็นเรื่องไร้สาระทั้งเพ ทั้งหมดล้วนมาจากจินตนาการของนักเขียน แต่หนังสือพิมพ์วรรณศิลป์กลับเสาะหาไปจนเจอต้นแบบ?
ถึงแม้คำบรรยายบางส่วนอาจไม่สอดคล้องกับเหตุการณ์ทั้งหมด แต่กลับอธิบายปรากฏการณ์ลี้ลับชวนพิศวงในนิยายได้
หนานจี๋ยังอธิบายอีกว่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน