Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 326

ตอนที่ 326 มงลงแน่นอน

เขามาแล้ว เขามาแล้ว…

เขามาพร้อมกับนิยายสืบสวนสอบสวนเรื่องใหม่

หลินเยวียนไม่รีบร้อนตอบเหลิ่งกวง ในวันรุ่งขึ้นเขาก็ให้จินมู่ซื้อผลงานชิ้นใหม่ของเหลิ่งกวงกลับมาอ่าน

ผลงานชิ้นใหม่ของเหลิ่งกวงมีชื่อว่า ‘หอพัก’

ปกสีน้ำเงิน ไม่นับว่าหนา จัดว่าเป็นนิยายความยาวปานกลาง ภาพปกเป็นรอยมือเปื้อนเลือด

คำโปรย:

‘เสี่ยวกวงกับแฟนสาวเข้าไปอาศัยในหอพักแห่งใหม่ ไม่นานหลังจากนั้น ในหอพักก็มีคนเสียชีวิต ทางตำรวจสืบคดีไร้ความคืบหน้า ยังไม่เพียงเท่านี้ ใครเล่าจะรู้ว่าหลังจากนั้นไม่นาน เสี่ยวกวงและแฟนสาวก็ตัดสินใจย้ายออกจากหอพัก ทว่าเพียงหนึ่งวันก่อนพวกเขาย้ายออก แฟนสาวของเสี่ยวกวงก็เสียชีวิต เขาจึงตัดสินใจตามหาตัวคนร้าย…’

เสี่ยวกวงเป็นใคร

เหลิ่งกวงหมายถึงตัวเขาเอง?

ไม่สิ น่าจะหมายถึงแฟนเก่าของเขามากกว่า เพราะถึงอย่างไรแฟนเก่าของเสี่ยวกวงจากในหนังสือก็ตายไปแล้ว

จะคิดมากไม่ได้

เป็นแค่นิยาย เป็นแค่นิยาย

หลินเยวียนนับว่าเคารพคู่ปรับอย่างเหลิ่งกวงมาก เห็นได้จากที่เขายอมใช้เวลาไปครึ่งค่อนวันไปกับการอ่านเรื่องหอพัก

นิยายเรื่องนี้ สถานที่เกิดเหตุทั้งหมดคือหอพัก

“รูปแบบการฆาตกรรมในห้องลับ…”

“ฆาตกรมีคำกล่าวอ้างว่าไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุ…”

“คนที่เป็นไปไม่ได้มากที่สุดว่าจะเป็นฆาตกรคือใคร…”

หลินเยวียนอ่าน พลางขบคิดหาตัวคนร้ายพร้อมกับเสี่ยวกวง

ผู้ที่ยืนหยัดในแนวทางวรรณกรรมสืบสวนสอบสวนแบบดั้งเดิมอย่างเหลิ่งกวง เป็นผู้ฝักใฝ่ในนิยายไขปริศนา เพราะฉะนั้นจึงมีเบาะแสมากมายที่เขาเปิดเผย

หลินเยวียนสืบหาตัวฆาตกรจากเบาะแส ไม่นานก็ชี้ตัวผู้ต้องสงสัยได้

ทว่าช่วงเที่ยง ขณะที่หลินเยวียนซึ่งเตรียมตัวออกไปกินข้าว และเผลอไปเห็นตอนจบของนิยายเข้าพอดีก็ตกใจจนสะดุ้งโหยง

“ฆาตกรเป็นเด็กเล็กที่นอนป่วยอยู่เหรอเนี่ย?”

แม้ว่าระหว่างกระบวนการนี้ หลินเยวียนเองก็แอบสงสัยเด็กเล็กขึ้นมา แต่หลังจากที่เบาะแสปรากฏขึ้นอีกหลายข้อ ความสงสัยนี้ของเขาก็หายไป

ตอนนี้มาคิดๆ ดูแล้ว ตนก็ตกหลุมพรางของเหลิ่งกวงเช่นกัน

“เหนือความคาดหมายใช่ไหมล่ะครับ”

จินมู่คล้ายว่าจะอ่านเรื่องหอพักจบก่อนหลินเยวียน เมื่อเห็นว่าหลินเยวียนอ่านนิยายจบแล้ว จึงเอ่ยถามขึ้น

“นิยายสืบสวนสอบสวนของเหลิ่งกวงเต็มไปด้วยความสยองขวัญและลุ้นระทึก ทำให้อ่านจบแล้วรู้สึกเสียวสันหลังวาบ ต่อให้ไม่ใช่นิยายสืบสวนสอบสวน ลำพังแค่เขาเขียนนิยายสยองขวัญก็คงจะขายดีมากแน่นอนครับ”

“ทุกคนมีเรื่องที่ปิดบังไว้”

“นี่เป็นแนวทางที่เคยใช้ในเรื่องฆาตกรรมโรเจอร์ แอ็กครอยด์ แรงจูงใจในการก่อเหตุก็คือเด็กซึ่งมีพัฒนาการเร็วไม่สามารถทนต่อผู้ชายที่มารังแกแม่เลี้ยงเดี่ยวของตัวเองได้ เขาถึงขั้นฆ่าคนที่จะกลายเป็นพ่อตัวเองเลย”

หลินเยวียนพยักหน้า

เรื่องนี้มีองค์ประกอบความคิดที่ยอดเยี่ยมมาก

บางเรื่อง มีเพียงเด็กเท่านั้นที่สามารถทำได้ นี่เป็นคำใบ้ที่สำคัญข้อหนึ่ง แต่ตนกลับเดาไม่ออก

เห็นได้ชัดว่าจินมู่ก็เดาไม่ออกเช่นกัน

นั่นแสดงให้เห็นว่าเหลิ่งกวงยังคงเอานะผู้อ่านจำนวนมากได้ แม้จะให้เบาะแสมามากมายก็ตาม

“สถานการณ์ฝั่งเราไม่ค่อยดีแล้วครับ”

จินมู่ตบหน้าปกเรื่องหอพักเบาๆ “ตอนนี้คำวิจารณ์ของนิยายเรื่องนี้บนอินเทอร์เน็ตดีมาก โดยรวมแล้วถือว่าเป็นผลงานชิ้นโบว์แดงที่สุดของเหลิ่งกวงในตอนนี้เลยนะครับ ไม่แน่อาจต้องขอบคุณหัวหน้าด้วย เพื่อที่จะเอาชนะคุณให้ได้หนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์ เหลิ่งกวงถึงได้ระเบิดศักยภาพออกมา”

ทุกคนในเรื่องหอพักล้วนมีโอกาสเป็นฆาตกร ความรู้สึกลุ้นระทึกอัดแน่นไปทุกอณู คนที่ชอบวรรณกรรมแนวนี้จะเพลิดเพลินกับกระบวนการเช่นนี้มาก

ความปราดเปรื่องที่สุดของนิยายเรื่องนี้อยู่ที่ นักสืบกล่าวประโยคนี้

‘ผู้ใหญ่หลายคนก็เหมือนเด็ก จิตสำนึกไม่พัฒนาอย่างสมบูรณ์’

ความหมายโดยนัยของบทพูดนี้คือ

‘เด็กหลายคนจิตสำนึกไม่ได้พัฒนาอย่างสมบูรณ์ เพราะอายุยังน้อย’

ที่แท้คำใบ้เกี่ยวกับฆาตกรก็อยู่ตรงนี้

นั่นทำให้หลินเยวียนรู้สึกดีใจ เหตุผลสำคัญที่สุดซึ่งทำให้เขาดีใจก็คือ เรื่องฆาตกรรมบนรถด่วนโอเรียนท์เอกซ์เพรสนั้นมีคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อ แต่ขณะเดียวกันก็ถูกลิขิตชะตามาให้ปราชัย

เป็นสภาพแวดล้อมของการฆาตกรรมในห้องลับเหมือนกัน

ไม่ว่าจะเป็นแรงจูงใจหรือวิธีในการก่อเหตุ ฆาตกรรมบนรถด่วนโอเรียนท์เอกซ์เพรสก็อยู่เหนือจินตนาการของทุกคน!

ตอนนี้เหลิ่งกวงลงมือไปก่อนแล้ว

ในที่สุดหลินเยวียนก็ใช้บัญชีของฉู่ขวงตอบกลับเหลิ่งกวง

เขาอุตส่าห์ตรวจสอบอีกรอบ ว่าไม่ได้ล็อกอินผิดบัญชี

ข้อความที่ตอบกลับนั้นแสนเรียบง่าย จนแลดูเหมือนกับเป็นการแจ้งข้อมูลเสียมากกว่า ‘หนังสือเล่มใหม่ฆาตกรรมบนรถด่วนโอเรียนท์เอกซ์เพรส จะวางแผงในสัปดาห์หน้า’

นี่เป็นเวลาวางแผงจำหน่ายที่จินมู่และคลังหนังสือซิลเวอร์ตกลงกันแล้ว

ขณะนั้นจินมู่อ่านเรื่องฆาตกรรมบนรถด่วนโอเรียนท์เอกซ์เพรสจบแล้ว หลังจากอ่านจบ จินมู่พูดเพียงประโยคสั้นๆ หากแต่เป็นประโยคที่ทำให้หลินเยวียนตื่นเต้นเหลือเกิน

“มงลงแน่นอนครับ”

…………………………………………………

[1] ปมออดิปุส คือ เด็กจะมีอาการรักแม่ หวงแม่ อยากครอบครองแม่ไว้เพียงผู้เดียว เริ่มเกิดอาการอิจฉาพ่อที่แม่แสดงความรักและความเอาใจใส่