Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 324

ตอนที่ 324 ตัวเอกฝั่งวายร้าย

“ยินดีด้วย โฮสต์ได้รับเรื่อง ‘สมุดมรณะ[1]’”

หลังจากเสียงแจ้งเตือนของระบบดังขึ้น ในกระเป๋าของหลินเยวียนก็มีการ์ตูนเพิ่มขึ้นมาอีกเรื่องหนึ่ง

“ไม่ได้แกล้งสุ่มเพลงเปียโนให้ฉันใช่ไหม”

หลินเยวียนประหลาดใจ

คล้ายกับว่าก่อนหน้านี้ระบบชอบเล่นกับ ‘ความบังเอิญ’

เอาเถอะ ไม่มีเพลงเปียโน ก็ลองทำอะไรแปลกใหม่ดู

ให้ตัวเอกคนใหม่เล่นเพลงวิวาห์ในฝันอีกสักครั้ง เป็นเหมือนคำใบ้ คนที่เข้าใจย่อมเข้าใจ

อยากหยิบยืมเพลงเปียโนจากภาพยนตร์ที่เข้าฉายไปแล้ว เรื่อง ‘ตำนานนายพันเก้า หัวใจรักจากท้องทะเล’ ก็เหมาะสมมากทีเดียว

แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้อาจต้องใช้การสั่งทำจำเพาะเจาะจง หลินเยวียนยังไม่มีแผนในการจ่ายเงินก้อนนี้เป็นการชั่วคราว

ส่วนการ์ตูนเรื่องนี้ซึ่งเปิดได้จากกล่องสมบัติสีเงิน…

มาตรงจังหวะพอดิบพอดี หลังจากเรื่องจิตวิญญาณสือจี่จบลง ยังไม่รู้ว่าจะใช้เรื่องอะไรมารับช่วงต่อ

ทีนี้ก็ประหยัดเวลามานั่งขบคิดได้อีก

จากข้อมูลในห้วงสำนึกของหลินเยวียน เขาเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าการ์ตูนเรื่องสมุดมรณะนั้นโด่งดังมากแค่ไหน!

ตั้งแต่อิทธิพลของเรื่อง ไปจนถึงคำวิจารณ์ สถิติแทบทั้งหมด เรื่องสมุดมรณะนั้นอยู่ในระดับแนวหน้า!

ทว่าในความจริงแล้ว นี่เป็นตัวแทนของผลงานสายมารสุดคลาสสิก!

ทางฝั่งแดนอาทิตย์อุทัย นี่เป็นการ์ตูนสายมารไม่กี่เรื่องที่สามารถเกทับการ์ตูนแอกชันยอดนิยมขึ้นมาได้!

อะไรคือสายมาร อะไรคือสายหลักน่ะหรือ?

อธิบายโดยสรุป การ์ตูนสายหลักก็คือฝ่ายธรรมะผดุงความยุติธรรม ค่อนไปทางแง่บวก ตัวเอกเป็นคนดีจิตใจบริสุทธิ์ พล็อตเรื่องโดยทั่วไปคือฮีโร่ต่อสู้กับมาร จากนั้นฝ่ายธรรมะก็ได้รับชัยชนะ

ผลงานประเภทนี้มีตัวเอกหญิงซึ่งใสซื่อบริสุทธิ์ มีสหายรักและเพื่อนสนิทแสนร่าเริง ชูการผดุงความยุติธรรมเป็นประเด็นหลัก เพื่อบรรลุอุดมการณ์อะไรทำนองนั้น

ดังนั้นการ์ตูนสายหลักจึงได้รับความนิยมจากผู้คนมากที่สุด

เมื่อมองจากมุมนี้ จิตวิญญาณสือจี่ก็จัดเป็นการ์ตูนสายหลักเช่นกัน

ส่วนปรินซ์ออฟเทนนิสก็ยิ่งเป็นการ์ตูนสายหลักมากขึ้นไปอีก

ทว่าการ์ตูนสายหลักหลายเรื่องจะค่อนไปทางแอกชันเลือดเดือด อาจมีฉากต่อสู้มากมาย การ์ตูนสองเรื่องก่อนหน้านี้ของอิ่งจือถึงแม้จะดุเดือด แต่ก็ไม่ใช่การต่อสู้ เป็นเพียงการเล่นเทนนิสและทำอาหาร

ส่วนการ์ตูนสายมารจะแหวกแนวออกไป ผลงานประเภทนี้ จะหมายรวมไปถึงด้านมืด ทั้งฉากอาชญากรรม ความสยดสยอง และความรุนแรงต่างๆ

แน่นอนว่าการ์ตูนสายหลักก็มีความรุนแรง แต่ไม่ถึงขั้นนองเลือด

นอกจากนั้น ตัวเอกของการ์ตูนสายมารนั้นไม่ใช่กระต่ายขาวแสนบริสุทธิ์ไร้เดียงสา อาจเป็นเป็นวายร้ายระดับลาสต์บอสก็ได้

เนื่องจากตัวเอกไม่จำเป็นต้องเป็นฝ่ายธรรมะ เพราะฉะนั้นจึงสะดวกแก่การเอ่ยถึงธรรมชาติของมนุษย์ และง่ายต่อการสอดแทรกความหมายแฝงในการ์ตูน

ด้วยเหตุนี้เอง การ์ตูนสายมารจึงไม่ได้รับความนิยมจากผู้คนมากเท่าการ์ตูนสายหลัก และเกิดเป็นประเด็นได้ง่าย

และเรื่องสมุดมรณะนั้นสามารถกลายเป็นผลงานตัวแทนของการ์ตูนวายร้ายในดวงใจของผู้คนนับไม่ถ้วน นั่นแสดงให้เห็นว่าผลงานชิ้นนี้มีความพิเศษและเป็นที่ถกเถียงมากแค่ไหน!

ถึงอย่างไรอนิเมชันเรื่องนี้ก็ถูกแดนมังกรบล็อกไปแล้ว ถ้าทุกคนอยากดูก็ทำได้เพียงเข้าไปดูในไฟล์ซึ่งอัปโหลดบนคลาวด์

เนื้อหาของเรื่องนี้ เปิดเรื่องมาก็โหดมากทีเดียว

นักเรียนมัธยมปลายยอดอัจฉริยะ เยี่ยเสินเยวี่ย[2] หรือก็คือตัวเอกชายหมายเลขหนึ่งของเรื่องสมุดมรณะ เป็นนักเรียนซึ่งรักความยุติธรรม

พ่อของเขาเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจระดับสูง ครอบครัวมีหน้ามีตา และภูมิหลังนับว่าใช้ได้ทีเดียว

เขาเป็นที่นิยมในหมู่ผู้หญิงในโรงเรียน สอบได้ที่หนึ่ง รูปร่างหน้าตาก็นับว่าเทียบเคียงกับหลินเยวียนได้

ในแง่หนึ่ง บุคคลประเภทนี้เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบ!

ประการแรก พ่อของเขาเป็นตำรวจ แถมยังอยู่ระดับหัวหน้าสำนักงานตำรวจ นั่นก็ยอดเยี่ยมพอแล้วสำหรับเขา

ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงมันสมองระดับหัวกะทิของเขาเอง สอบได้คะแนนดี หน้าตาหล่อเหลาเอาการ แถมยังอารมณ์ดีเข้ากับคนง่าย จนสาวๆ พากันหลงใหลในตัวเขา

ถ้าหากไม่ได้พูดถึงพล็อตเรื่องช่วงหลังจากนี้ ลำพังบทแนะนำตัวเอก ทุกคนก็รู้สึก…

อ่า ตัวเอกช่างธรรมดาไร้รสชาติ

เต็มไปด้วยความเพ้อฝันของผู้เขียน และการเอาใจผู้อ่าน

ทว่าความจริงไม่ได้เป็นเช่นนั้น

การ์ตูนเรื่องนี้ มีชื่อเรื่องว่าสมุดมรณะก็จริง แต่เน้นการประลองไหวพริบ!

ตัวเอกอย่างเยี่ยเสินเยวี่ยครอบครองสมุดมรณะโดยไม่ได้ตั้งใจ เขาพบว่า เพียงแค่ตนเขียนชื่อสักคนลงไปในสมุด คนคนนั้นก็จะตายในทันที

ในวันนั้น เยี่ยเสินเยวี่ยจึงลองเขียนชื่อนักเลงคนหนึ่งลงไป

หลังจากนั้น นักเลงก็ตกตายไปต่อหน้าเขาทันที

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน