Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 258

ตอนที่ 258 จุดเด่นของฉู่โจว

“ผลิตเพลง ‘ตะวันฉาย’”

หลินเยวียนเลือกเพลงในคลังเพลงของระบบอยู่นานครึ่งชั่วโมง ในที่สุดก็เลือกเพลงแรกที่ปรากฏขึ้นในห้วงสำนึกของเขา

เพลงตะวันฉายของหลี่เค่อฉิน[1]!

อันที่จริงมีเพลงสร้างแรงบันดาลในภาษากวางตุ้งค่อนข้างมาก หรือบทเพลงที่มีความหมายลึกซึ้งนั้นก็มีมากเช่นกัน แต่เพราะเข้าใจถึงความสำคัญของเพลงในครั้งนี้ดี เขาจึงเลือกบทเพลงภาษากวางตุ้งซึ่งมีอิทธิพลมากที่สุดเพลงหนึ่ง ประกอบกับการพิจารณาอีกชั้นหนึ่ง นั่นก็คือ

สไตล์ของนักร้อง

ผู้ที่ขับร้องบทเพลงในครั้งนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว นั่นก็คือหนึ่งในราชาเพลงของสตาร์ไลท์หลานเหยียน หลินเยวียนในฐานะคนฉินโจวโดยกำเนิด ย่อมต้องคุณเคยกับนักร้องรุ่นเก๋าท่านนี้อยู่แล้ว นอกจากนั้นช่วงเสียงของอีกฝ่ายก็ค่อนข้างกังวานใส

เพลงอื่นๆ เนื้อหาและทำนองอาจเหมาะสม

แต่ขณะเดียวกันนอกจากจะต้องคำนึงถึงเนื้อหาและทำนอง ยังต้องพิจารณาจุดเด่นของนักร้องด้วย เพลงตะวันฉายจึงกลายเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด

“ติ๊งต่อง”

ระบบตอบ “กรุณายืนยันอีกครั้ง โฮสต์ยินดีจ่ายเงินสามล้านสั่งผลิตเพลงตะวันฉายใช่หรือไม่”

หลินเยวียน “…”

ฉันไม่ยินดีได้ด้วยเหรอ?

ตอนนี้ระบบขึ้นราคาเพลงถึงขั้นนี้เชียว?

ถึงแม้ตะวันฉายจะเป็นบทเพลงคลาสสิก

แต่ว่า…

เงินของตนก็ไม่ได้มีลมหอบมากองให้ฟรีๆ สักหน่อย!

เงินสามล้านที่บริษัทจะตบรางวัลให้ฉัน ถูกนายฉกไปซะแล้ว…

เอาเถอะ

อันที่จริงก็ได้กำไรนั่นแหละ

หลินเยวียนมีความสามารถในการประเมิน เขารู้อยู่เต็มอกว่าเพลงอย่างตะวันฉายนั้นเป็นที่ชื่นชอบของผู้คน

ด้วยการโปรโมตงานเลี้ยงเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ กอปรกับราชาเพลงเป็นผู้ขับร้อง ทั้งยังมีปัจจัยของภูมิหลังด้านยุคสมัย ลำพังยอดดาวน์โหลดที่เพลงนี้จะได้รับในอนาคต ก็ควรค่าแก่การรอคอยแล้ว!

ไม่ต้องเอ่ยถึงเรื่องที่คนมณฑลฉินไม่คุ้นเคยกับเพลงภาษาฉีเลย

ไม่สำคัญหรอก

เพราะบนโลก มีเพลงบางเพลงที่สามารถทำลายกำแพงภาษา และทำให้ผู้คนชื่นชอบได้ ต่อให้พวกเขาฟังเนื้อเพลงไม่ออกก็ตาม!

ใครๆ ก็มีเพลงภาษาต่างประเทศที่ชอบกันทั้งนั้น

ยิ่งไปกว่านั้น…

ภาษาฉีและภาษากลางนั้นไม่ได้แตกต่างกันมากนัก การออกเสียงหลายคำในเพลงตะวันฉายนั้นพอฟังออก แม้ว่าจะฟังภาษาฉีไม่ออก ก็ยังพอจับใจความคร่าวๆ ได้

จะว่ายังไงดีล่ะ

บอกได้เพียงว่าระบบขัดเกลามาเป็นอย่างดี ทุกครั้งที่กำหนดราคาของผลงาน ล้วนคำนึงถึงสถานการณ์จริงของตน

กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ

ถ้าหาก ณ ปัจจุบัน เพลงนี้ไม่ได้มีความสำคัญมากเช่นนี้ บางทีหลินเยวียนอาจจ่ายเงินซื้อผลงานในราคาที่ต่ำกว่านี้ก็เป็นได้

ระบบในตอนนี้เรียกราคาของเพลงนี้สามล้านหยวน จนมีความน่าสงสัยว่าจงใจโก่งราคา

บางทีหลังจากนี้ตนอาจลองขบคิดเรื่องการกักตุนเพลงไว้สักหน่อย ต้องการเมื่อไหร่ ก็หยิบออกมาใช้ได้เลย

เมื่อทำเช่นนี้ ระบบก็จะมาเล่นตุกติกกับเขาไม่ได้แล้ว

การสั่งทำเพลงกะทันหันเช่นนี้ ทำให้ไม่สามารถหลีกหนีจากเล่ห์กลของระบบได้

แต่ความหลากหลายของบทเพลงที่สุ่มมากักตุนล่วงหน้านั้นมีมากเกินไป

ทุกสิ่งมีสองด้านเสมอ

บางทีเพลงที่ตนกักตุนไว้อาจใช้ไม่ได้ หรือว่าไม่มีประโยชน์เลย

หลินเยวียนสูดลมหายใจเข้าลึก เอ่ยตอบ “ยืนยัน”

ระบบ “กำลังผลิตผลงานให้คุณ…กำลังผลิต…กรุณารอสักครู่…”

ผ่านไปหนึ่งนาที

เพลงก็ได้รับการผลิตออกมาเสร็จสมบูรณ์

หลินเยวียนลองฟังดู เป็นเพลงตะวันฉายเวอร์ชันของหลี่เค่อฉินจริง

เพลงนี้มีคนนำไปร้องคัฟเวอร์มากมาย ทว่าหลี่เค่อฉินร้องได้อรรถรสมากที่สุด

เมื่อมั่นใจแล้วว่าปราศจากข้อผิดพลาด

หลินเยวียนยังไม่ได้ติดต่ออู๋หย่งกับบริษัทไปทันที ไม่อย่างนั้นความรวดเร็วในการผลิตผลงานก็คงผิดมนุษย์มนาไปสักหน่อย จะมีเพลงพร้อมใช้งานไปซะทุกครั้งก็คงไม่ได้

อย่างน้อยต้องผ่านไปสักพักแล้วค่อยหยิบออกมา

……

เมื่อสั่งผลิตเพลงเสร็จ หลินเยวียนก็เข้าอินเทอร์เน็ตค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับฉู่โจว ทุกทวีปล้วนมีจุดเด่นของตนเอง จุดเด่นของฉู่โจวคืออะไรกันนะ

ปรากฏว่าทันทีที่ค้นหา คอมพิวเตอร์ก็แทบราวกับติดไวรัส

ทำไมทันทีที่ค้นหาฉู่โจว ถึงมีสิ่งแปลกประหลาดเกิดขึ้นเต็มไปหมด

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน