Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 354

ตอนที่ 354 สิบปี

ทบทวนอีกครั้ง

กล่องสมบัติมีทั้งหมดสี่ระดับ

ทองแดง เงิน ทอง และเพชร

มีรางวัลทักษะขั้นสมบูรณ์แบบซ่อนอยู่ และอยู่ในกล่องสมบัติเพชรเท่านั้น

กล่องสมบัติระดับสูงสุดซึ่งหลินเยวียนได้ในขณะนี้คือระดับทอง เพราะฉะนั้นจึงไม่คาดหวังทักษะขั้นสมบูรณ์แบบ

สำหรับ ‘คน’ คนหนึ่ง ขั้นปรมาจารย์ก็เหลือเฟือแล้ว

ในจุดนี้สามารถหยิบยกภาพกุ้งหกตัวซึ่งก่อนหน้านี้หลินเยวียนใช้การ์ดตัวละครฉีไป๋สือวาดออกมา

ถ้าหากก่อนหน้านี้ หลินเยวียนต้องหยิบยืมการ์ดตัวละครมาใช้วาดผลงานแบบนั้น หลินเยวียนในตอนนี้ขอเพียงลงมือวาดอย่างจริงจัง ไม่จำเป็นต้องใช้การ์ดตัวละครก็สามารถวาดผลงานระดับเดียวกับกุ้งหกตัวออกมาได้

นี่ก็คือพลังของปรมาจารย์!

และเมื่อการเผยแพร่เรื่องสมุดมรณะค่อยๆ เสถียรขึ้น กระแสความร้อนแรงบนโลกออนไลน์ก็ค่อยๆ ยุติลงในที่สุด

ทว่าบนปู้ลั่ว ในพื้นที่แสดงความคิดเห็นของอิ่งจือ ความคึกคักของแฟนคลับกลับยังไม่ลดลงมากนัก

และเนื่องจากฝีมือของอิ่งจือได้รับการยอมรับ เพราะฉะนั้นชาวเน็ตหลายคนเมื่อเอ่ยถึงฉู่ขวงและเซี่ยนอวี๋ ก็เริ่มเชื่อมโยงอิ่งจือเข้าไปด้วยโดยปริยาย

วงกลมปิดซึ่งมีสามคน จึงหยั่งรากลึกลงสู่จิตใจของผู้คนด้วยประการฉะนี้

จินมู่ให้ความเห็นต่อเรื่องนี้อย่างยิ้มแย้ม “เป็นเพราะการ์ตูนของตัวตนอย่างอิ่งจือโด่งดัง ความสัมพันธ์ของทั้งสามตัวตนเลยยิ่งแน่นแฟ้นขึ้น คนที่แซวสามตัวตนนี้ของหัวหน้าบนอินเทอร์เน็ตมีเยอะมากเลยนะครับ”

หลินเยวียนพยักหน้า

จินมู่กล่าวอีกว่า “มีบริษัทอนิเมชันติดต่อมาถามเรื่องลิขสิทธิ์ของสมุดมรณะแล้วนะครับ”

“เร็วขนาดนั้นเลยเหรอครับ?”

หลินเยวียนประหลาดใจอยู่บ้าง การ์ตูนสองเรื่องก่อนหน้านี้ของเขาปล่อยออกไปได้ครึ่งหนึ่ง ถึงจะมีคนสนใจซื้อลิขสิทธิ์

สมุดมรณะในครั้งนี้ปล่อยออกมาได้ไม่เท่าไหร่ ก็มีบริษัทต้องการนำไปผลิตเป็นอนิเมชันแล้ว

“ใช่ครับ”

จินมู่ยกยิ้มมุมปาก “แง่หนึ่งก็คือเรื่องสมุดมรณะดังมากจริงๆ อีกเแง่หนึ่งก็เพราะอนิเมชันจากผลงานสองเรื่องก่อนหน้านี้ของหัวหน้าล้วนประสบความสำเร็จ ทุกคนเลยมีเหตุผลให้คิดว่าการ์ตูนเรื่องที่สามของหัวหน้าจะสามารถนำไปดัดแปลงเป็นอนิเมชันออกมาได้ดี”

“ครับ”

หลินเยวียนรู้ว่าในวงการอนิเมชันมีสิ่งที่เรียกว่า ‘การดัดแปลงอนิเมชันที่น่าเศร้า’

ความหมายก็คือ มีการ์ตูนหรือนิยายบางเรื่องซึ่งเห็นชัดๆ ว่าต้นฉบับน่าตื่นเต้นมาก ปรากฏว่าเมื่อผลิตเป็นอนิเมชันกลับเละเทะไม่มีชิ้นดี

ในตอนนั้นชาวเน็ตจะวิจารณ์ว่าเป็น ‘การดัดแปลงอนิเมชันที่น่าเศร้า’

ยังดีที่บริษัทผลิตอนิเมชันที่หลินเยวียนเลือกนั้นเชื่อถือได้ ปันจุบันนี้จึงไม่เกิดปรากฏการณ์ที่ผลลัพธ์ของอนิเมชันที่ผลิตออกมานั้นใช้ไม่ได้ ถึงขั้นที่อิทธิพลของอนิเมชันนั้นสูงกว่าการ์ตูนต้นฉบับเสียด้วยซ้ำ

“ยังไม่ขายครับ รอให้เป็นกระแสมากกว่านี้อีกสักหน่อย”

หลังจากนี้เรื่องสมุดมรณะจะยิ่งโด่งดังมากกว่านี้ ลิขสิทธิ์ที่ขายจะมีมูลค่าสูงขึ้น เพราะฉะนั้นหลินเยวียนจึงไม่รีบร้อนขายลิขสิทธิ์ในตอนนี้

จินมู่พยักหน้า “ผมเองก็คิดแบบนั้น”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ จินมู่ก็กล่าวเสริม “ต้นฉบับใหม่ของรหัสคดีปัวโรต์ผมส่งไปที่คลังหนังสือซิลเวอร์บลูแล้ว วันที่หนึ่งเดือนหน้าวางแผงครับ”

“อ้อ”

นิยายชุดของนักสืบปัวโรต์เริ่มเปิดโหมดตีพิมพ์เดือนละหนึ่งเรื่องแล้ว

ด้วยความเร็วในการพิมพ์ของหลินเยวียน เขียนนิยายสืบสวนสอบสวนของปัวโรต์เดือนละหนึ่งเรื่องนั้นไม่ได้เสียเวลามากมายนัก

และหลังจากการเผยแพร่ผลงานดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ชื่อเสียงของปัวโรต์ก็เพิ่มขึ้นไม่หยุดหย่อน

หลินเยวียนเชื่อว่า กว่าอิทธิพลของปัวโรต์จะระเบิดเต็มที่ สุภาพบุรุษหนวดงามท่านนี้จะกลายเป็นนักสืบชื่อดังที่แท้จริงของบลูสตาร์!

……

วันที่ 23 สิงหาคม หลินเยวียนกลับมายังบริษัท

อู๋หย่งซึ่งรับหน้าที่รองหัวหน้าชั้นเก้าได้ยินข่าว ก็รุดรีบมาทันที ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น “ตัวแทนหลิน ในที่สุดคุณก็มาบริษัท!”

หลินเยวียนชะงักไป “ผมถูกจับได้แล้วว่าโดดงาน?”

อู๋หย่งยิ้มขื่น “จะมีใครกล้าตรวจสอบตัวแทนหลินล่ะครับ ผมหมายถึง จะไม่ทันเวลาแล้ว เจียงขุยกับซุนเย่าหั่วกำลังรอคุณลงมืออยู่นะครับ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน