Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 219

ตอนที่ 219 ผู้บุกเบิก (1)

ในฐานะบรรณาธิการซึ่งดูแลฉู่ขวงโดยตรง หยางเฟิงจึงใส่ใจความคิดเห็นของผู้อ่านต่อเรื่องคนขุดสุสานมากกว่าใคร

เมื่อสมควรแก่เวลา เขานั่งรอหน้าจอคอมพิวเตอร์ กดรีเฟรชความคิดเห็นใหม่ๆ ของผู้อ่าน

‘หนังสือเรื่องใหม่สนุกจริงๆ!’

‘อ่านแล้วไม่กล้าลุกไปเข้าห้องน้ำ…ผู้ชายอกสามศอกอย่างผม กลางวันแสกๆ ยังไม่กล้าไปเข้าห้องน้ำ!’

‘คุยอย่างภาคภูมิใจเลยนะ?’

‘ฉู่ขวงจะทำให้ฉันช็อกตาย แล้วก็ฮุบสมบัติฉันใช่มั้ย’

‘ไม่เชื่อเรื่องลี้ลับเหนือธรรมชาติ แต่ในหนังสือใช้วัตถุนิยมมาอธิบายให้เรื่องนี้สมเหตุสมผล’

‘คอมเมนต์บนช่วยอธิบายให้ฟังหน่อยได้ไหมครับว่าวัตถุนิยมเกี่ยวอะไรกับดอกซากศพ’

‘…’

หยางเฟิงหลุดหัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้

ใช้วัตถุนิยมมาอธิบายนิยายขุดสุสานได้ทั้งหมดซะที่ไหนกันล่ะ

เรื่องแปลกประหลาดทั้งหลายที่เอ่ยถึงในหนังสือ อย่างพวกดอกซากศพ อันที่จริงก็ใช้เพื่อเพิ่มความลี้ลับชวนตื่นเต้นนี่แหละ

โชคดีที่นี่ไม่ใช่จุดที่นักอ่านตะขิดตะขวงใจ

ผู้อ่านส่วนมากรู้สึกว่าหนังสือเรื่องนี้ทั้งน่ากลัวและน่าตื่นเต้น

‘พล็อตเรื่องตื่นเต้นจนสมองฉันชาเลย ใจเต้นตุบๆๆๆ ไม่หาย ครั้งนี้เจ้าแก่ฉู่ขวงแก้แค้นที่ฉันด่าที่เขาเขียนให้ปี้เหยาตายใช่มั้ย แต่นิยายก็ดีจริงนั่นแหละ เจ้าแก่ฉู่ขวงฉลาดหลักแหลมเหมือนเดิม’

‘แม่เจ้าโว้ยนี่เป็นนิยายสยองขวัญของจริง กลัวก็กลัว แต่ก็อยากอ่าน วางไม่ลงเลยช่วยด้วย!’

‘จินตนาการล้ำเลิศ ตะลึงจนพูดอะไรไม่ออก คิดว่านิยายเรื่องนี้น่าจะจัดอยู่ในแนวผจญภัยนะ แต่จะไปใส่ไว้ในหมวดไหนก็ยังเฉพาะกลุ่มอยู่ดี โชคดีที่ฉู่ขวงทำให้แนวเฉพาะกลุ่มกลายเป็นกระแสหลักได้’

‘เจ้าแก่ฉู่ขวงเรียนจบสาขาอะไรมา ทำไมรู้สึกว่าเก่งไปหมดทุกอย่าง นิยายเรื่องนี้ต้องใช้ความรู้เกี่ยวกับภูมิศาสตร์กับฮวงจุ้ยด้วย’

‘ตอนนี้ฉู่ขวงใช้ตัวอักษรสร้างป้อมปราการโบราณขึ้นมาได้ด้วยซ้ำ’

‘…’

คำวิจารณ์ในแง่บวก เป็นคำวิจารณ์ในแง่บวกทั้งนั้น!

บรรยากาศสยองขวัญทำให้ผู้อ่านรู้สึกไม่ชินนัก ประเภทของเรื่องคนขุดสุสานไม่เหมือนกับนิยายสองเรื่องก่อนหน้าของฉู่ขวงแม้แต่นิดเดียว ถึงขั้นที่แม้แต่สไตล์ก็ยังต่างกันราวฟ้ากับดิน

แต่ดูจากคุณภาพของผลงานแล้ว หนังสือเรื่องใหม่ของฉู่ขวงยังคงสนุกเหมือนเดิม!

เพียงแต่น่ากลัวจนขนหัวลุกก็เท่านั้นเอง

ผู้อ่านจำนวนมากแสดงความเห็นว่าหนังสือเรื่องนี้ชวนอกสั่นขวัญหาย ขณะเดียวกันก็ยังชื่นชมว่าตื่นเต้นเร้าใจ ดังนั้นโดยทั่วไปแล้ว พวกเขากลัวก็กลัว ขณะเดียวกันก็ยังข่มกลั้นความอยากรู้เนื้อเรื่องหลังจากนั้นไม่ไหว จนต้องอ่านต่อไปทั้งๆ ที่กลัว

ในความจริงแล้วไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่อารมณ์จะถูกกระตุ้นขณะอ่านนิยาย

ท่ามกลางความคิดเห็นหลากหลาย มีหลายความเห็นที่มาจากผู้อ่านชาวฉีโจว…

ผู้อ่านส่วนมากจากฉีโจว ได้อ่านผลงานของฉู่ขวงเป็นครั้งแรก

ทว่าครั้งแรกก็มักถูกลิขิตมาให้ยากจะลืมเลือน เรื่องคนขุดสุสานก็ทำให้ผู้อ่านจำนวนมากตกหลุมพรางของฉู่ขวงเป็นที่เรียบร้อย

จากประสบการณ์ หยางเฟิงจึงมองออก

ว่าหนังสือเล่มนี้ ดังแน่นอน!

ในตอนนี้หยางเฟิงไม่กระวนกระวายใจอีกต่อไป เขาผ่อนลมหายใจยางด้วยความโล่งอก “สมแล้วที่เป็นฉู่ขวง…”

อันที่จริง

ไม่เพียงเว็บไซต์ทางการ

บรรณาธิการสำนักพิมพ์อื่นๆ ในแวดวงนิยาย ก็มีไม่น้อยที่ติดตามเรื่องคนขุดสุสาน

ทว่าพวกเขาต่างจากผู้อ่านจากมณฑลฉินและมณฑลฉี สิ่งที่บรรณาธิการเหล่านี้มุ่งความสนใจไปก็คือ

หมวดหมู่ใหม่!

หลังจากการแข่งขันกีฬาและเทพเซียนกำลังภายใน…

ฉู่ขวงถึงกับบุกเบิกหมวดหมู่นิยายอีกแล้วหรือ!

น่ากลัวเกินไปแล้วไหมเนี่ย

มีที่ไหนกัน เขียนหนังสือหนึ่งเรื่อง ก็บุกเบิกประเภทใหม่

รูปแบบการสร้างสรรค์ผลงานของฉู่ขวงได้นำหน้าทุกคนไปแล้วหนึ่งยุคสมัย?

ถ้าหากมองจากมุมมองที่กว้างขึ้น เรื่องคนขุดสุสาน นับว่าเป็นหมวดลี้ลับ นับว่าหมวดสยองขวัญ นับว่าเป็นหมวดผจญภัย…

เป็นแนวไหนก็ได้ เพราะถึงอย่างไรทุกแนวต่างก็มีจุดที่เชื่อมโยงถึงกัน

แต่ถ้าหากแบ่งโดยละเอียดสักหน่อย เมื่อพิจารณาจากเนื้อหาแล้ว นิยายเรื่องนี้ก็คือนิยายหมวดขุดสุสานที่ไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน!

“นี่น่าจะจัดเป็นหมวดขุดสุสานไปเลยก็ได้นะ?”